به گزارش خبرنگار ویژه‌نامه محرم باشگاه خبرنگاران؛ در حديثي از امام صادق (ع) نقل شده است "هر كس كنار قبر حسين (ع) بيايد در حالي كه آشنا به حق او است، مانند كسي است كه 100 حج را در كنار رسول خدا (ص) به جاي آورده باشد."

ناگفته نماند قدمت شيفتگي عاشقان حضرت اباعبدالله‌الحسين (ع) به‌ يك سال، دو سال و يا 100 سال اخير محدود نمي‌شود بلكه از همان بدو تولد ايشان بوده و بارها در شرايط حساس تاريخ، از عهد قيام مختار در عهده‌‌داري سپهسالاري لشگرش گرفته تا تا حضور پرشمار ايرانيان براي خونخواهي و گذشتن از جان و مال براي زيارتش عملا به اثبات رسيده است.

پروژه بازسازي حرم مطهر و ساخت ضريح مطهر امام حسين (ع) همواره در دستور كار دوستداران اهل بيت(ع) بوده و بدون هيچ منت و بهانه‌اي با كمال افتخار بر آن مشغول بوده و هستند.

اولين ضريح امام حسين(ع) در سال 371 ه.ق با سازه‌اي از چوب ساج كه با عاج فيل تزئيين شده بود در مضجع شريف حضرت سيدالشهدا (ع) نصب شد.

ساخت جديد‌ترين ضريح مطهر امام حسين (ع) از چهار سال پيش در ايران اسلامي و در شهر مقدس قم آغاز شد و امروز و پس از ماه‌ها چشم‌انتظاري عمليات ساخت ضريح مطهر ابا‌عبد‌الله‌الحسين(ع) به عنوان ششمين ضريح آن حضرت به اتمام رسيده و به‌زودي براي نصب در حرم مطهر امام حسن(ع) به كربلاي معلي منتقل خواهد شد. آري، خداوند متعال بار ديگر توفيق ساخت ضريح مبارك سيد‌الشهدا(ع) را نصيب شيعيان اثني‌عشري كرد تا برگي ديگر از تاريخ آباداني حرم مطهر حسيني را مزين به نام محبان ديرين اهل بيت (ع) و ارادت خالصانه ايشان كند.

ساخت ضريحي كه توسط عاشقاني از جنس هنر در قم انجام شد از نكته‌هاي بسيار ظريف و حساسي برخوردار است و آن اينكه به گواه تاريخ غالبا هزينه ساخت ضريح‌هاي قبلي توسط سلاطين و پادشاهان وقت تامين مي‌شده است اما در اين مقطع از تاريخ براي اولين بار همه مردم ايران و به عبارت بهتر همه محبان آن حضرت، در سرتاسر گيتي، هر يك به قدر بضاعت مالي و عمق ارادت خويش در اين امر مهم و مقدس شريك شدند.

ميزان مبالغ اهدايي محبان اهل بيت(ع) براي ساخت ضريح مطهر امام حسين‌(ع) تا پايان شهريور ماه سال جاري مبلغ 57 ميليارد و 729 ميليون و 578 هزار و 994 ريال و طلا و زيور‌آلات جمع‌آوري شده به ميزان 137.895 كيلوگرم بوده است.

از اين روي بازديد از چنين ضريحي كه ذره ذره آن با عشق مردم ساخته شده است خالي از لطف و ارادت نخواهد بود.

ضريح مطهر امام حسين‌(ع) در حالي از 11 تا 25 مهر ماه امسال در قم در معرض ديد عموم قرار گرفت كه عاشقان بي‌شماري را از سرتاسر ايران و حتي ساير كشور‌ها به آنجا كشاند، عاشقاني كه براي ساعاتي در حرم مطهر حضرت معصومه (ع) بيتوته كرده و پس از ابراز عشق و ارادات با دلي آماده راهي كارگاه ساخت ضريح مطهر امام حسين (ع) مي‌شدند.

كافي بود بگويي مي‌خواهم ضريح را زيارت كنم، بلادرنگ مي‌شنوي: "بلوار امين، حوزه علميه حضرت معصومه (س)" وقتي نزديك اين حوزه كه يكي از شبستان‌هايش گارگاه ساخت ضريح حرم مطهر امام حسين(ع) بود قدم مي‌گذاري، عطري عجيب، مشامت را با خود آشنا مي‌كند؛ گويي فضاي اين حريم با عطر "تربت حسيني" آغشته شده است.

