وخامت بحران اجتماعي در نيويورک از ديدگاه ورلد سوسیالیست
پایگاه اینترنتی وورلد سوسیالیست در گزارشی با عنوان "روند تیر اندازی های پلیس با بحران عمیق اجتماعی در نیویورک همزمان شده است" به وخامت بحران اجتماعي در نيويورک پرداخته است .
به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران
به نقل از پایگاه
اینترنتی ورلد سوسیالیست در گزارشی با عنوان "روند تیر اندازی های پلیس با
بحران عمیق اجتماعی در نیویورک همزمان شده است" ، نوشت: یک سری از تیر
اندازی های مرگبار پلیس در شهر نیویورک در آمریکا که در مقابله با بحران
وخیم اجتماعی صورت گرفته است سبب بروز خشم گسترده طبقه کارگری این شهر علیه
اداره پلیس نیویورک شده است. آخرین مورد از تیراندازی پلیس نیویورک در روز
چهارم ماه اکتبر و زمانی رخ داد که یک کارآگاه پلیس به سوی یک راننده به
سبب رانندگی نامناسب در منطقه کوئینز تیراندازی کرد و او را کشت. این
پلیس که 14 سال سابقه کار در اداره پلیس نیویورک را دارد نوئل پولانکو
را از ناحیه شکم مورد هدف قرار داد. او کمتر از یک ساعت بعد در بیمارستان
جان باخت.
منابع پلیس نیویورک در ابتدا در گفتگو با رسانه ها اعلام کردند که دو افسر پلیس به خودرو نزدیک شدند و راننده به محض نزدیک شدن آنها دست خود را به زیر صندلی برد و همین اقدام پلیس را وادار کرد او را هدف قرار داد. پلیس اعلام کرد هیچ گونه سلاحی از خودروی نوئل پولانکو به دست نیاورد و تنها یک مته در زیر صندلی راننده یافت شد . پل براون سخنگوی اداره پلیس نیویورک در ابتدا تلاش کرد موضوع پیدا شدن مته در خودروی پولانکو را برجسته کند. اما پس از آن که دیان دِفراری که در خودروی پولانکو حضور داشت این موضوع را رد کرد براون نیز از این موضوع دست بر داشت.
براون در گفتگو با نیویورک پست گفت: آخرین چیزی که او دید این بود که دستهای او به زیر فرمان خودرو رفت.
دفراری در گفتگو با روزنامه نیویورک تایمز گفت درست قبل از این که آنها به خودرو نزدیک شوند به نظر می رسید که افسران پلیس از این که پولانکو آنها را جا گذاشته است خشمگین بودند.
او گفت شماری از افسران خودرو را محاصره کردند و از او و پولانکو خواستند دستهای خود را بر بالای سرشان قرار دهند. اما پولانکو که دست هایش همچنان در زیر فرمان خودرو بود توسط پلیس مورد اصابت قرار گرفت قبل از آن که او زمان کافی برای بردن دست هایش بر بالای سر داشته باشد.
در سال دو هزار و یک و بار دیگر در سال 2008، مقامات این شهر صدها هزار دلار برای حل و فصل دو دعوی قضایی در ارتباط با حقوق مدنی فدرال پرداخت کردند که بر اساس آنها چندین تن دیگر ازافسران پلیس نیویورک به سوء رفتار متهم شده بودند. بر اساس گزارش روزنامه نیویورک تایمز، در یک دعوی حقوقی افسران پلیس به شکستن در خانه یک مرد بدون داشتن مجوز ورود به خانه و دستگیری او متهم بودند.
در روز یازدهم ماه اکتبر ریچارد براون وکیل پولانکو با مادرش دیدار کرد و گفت که پرونده این تیراندازی باید به دادگاه ارجاع داده شود.
سیسیلیا ریس مادر پولانکو گفت:« تنها چیزی که می خواهم اجرای عدالت است . نمی خواهم درباره این پرونده چیزی پنهان باقی بماند.
قتل پولانکو در پی یک سری تیراندازی های پلیس نیویورک در این شهر رخ داد. در روز بیست و پنجم ماه سپتامبر پلیس، محمد باح 28 ساله در آپارتمانش در هارلم کشت.
