وخامت اوضاع اقتصادي در اسپانيا
وخامت وضع اقتصادي اسپانيا موجب اخراج شمار فزاينده اي از مستاجران اسپانيايي از خانه هايشان مي شود.
به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه تلويزيوني فرانس24، با تغيير قوانين اجاره در اسپانيا، مستاجراني که قادر به پرداخت اجاره خانه خود نيستند، در کمتر از 10 روز اخراج مي شوند.
از نظر اکثر اسپانيايي هايي که به علت بحران اقتصادي مشاغل خود را از دست داده اند و در وضعي وخيم زندگي مي کنند، اين قانون جديد فشارها را دو چندان کرده است.
در يکي از محله هاي فقير نشين در مادريد شماري از فعالان انجمن جلوگيري از اخراج مستاجران، در برابر آپارتماني تجمع کرده بودند چرا که قرار بود ماموران شهرداري يک زوج مستاجر را اخراج کنند که از يک سال پيش بيکار شده اند و از هفت ماه قبل قادر
به پرداخت اجاره خانه خود نيستند. آنان دو هزار و پانصد يورو به موجر خود بدهکارند.
الخاندرا گفت: اين طبيعي است که ما را از اينجا بيرون کنند چرا که قادر نيستيم اجاره خانه بپردازيم اما مي خواهيم که دولت گزينه ديگري جز زندگي در خيابان به ما بدهد. ما با کودک خود نمي توانيم در خيابانها بخوابيم. به خصوص آنکه در حال حاضر پنجاه هزار خانه خالي در مادريد وجود دارد و کسي از آنها استفاده نمي کند.
الخاندرا و همسر وي در چرخه بدهي ها گرفتار شده اند.
300 هزار خانوار اسپانيايي از ابتداي بحران تا کنون از خانه هايشان اخراج شده اند. با تدابير جديد دولت براي تسهيل اخراج مستاجران بد حساب، بسياري از خانواده ها نااميد شده اند.
يکي از فعالان حقوق مستاجران گفت: اگر نتوانيد با پرداخت هزينه وکيل به دادگاه شکايت کنيد، آنان ده روزه شما را اخراج مي کنند.
خانواده الخاندرا سرانجام پانزده روز مهلت مي گيرد تا آپارتمان را تخليه کند.
دولت اسپانيا مي گويد با اخراج سريع مستاجران بد حساب بازار مسکن رونقي دوباره مي گيرد. در حال حاضر فقط هفده درصد از آپارتمانهاي اسپانيا اجاره داده مي شوند. به گفته کارشناسان مالکان اغلب اوقات از آن بيم دارند که ملکشان در دست افراد بد حساب بيفتد.
يک وکيل اسپانيايي يادآوري کرد:« بسياري از موکلان مي گويند ديگر نمي خواهند آپارتمان خود را اجاره دهند. آنان خرده سرمايه داراني هستند که آپارتماني را با وام تهيه کرده اند. آنان آپارتمان را اجاره مي دهند چراکه خودشان مجبورند بدهي وام مسکن را بپردازند. »
گلوريا که در دوران رشد و شکوفايي اسپانيا خانه اي خريده بود، در نظر داشت با اجاره آن هزينه وام را تامين کند.
گلوريا مي گويد:« طي سه سالي که اين مسکن را اجاره داده بودم، فقط يک ماه اجاره دريافت کردم و مستاجران همه چيز را از بين بردند. وضع اقتصادي من بد نيست اما اوضاع بسيار بد شده است. نمي توانم اقساط وام مسکن را به موقع پرداخت کنم.»
گلوريا امروز بيکار شده است. همسر وي حدود هزار و سيصد يورو در ماه درآمد دارد. اين رقم براي پرداخت هزار و پانصد يورو قسط مسکن در ماه کافي نيست.
گلوريا مي افزايد: بانک مي خواهد رهن خانه را يکجا از من بگيرد و تصور مي کنم که نفر بعدي که خانه اش مصادره مي شود، خود من خواهم بود.