ازدحام جمعيت به حدي است كه براي زيارت ضريح حضرتش بايد در انتظار بماني تا نوبت بار يافتن بيابي تا آقايان و خانم‌ها به ترتيب طبق زمان مشخص از يك درب وارد و از سوي ديگر خارج شوند.

وقتي پله‌ها را بالا مي‌روي تا وارد شبستان شوي، حس و حال خاصي داري و وقتي چشمانت به آن ضريح ملكوتي شش‌گوشه نقره‌اي مي‌افتد كه در مقابل چشمان دلت آرام گرفته است انگار در كنار مضجح شريف حضرت سيدالشهداء‌(ع) در كربلا معلي ايستاده‌اي؛ اشك امان نمي‌دهد اما ناخرسندي كه چرا اشك اجازه نمي‌دهد ضريح مطهرش را بي‌حجاب اشك بنگري! و وقتي از لابلاي مژه‌هاي خيست به ضريحي نگاه مي‌كني كه عاشقانس پروانه‌وار گرد او مي‌چرخند غبطه مي‌خوري و آهسته با خود مي‌گويي: خدايا، اين وصل را هجران مكن.

ضريحي كه مضجح نوراني حضرت سيدالشهدا(ع) را در بر مي‌گيرد از حيث محتواي كتيبه‌ها و نوشته‌ها، ابعاد و شكل هندسي، طرح‌ها و نقوش، خطوط و كتيبه‌ها، نوع و جنس مواد متشكل و استحكام و مقاومت سازه، به‌گونه‌اي است كه از زبان آيات و روايات و بر اساس مستندات و احاديث، شرح پردرد و محنت عاشوراي سال 62 ه.ق را واگويه مي‌كند تا نياز روحي و معنوي زائران را برآورد و ژرفاي ارادت، فرهنگ و هنر اصل و كهن اسلامي را به عصرها و نسل‌هاي آينده انتقال دهد؛ البته مفاهيم به كار رفته در ضريح كه حاصل ساعت‌هاكار تحقيقي در منابع اصلي روايي شيعي از ديگر ويژگي‌هاي اين ضريح است كه در جاي خود باعث آرامش خاطر زائرين مي‌شود، از جمله اين نوشته‌ها آياتي از سوره‌هاي مباركه فجر، انسان، كوثر، احاديثي از پيامبر اكرم(ص)، امام صادق(ع)، شعر سيد رضي(رحمه‌الله عليه)، اسماءالله و اسامي چهارده معصوم(ع)، عبارات منتخب از ادعيه و زيارات معتبر و سلام‌هاي منتخب از ناحيه مقدسه است كه جملگي آنها با سليقه‌ خاصي تزئين‌بخش ضريح مطهر حسني شده‌اند.

عاشقان دور ضريحي مي‌چرخيدند كه طراح آن استاد محمود فرشچيان، خوشنويس استاد سيد محمدحسين موحد، قلم‌زن و زرگر استاد مصطفي خدادادزاده، نجار ضريح استاد مهدي داديار و استاد اكبر رحيم، مهندسي ضريح، مهندس مهدي خوش‌نژاد و مهندس عبدالحميد توكلي‌بينا، برش خطوط طلا مهدي سقازاده و باقر داستان‌پور و كار سقف داخل ضريح استاد حسن ظفري‌زاده حقيقي بوده‌اند.

اگر در گوشه‌اي از شبستان خلوت كني و با دست چپت اشك گرم روي گونه‌ات را پاك كني و از لابلاي پرده رنگي قطره اشك روي مژه‌هايت به ضريح نقره‌اي باوقار نظاره كني، چشمانت به آشناي مشخصات فني ضريح خواهد شد كه مساحت پلان 33.86 مترمربع، ابعاد ‌7/34 در 5/04 ، ارتفاع 4/94 متر، مقاومت در برابر فشار عمومي 12/8 تن بار زنده و مرده، مقاومت در برابر فشارهاي جانبي 600 كيلوگرم بر مترمربع و يا تعداد پنجره‌ها 20 عدد است بلكه به اين فكر مي‌كني كه چرا ارزش ساخت اين ضريح قابل مقايسه با هيچ ساخته ديگر دست بشري نيست.