افسران پلیس پس از آن که مادر محمد به پلیس اطلاع داد که محمد افسرده شده و از اتاقش خارج نمی شود خود را به آپارتمان محمد رساندند . گفته می شود محمد به هنگام ورود افسران پلیس به اتاقش چاقویی در دست داشت. افسراپ پلیس دو گلوله به سوی محمد شلیک کردند و او را کشتند. در روز هفتم ماه سپتامبر و در رویدادی مشابه والوین جکسون در باغ خانه اش توسط پلیس کشته شد.
به گفته نزدیکان جکسون زمانی که افسران پلیس از راه رسیدند او چاقویی را بر روی گلوی خودش قرار داده بود. یکی از دوستان جکسون گفت که او به سبب این که دو سال بیکار بود افسرده شده بود زیرا پول کافی برای تأمین خانوداه و فرزندش نداشت. خانواده جکسون که می دانستند او یک سال پیش به سبب افسردگی در بیمارستان بستری شده بود درخواست آمبولانس کردند اما به جای آمبولانس افسران پلیس به خانه جکسون اعزام شدند. اداره پلیس نیویورک ادعا کرد افسران پلیس پس از آن که جکسون چاقو را به سوی پلیس گرفت به او شلیک کردند اما خانواده جکسون این موضوع را رد می کنند.
روزنامه کوئینز کرونیکل گزارش داد:« اکنون و پس از گذشت بیش از یک ماه خانواده جکسون خواستار پاسخ گویی اداره پلیس نیویورک درباره این حادثه و تحقیقات پلیس در این باره هستند . اما آنها می گویند تاکنون پاسخی دریافت نکرده اند.» در روز هفتم ماه اکتبر صدهانفر در نیویورک در اعتراضات به خشونت ها و تیراندازی های پلیس در این شهر تظاهرات کردند. در این تظاهرات حدود سیصد مهاجر آفریقایی که از کشته شدن محمد خشمگین بودند نیز حضور داشتند. خانواده های دیگر قربانیان خشونت های پلیس نیز در جمع معترضان بودند.
در دو تیراندازی دیگر پلیس نیویورک در ماه اوت، یک افسر پلیس در میدان تایمز یک مرد پنجاه و یک ساله را یک چاقو در دست داشت کشتند. در همین ماه دو افسر پلیس یک مرد مسلح را در خارج از ساختمان امپایر استیت کشتند. در تیراندازی های پلیس در نیویورک همچنین نه نفر زخمی شدند. موج جدید تیراندازی های پلیس در نیویورک با انتشار چندین گزارش همزمان شده است که از وخیم تر شدن بحران اجتماعی در این شهر حکایت دارد. اداره آمار آمریکا اواخر ماه گذشته ارقامی را منتشر کرد که نشان می دهد نرخ فقر در نیویورک برای سومین سال پیاپی افزایش یافته است.
نرخ بیکار در نیویورک در سال دو هزار و یازده، بیست ممیز نه دهم درصد بود. این رقم در سال دو هزار و ده، بیست ممیز یک دهم درصد بود. اگر فردی در نیویورک سالانه کمتر از یازده هزار و پانصد دلار درآمد داشته باشد فقیر گفته می شود. به خانواده چهار نفره ای هم که در سال کمتر از بیست و سه هزار و بیست و یک دلار درآمد داشته باشد خانواده فقیر گفته می شود. با این حال کارشناسان همواره اذعان می کنند که این ارقام بسیار پایین است به ویژه در شهری همانند نیویورک که هزینه های زندگی بسیار بالاست. این در حالی است که نرخ بیکاری در محله برونکس در نیویورک بیش از سی درصد است.
نرخ بیکاری در میان افراد سالخورده که در فقر به سر می برند از 17.2 درصد در سال 2010 به 19 درصد در سال 2011 افزایش یافته است. نمونه دیگری که از وخامت بحران اجتماعی در نیویورک حکایت دارد افزایش نرخ بیکاری در این شهر است. آمار منتشر شده توسط اداره کار نیویورک در ماه اوت نشان می دهد نرخ بیکاری در این شهر به نه ممیز یک دهم درصد رسیده است. این رقم بالاترین نرخ بیکاری در این شهر از زمان آغاز رکود اقتصادی است.