چهار سال پس از ترکيدن حباب مسکن در اسپانيا، گلوريا قادر به فروش خانه خود نيست و نمي تواند آن را به مبلغ مناسبي براي تامين اقساط وام مسکن اجاره دهد. هر ماه که سپري مي شود، بدهي او نيز بيشتر مي شود. اين وضع شامل بسياري از شهروندان اسپانيايي مي شود.
در يکي از محله هاي فقير نشين در مادريد شماري از فعالان انجمن جلوگيري از اخراج مستاجران، در برابر آپارتماني تجمع کرده بودند چرا که قرار بود ماموران شهرداري يک زوج مستاجر را اخراج کنند که از يک سال پيش بيکار شده اند و از هفت ماه قبل قادر
به پرداخت اجاره خانه خود نيستند. آنان دو هزار و پانصد يورو به موجر خود بدهکارند.
الخاندرا گفت: اين طبيعي است که ما را از اينجا بيرون کنند چرا که قادر نيستيم اجاره خانه بپردازيم اما مي خواهيم که دولت گزينه ديگري جز زندگي در خيابان به ما بدهد. ما با کودک خود نمي توانيم در خيابانها بخوابيم. به خصوص آنکه در حال حاضر پنجاه هزار خانه خالي در مادريد وجود دارد و کسي از آنها استفاده نمي کند.
الخاندرا و همسر وي در چرخه بدهي ها گرفتار شده اند.
300 هزار خانوار اسپانيايي از ابتداي بحران تا کنون از خانه هايشان اخراج شده اند. با تدابير جديد دولت براي تسهيل اخراج مستاجران بد حساب، بسياري از خانواده ها نااميد شده اند.
يکي از فعالان حقوق مستاجران گفت: اگر نتوانيد با پرداخت هزينه وکيل به دادگاه شکايت کنيد، آنان ده روزه شما را اخراج مي کنند.
خانواده الخاندرا سرانجام پانزده روز مهلت مي گيرد تا آپارتمان را تخليه کند.
دولت اسپانيا مي گويد با اخراج سريع مستاجران بد حساب بازار مسکن رونقي دوباره مي گيرد. در حال حاضر فقط هفده درصد از آپارتمانهاي اسپانيا اجاره داده مي شوند. به گفته کارشناسان مالکان اغلب اوقات از آن بيم دارند که ملکشان در دست افراد بد حساب بيفتد.
يک وکيل اسپانيايي يادآوري کرد:« بسياري از موکلان مي گويند ديگر نمي خواهند آپارتمان خود را اجاره دهند. آنان خرده سرمايه داراني هستند که آپارتماني را با وام تهيه کرده اند. آنان آپارتمان را اجاره مي دهند چراکه خودشان مجبورند بدهي وام مسکن را بپردازند. »
گلوريا که در دوران رشد و شکوفايي اسپانيا خانه اي خريده بود، در نظر داشت با اجاره آن هزينه وام را تامين کند.
گلوريا مي گويد:« طي سه سالي که اين مسکن را اجاره داده بودم، فقط يک ماه اجاره دريافت کردم و مستاجران همه چيز را از بين بردند. وضع اقتصادي من بد نيست اما اوضاع بسيار بد شده است. نمي توانم اقساط وام مسکن را به موقع پرداخت کنم.»
گلوريا امروز بيکار شده است. همسر وي حدود هزار و سيصد يورو در ماه درآمد دارد. اين رقم براي پرداخت هزار و پانصد يورو قسط مسکن در ماه کافي نيست.
گلوريا مي افزايد: بانک مي خواهد رهن خانه را يکجا از من بگيرد و تصور مي کنم که نفر بعدي که خانه اش مصادره مي شود، خود من خواهم بود.
چهار سال پس از ترکيدن حباب مسکن در اسپانيا، گلوريا قادر به فروش خانه خود نيست و نمي تواند آن را به مبلغ مناسبي براي تامين اقساط وام مسکن اجاره دهد. هر ماه که سپري مي شود، بدهي او نيز بيشتر مي شود. اين وضع شامل بسياري از شهروندان اسپانيايي مي شود.