آري، آنجايي كه ضريحي را براي حرم حضرت اباعبدالله الحسين(ع) ساخته‌اند،‌ كربلاي ديگري است كه: خداوند در ازاي هر قدمي كه زائر حسيني در اين زمين(كربلا) مي‌گذارد و بر مي‌دارد، ثواب 100 حج مقبول و 100 عمره مبروره به او اعطا مي‌كند.(بحارالانوار)

در ساخت ششمين ضريح مطهر حضرت سيدالشهدا(ع) 5 هزار و 350 كيلوگرم چوب ساج، 4 هزار و 600 كيلوگرم نقره، 118.650 كيلوگرم طلا، 700 كيلوگرم ورق مسي، 250 كيلوگرم پولت‌هاي استيل، 200 كيلوگرم تسمه‌هاي استيل، 700 كيلوگرم چوب‌هاي تزئيني داخل و 100 كيلوگرم آهن‌آلات به كار برده شده است كه وزن نهايي اين ضريح را بالغ بر 12 هزار كيلوگرم كرده است.

در قسمت شمالي شبستان مكاني براي جمع‌آوري نذورات و هداياي زائران و دوستداران در نظر گرفته شده است كه مملو از اجناس قديمي و گران قيمتي بودند كه وجوه حاصله از فروش آنها صرف آستان حضرت ابا‌عبدالله خواهد شد.

در لابلاي نگاهمان به ابراز ارادت محبان به امام حسين (ع) به صحنه‌اي بر‌مي‌خوريم كه شايد باورش غير از اين حال سخت باشد چرا كه حتي مردماني با اندك بضاعت و در تگناي اقتصادي نيز هر آنچه داشتند در طبق اخلاص تقديم نيم‌نگاهي از حضرتش مي‌كنند.

خانم ميانسالي با پوششي مندرس و تقريبا معمولي بي‌هيچ ادعا و تكلفي، النگوي خود را از دستش خارج كرد و به مسئول تحويل هدايا مي‌دهد، وقتي از او جوياي هدفش از اين اقدام مي‌شوي، مي‌شنوي: "پاي رفتن به كربلا ندارم، فرقي نمي‌كند، اينجا هم كربلاست!"

وقتي سرت را برمي‌گرداني جواني را مي‌بيني كه با چنان شور و حالي در حال سخن گفتن با امامش است كه فقط مي‌تواني حركات لبان نگرانش را ببيني فارغ از اينكه چه حرفي با محبوبش در ميان گذاشته‌ است.

كمي آن سوي‌تر صداي عصاي مادري پير كه براي زيارت ضريح وارد شبستان شده در ميان همهمه و گريه شوق جماعت شيدا گم مي‌‌شود اما به خوبي روشن است آنكه بايد حرف دلش را بشنود، خواهد شنيد آن هم از پس اين همه هياهو.

حاج‌آقا دانشور كه افتخار خادمي حضرت فاطمه معصومه(س) را دارد در طول چند روز بازديد عمومي مردم از ضريح مطهر امام حسين(ع) نوكري مردماني را کرده است که پروانه‌وار دور ضريح چوبي اين امام همام مي‌چرخند.

پيرغلام درگه عشق با چنان شوق و اشتياقي سخن از استقبال مردم از ضريح امام حسين(ع) مي‌گويد كه گوش دل از نيوشيدن آن سيراب نمي‌شد.

مي‌گفت "اصلا فكر نمي‌كرديم كه اين گونه شلوغ شود و مردم با اين حجم از ضريح بازديد كنند به خاطر همين زياد به فكر مكان ضريح نبوديم".

حاج‌آقا دانشور با دستان مهربانش كه چروك روي آن نشان از وسعت دلش داشت به سمت چپ اشاره مي‌كند و مي‌گويد "مي‌بينيد، مجبوريم وقت بازديد از ضريح مطهر امام حسين(ع) را شيفتي كنيم، يك شيفيت آقايان و يك شيفيت خانم‌ها بيايند، در كل استقبال از بازديد حرم امام خيلي گسترده بود".