در حالی که نرخ بیکاری در نیویورک ماه گذشته کاهش یافت و به نه ممیز نه دهم درصد رسید اما این رقم هنوز بسیار بالاتر از نرخ بیکاری در زمان رکود اقتصادی در سال دو هزار و نه است. فقر، بیکاری و عدم توانایی برای تأمین مالی سبب شده است جمعیت بی خانمان های این شهر نیز افزایش یابد. هم اکنون بیش از چهل و شش هزار شهروند نیویورکی هر شب در پی یافتن سرپناهی برای خود هستند. این رقم در تاریخ این شهر بی سابقه است.
افزایش خشونت های پلیس در این شهر در شرایطی که بحران اجتماعی در نیویورک در حال افزایش است امری اتفاقی نیست.
این در حالی است که کار پلیس برقراری نظم اجتماعی بین طبقه کارگری و میلیونرها و میلیاردرهای منهتن است که روز به روز ثروتمند تر می شوند.
منابع پلیس نیویورک در ابتدا در گفتگو با رسانه ها اعلام کردند که دو افسر پلیس به خودرو نزدیک شدند و راننده به محض نزدیک شدن آنها دست خود را به زیر صندلی برد و همین اقدام پلیس را وادار کرد او را هدف قرار داد. پلیس اعلام کرد هیچ گونه سلاحی از خودروی نوئل پولانکو به دست نیاورد و تنها یک مته در زیر صندلی راننده یافت شد . پل براون سخنگوی اداره پلیس نیویورک در ابتدا تلاش کرد موضوع پیدا شدن مته در خودروی پولانکو را برجسته کند. اما پس از آن که دیان دِفراری که در خودروی پولانکو حضور داشت این موضوع را رد کرد براون نیز از این موضوع دست بر داشت.
براون در گفتگو با نیویورک پست گفت: آخرین چیزی که او دید این بود که دستهای او به زیر فرمان خودرو رفت.
دفراری در گفتگو با روزنامه نیویورک تایمز گفت درست قبل از این که آنها به خودرو نزدیک شوند به نظر می رسید که افسران پلیس از این که پولانکو آنها را جا گذاشته است خشمگین بودند.
او گفت شماری از افسران خودرو را محاصره کردند و از او و پولانکو خواستند دستهای خود را بر بالای سرشان قرار دهند. اما پولانکو که دست هایش همچنان در زیر فرمان خودرو بود توسط پلیس مورد اصابت قرار گرفت قبل از آن که او زمان کافی برای بردن دست هایش بر بالای سر داشته باشد.
در سال دو هزار و یک و بار دیگر در سال 2008، مقامات این شهر صدها هزار دلار برای حل و فصل دو دعوی قضایی در ارتباط با حقوق مدنی فدرال پرداخت کردند که بر اساس آنها چندین تن دیگر ازافسران پلیس نیویورک به سوء رفتار متهم شده بودند. بر اساس گزارش روزنامه نیویورک تایمز، در یک دعوی حقوقی افسران پلیس به شکستن در خانه یک مرد بدون داشتن مجوز ورود به خانه و دستگیری او متهم بودند.
در روز یازدهم ماه اکتبر ریچارد براون وکیل پولانکو با مادرش دیدار کرد و گفت که پرونده این تیراندازی باید به دادگاه ارجاع داده شود.
سیسیلیا ریس مادر پولانکو گفت:« تنها چیزی که می خواهم اجرای عدالت است . نمی خواهم درباره این پرونده چیزی پنهان باقی بماند.
قتل پولانکو در پی یک سری تیراندازی های پلیس نیویورک در این شهر رخ داد. در روز بیست و پنجم ماه سپتامبر پلیس، محمد باح 28 ساله در آپارتمانش در هارلم کشت.
افسران پلیس پس از آن که مادر محمد به پلیس اطلاع داد که محمد افسرده شده و از اتاقش خارج نمی شود خود را به آپارتمان محمد رساندند . گفته می شود محمد به هنگام ورود افسران پلیس به اتاقش چاقویی در دست داشت. افسراپ پلیس دو گلوله به سوی محمد شلیک کردند و او را کشتند. در روز هفتم ماه سپتامبر و در رویدادی مشابه والوین جکسون در باغ خانه اش توسط پلیس کشته شد.
به گفته نزدیکان جکسون زمانی که افسران پلیس از راه رسیدند او چاقویی را بر روی گلوی خودش قرار داده بود. یکی از دوستان جکسون گفت که او به سبب این که دو سال بیکار بود افسرده شده بود زیرا پول کافی برای تأمین خانوداه و فرزندش نداشت. خانواده جکسون که می دانستند او یک سال پیش به سبب افسردگی در بیمارستان بستری شده بود درخواست آمبولانس کردند اما به جای آمبولانس افسران پلیس به خانه جکسون اعزام شدند. اداره پلیس نیویورک ادعا کرد افسران پلیس پس از آن که جکسون چاقو را به سوی پلیس گرفت به او شلیک کردند اما خانواده جکسون این موضوع را رد می کنند.
روزنامه کوئینز کرونیکل گزارش داد:« اکنون و پس از گذشت بیش از یک ماه خانواده جکسون خواستار پاسخ گویی اداره پلیس نیویورک درباره این حادثه و تحقیقات پلیس در این باره هستند . اما آنها می گویند تاکنون پاسخی دریافت نکرده اند.» در روز هفتم ماه اکتبر صدهانفر در نیویورک در اعتراضات به خشونت ها و تیراندازی های پلیس در این شهر تظاهرات کردند. در این تظاهرات حدود سیصد مهاجر آفریقایی که از کشته شدن محمد خشمگین بودند نیز حضور داشتند. خانواده های دیگر قربانیان خشونت های پلیس نیز در جمع معترضان بودند.
در دو تیراندازی دیگر پلیس نیویورک در ماه اوت، یک افسر پلیس در میدان تایمز یک مرد پنجاه و یک ساله را یک چاقو در دست داشت کشتند. در همین ماه دو افسر پلیس یک مرد مسلح را در خارج از ساختمان امپایر استیت کشتند. در تیراندازی های پلیس در نیویورک همچنین نه نفر زخمی شدند. موج جدید تیراندازی های پلیس در نیویورک با انتشار چندین گزارش همزمان شده است که از وخیم تر شدن بحران اجتماعی در این شهر حکایت دارد. اداره آمار آمریکا اواخر ماه گذشته ارقامی را منتشر کرد که نشان می دهد نرخ فقر در نیویورک برای سومین سال پیاپی افزایش یافته است.
نرخ بیکار در نیویورک در سال دو هزار و یازده، بیست ممیز نه دهم درصد بود. این رقم در سال دو هزار و ده، بیست ممیز یک دهم درصد بود. اگر فردی در نیویورک سالانه کمتر از یازده هزار و پانصد دلار درآمد داشته باشد فقیر گفته می شود. به خانواده چهار نفره ای هم که در سال کمتر از بیست و سه هزار و بیست و یک دلار درآمد داشته باشد خانواده فقیر گفته می شود. با این حال کارشناسان همواره اذعان می کنند که این ارقام بسیار پایین است به ویژه در شهری همانند نیویورک که هزینه های زندگی بسیار بالاست. این در حالی است که نرخ بیکاری در محله برونکس در نیویورک بیش از سی درصد است.
نرخ بیکاری در میان افراد سالخورده که در فقر به سر می برند از 17.2 درصد در سال 2010 به 19 درصد در سال 2011 افزایش یافته است. نمونه دیگری که از وخامت بحران اجتماعی در نیویورک حکایت دارد افزایش نرخ بیکاری در این شهر است. آمار منتشر شده توسط اداره کار نیویورک در ماه اوت نشان می دهد نرخ بیکاری در این شهر به نه ممیز یک دهم درصد رسیده است. این رقم بالاترین نرخ بیکاری در این شهر از زمان آغاز رکود اقتصادی است.
در حالی که نرخ بیکاری در نیویورک ماه گذشته کاهش یافت و به نه ممیز نه دهم درصد رسید اما این رقم هنوز بسیار بالاتر از نرخ بیکاری در زمان رکود اقتصادی در سال دو هزار و نه است. فقر، بیکاری و عدم توانایی برای تأمین مالی سبب شده است جمعیت بی خانمان های این شهر نیز افزایش یابد. هم اکنون بیش از چهل و شش هزار شهروند نیویورکی هر شب در پی یافتن سرپناهی برای خود هستند. این رقم در تاریخ این شهر بی سابقه است.
افزایش خشونت های پلیس در این شهر در شرایطی که بحران اجتماعی در نیویورک در حال افزایش است امری اتفاقی نیست.
این در حالی است که کار پلیس برقراری نظم اجتماعی بین طبقه کارگری و میلیونرها و میلیاردرهای منهتن است که روز به روز ثروتمند تر می شوند.
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه میتوانند استخدام آموزشوپرورش شوند؟
