به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران  به نقل ازپايگاه خبري ميدل ايست آنلاين ؛ آنچه اين روزها کويت شاهد است اتفاقي نيست که بتوان آن را غير قابل پيش بيني خواند زيرا همه مردم کويت مي دانستند شرايط به کجا مي رود. فساد در اين کشور در همه مراحل آن ريشه دوانيده است، در واقع فساد هيزم اصلي آتشي است که امروز در کشور زبانه مي کشد.

فساد در کويت را نبايد فساد فردي دانست بلکه اين آفت دامنگير موسسات عمومي کشور است و برخي از چهر ه هاي صاحب نفوذ نيز از عوامل افزايش زبانه آن هستند .شرايط به گونه اي است که روزي نيست در رسانه هاي کويتي خبر از سرقت ميليون ها دينار يا وقوع فاجعه مالي در بخشي از کشور ديده نشود، اين خبرها تا حدي است که ديگر اعتمادي به موسسات دولتي در ميان مردم ديده نمي شود.

مشکل ديگر کويت فتنه طايفه اي و فرقه اي است . اين مشکل نيز در جاي جاي کشور ديده مي شود، گاهي با نام شيعه کارهايي مي شود که با مکتب شيعه همخواني ندارد و دقت در اين کارها ما را به عوامل خارجي مي رساند، گاهي هم با نام اهل سنت کارهايي مي شود که انديشيدن در آن آدمي را به سرحد جنون مي رساند .

تجار کويت خود را مجاز مي دانند که هر بلايي را بر سر شهروندان بياورند در مقابل ادعاي مردم اين است که تجار حتي از حقوق شهرونديشان هم بايد محروم باشند.در هر حال در هر گروهي عقلايي هم ديده مي شوند اما مشکل اين جاست که عقلا هميشه در اقليتند و فريادشان در برابر عربده هاي عجيب و غريب اکثريت ره به جايي نمي برد.

وجود اين مشکلات در کويت در کنارش بي توجهي مسئولان را به همراه داشت تا شرايط به سمتي پيش برود که امروز مشاهده مي شود.در چنيي شرايطي مردم مسئولان را سرزنش مي کنند اما اندک تاملي در شرايط امروز کويت نشان مي دهد همه گروه ها و فرقه ها در رسيدن به اين مرحله مسئولند اما دولت به عنوان نهاد تصميم گيردر کشور وظيفه متفاوتي دارد.