سمت راست ضريح مطهر اتاق شيشه‌اي وجود دارد كه به عنوان دفتر مديريت كارگاه ساخت ضريح امام حسين(ع) ياد مي‌شود، وقتي وارد دفتر مديريت شدم و بدون اينكه كسي را بشناسم از يكي آدرس مدير پروژه را پرسيدم كه گفت من خودم مدير پروژه هستم.

حميد آزادگان با تمام احترام و ادب كه حتم دارم از صاحب ضريح به ارث برده است، وقتي از او خواستم در خصوص ساخت ضريح سخن بگويد با خنده مليحي گفت: "بي‌خيال مشخصات و مختصات ضريح باش، از حس و حال بنويس" راست مي‌گفت، جاي حس و حال خالي بود، همين جمله كافي بود تا بهانه‌اي باشد براي خود‌نمايي دوباره اشك ديدگانت.

مي‌گفت بايد نوشت و نگاشت از صحنه‌هايي كه در زمان اهدا هداياي عاشقان ثار‌الله خلق مي‌شد، صحنه‌‌هايي كه عقل معاش را راهي براي درك آن نيست.

از زبان اين خادم كوي حسيني مي‌شنوي ماجراي دختر بچه 4 ساله‌اي را كه با گريه و زاري از پدرش مي‌خواست تا گوشواره‌اش را از گوش‌هايش بكند تا به ساخت ضريح مطهر امام حسين(ع) تقديم كند.

مي‌گفت بنويس از "پيرزني كه حاصل دست‌رنجش را كه از طريق گوني‌بافي به دست آورده بود و با بابت هر گوني 100 تومان و در طول يك سال تنها 46 هزار تومان جمع كرده بود به امام حسين(ع) تقديم كرده بود" اشك بي‌اختيار از دل به استقبال چشمان آمد.

آري بايد نگاشت از خانمي كه پس‌انداز 20 ساله خود به مبلغ 2/5 ميليون تومان را يك‌جا فقط به عشق حسين(ع) تقديم كرد كه اين كار فقط و فقط با عشق قابل تفسير است نه چيز ديگر!

وقتي از پشت پنجره شيشه‌اي به حضور و اداي احترام مردم عادي از كفاش و كارگر گرفته تا روحاني و معلم را مي‌ديدي، ديگر فرقي نمي‌كرد كه رئيس مجلس، معاونين وزراي كشور، رئيس دفتر مقام معظم رهبري و يا مراجع تقليد از اين مكان مقدس به احترام ضريح مطهر امام حسين(ع) بازديد كرده‌اند بلكه مهم اين بود كه عشق تمام دل را تسخير و قلب را تفسير كرده بود.

فرقي نمي‌كرد چادر سفيد گل‌گلي سرت باشد يا پيراهن آستين كوتاه رنگي تنت ، جوراب نانو 8 هزار توماني پايت باشد يا كفش زه‌وار دررفته مشكي پاره، انگشتر سليماني به دستت باشد يا پينه‌هاي كهنه كارگري؛ هر كس و هر كسي كه هستي هدفت يك چيز است و مقصودت همان، فارغ از هر‌گونه دغدغه دنياي فاني، هدف نجوايي پنهايي و روحاني با سالار شهيدان است و لاغير.

كافي بود تا چشم بچرخاني تا از گوشه چشم خانم مسن يا پسرك جواني که اشك حلقه بسته‌اش آرام آرام آماده رقصيدن بود، برايت خودنمايي کند.

نوشتن از اتفاقات جاري زيارت ضريح مطهر امام حسين(ع) قلمي ديگر مي‌طلبد از جنس حضور و نه اين كلك قاصر و عاجر دستان حقير ...

در خاتمه تنها ذكر اين نكته كه اوايل ماه ربيع‌الاول نصب ضريح مطهر امام حسين(ع) در كربلا آغاز خواهد شد، اندك تسكيني براي درد فراغ كوييست كه بوي يار مي‌دهد تا كه شايد گوشه چشمي از سالار شهيدان نصيب اين گدايان و توفيق زيارت حضرتش در كربلاي معلي حاصل شود؛ اما با اين زمزمه، آخرين نگاه‌ها را از ضريح مطهرش بر مي‌گيريم: 

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود

وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او

گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون

پنهان نمی‌ماند که خون بر آستانم می‌رود

محمل بدار ای ساروان، تندی مکن با کاروان

کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود

او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان

دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود