در سالهاي خيلي دور نزد پسرعمویش این حرفه را آموخت و از  آن روز به بعد در این مکان کوچک شروع به دوخت و دوز و ترمیم کفشهای مردم کرد.


همسایگان حسن آقا از خوبی و سخاوت او ميگويند و  یادآور شدند که هنوز دیده نشده که کسی برای رفع حاجتی و یا دوختن کفشهای پاره اش بدون پرداخت دست مزد به پیش آن رود و او با اینکه خود محتاج است و معلولیت جسمی دارد دست رد به سینه اش بزند او همیشه غمخوار همسایگان بوده و درمشکلات آنان یاری کرده است.


حسن آقا نيز با اشاره به زندگي خصوصيش گفت: زنی دارد همانند  یک فرشته که در تمام لحظات سخت دوشادوش او  گام بر مي دارد و او را یاری می کند ، حسن آقا از زندگیش با اینکه معلول جسمی بود و درآمد اندکی بیش ندارد راضی است و این زندگی را مدیون همسر خود می داند.


وي ناراحت بود که چرا مردم اسراف می کنند و کفش های صدمه دیده ی خود را دور می اندازند، با اینکه می توانند با چند دوخت و دوز ساده آن را ترمیم کنند و کفشهایشان را با خیال راحت پای کنند.


مشتریان بی وقفه به سراغ او می آيند و می گويند:‌ حسن آقا در کارش خبره است و کفشهایی که او می دوزد هیچگاه خراب نمی شود.
حسن آقا در آخر لبخندی زد و گفت:‌ خوشحالم از اینکه دستم جلوی کسی دراز نیست و با این معلولم می توانم خرجی خود و خانواده ام را فراهم کنم و از اینکه خداوند این لطف را در حق من عطا نموده است خرسندم و آرزو دارم این لطفش را با کمک به خلقش جبران کنم./ف