به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، «ما به جاي حمله نظامي و بكارگيري بمب و سلاح هاي مخرب، "دامن هاي كوتاه" و "لباس هاي بدن نما" بفرستيم. اگر بتوانیم بي بند و باري ... را در بين جوانان ترويج كنيم و آنها را وادار به رفتارهاي ضداخلاقي و شئونات ديني و انساني كنيم، ديگر هيچ نيازي به تهاجم نظامي و إعمال زور عليه آن ملت نخواهيم داشت...»
اينها توصيه يكي از مقامات ارشد سياسي آمريكا است و متأسفانه شاید برخي حركت هاي ناشایست عده ای از بازیگران زن سینمای ایران را بتوان نشأت گرفته از چنين سياستي دانست.

 

هدف گذاری اصلی در جنگ نرم "بخش فرهنگی" است و یکی از اهداف و برنامه های دشمن، کم رنگ کردن عفت عمومی و در نهایت، از بین بردن فرهنگ عفاف و حجاب زنان ایرانی است. از مصادیق بارز این هجمه، زمینه سازی برای حضور و جلوه گری بازیگران زن ایرانی بدون حجاب اسلامی و یا با ظاهری زننده در جشنواره های خارجی و محیط های سینمایی غرب است.

 

 

کشف حجاب بازیگرانی مانند "فاطمه معتمد آریا" در "جشنواره کن" و انتقاد وی از آنچه او "ایجاد محدودیت ها توسط جمهوری اسلامی در مقوله ی سکس در سینما" می خواند، زمینه سازی برای حضور  و بازی تأسف برانگیز "گلشیفته فراهانی" در فیلم های هالیوودی و حضور "لیلا حاتمی" با حداقل ممکن حجاب اسلامی در اختتامیه ی جشنواره ی گذشته کن را می توان در این راستا ارزیابی کرد.

 

 

در جشنواره بین المللی فیلم ابوظبی (Abu Dhabi Film Festival) و در تالار هتل "امارات پالاس" باز هم زنانی که منتسب به ایران بودند، خبرساز شدند. "گلشیفته فراهانی" برای بازی در فیلم "سنگ صبور" به کارگردانی "عتیق رحیمی" مورد استقبال قرار گرفت و جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد.

 

و اما "نیکی کریمی" با عضويت در هيئت داوران جشنواره فيلم ابوظبي، حضوری پررنگ و لعاب و البته باز هم تأسف بار داشت. تأسف از این نکته که وی عضويت در هيئت داوران جشنواره ای را پذیرفته است که طي سال هاي اخير به جذب فيلم هاي ضدايراني و تقدير از آن ها پرداخته است. در ششمين دوره جشنواره فيلم ابوظبي نيز دو فيلم با محتوايي علیه کشورمان حضور يافتند و بازیگری ایرانی به نام "نیکی کریمی" به داوری این فیلم های ضدایرانی پرداخت.

نکته دوم، حضور خارج از عرف ایرانی-اسلامی وی با پوششی شایان سرزنش در این مراسم بود. البته این بازیگر چندی پیش نیز با اقدام غیر اخلاقی دیگر چهره خبرساز و تاسف برانگیز سینمای ایران بود.

 

 

به هر روی، انتخاب بازیگران سینمای ایران به عنوان داور جشنواره های رنگارنگ بین المللی به موضوعی تأمل برانگیز تبدیل شده است؛ و در قدم اول، این هشداری است به بدنه سینمای کشور که به انحاء مختلف از بدبینی مخاطبان خود گلایه مندند.

از اقدامات غیر اخلاقی برخی کارگردانان که به جشنواره های بین اللمللی نظیر "اسکار" راه یافتند که بگذریم، استقبال مجامع سینمایی خاص از بازیگران سینمای ایران، بالأخص "بازیگران زن" کشورمان، در یکی دو سال اخیر افزایش قابل تاملی پیدا کرده است.

 

انتخاب "لیلا حاتمی" به عنوان یکی از داوران بخش «Révélation» (مکاشفه) سی و هفتمین جشنواره فیلم‌های آمریکایی دوویل فرانسه، انتخاب وی به عنوان داور یازدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مراکش، دعوت از "تهمینه میلانی" برای داوری در چهل و دومین دوره جشنواره "گوا" در هند، داوری "لاله اسکندری" در مسابقات بین المللی جشنواره پونا هند، انتخاب "آناهیتا نعمتی" به عنوان داور پانزدهمین دوره فستیوال بین‌المللی فیلم "آوانکا پرتغال" و دعوت از "هنگامه قاضیانی" برای داوری آثار بخش مسابقه نوزدهمین جشنواره "وارنا بلغارستان" آن هم در بازه زمانی اخیر، گواهی بر این مدعاست.

 

نکته قابل تأمل اینکه برخی از این بازیگران و کارگردانان ایرانی که به این جشنواره ها دعوت می شوند فراموش می کنند که نماینده ملت ایران در این مجامع به ظاهر فرهنگی هستند و باید در کنار آشناکردن ملل مختلف با سینمای ایران، مروج فرهنگ ایران اسلامی نیز باشند.

اما متأسفانه نه تنها به این مهم نمی پردازند بلکه برخی از هنرپیشگان ایرانی با پوشش و آرایشی بسیار زننده در این مراسم ها حضور می یابند که اصلا در شأن یک مسلمان نیست. آرایش و پوشش برخی از آنان چنان زننده است که حتی با بعضی از سینماگران غیرمسلمان و لائیک چندان تفاوتی ندارد.

 

 

سوالی که در این میان شاید ذهن بسیاری از مخاطبان سینمای ایران و مردم علاقمند به فرهنگ و هنر ایرانی را مشغول می کند؛ چرایی اینگونه رفتارهاست. آیا سینمای ایران برای بازیگران خود چنان محدودیتی ایجاد کرده است که معدودی از عوامل آن (که ایرانی و مسلمان هستند) در فرصت حضور در جشنواره های بین المللی به اقداماتی دور از شأن ایرانیت و اسلامیت خود دست می زنند، یا خود این افراد...

 

 

سینمای ایران، به سبب اقتضای خود باید بیانگر "فرهنگ ایرانی اسلامی" باشد و متاسفانه عده ای هم که با استفاده از این بستر به شهرت و تبحر می رسند (تا آنجایی که به داوری جشنواره های بین المللی دعوت می شوند)، نه تنها به ترویج این فرهنگ کمکی نمی کنند بلکه با اقدامات و نوع پوشش خود، ضدیت با ایران و اسلام را به نمایش می گذارند.

 

 

موضوعی که می توان در این خصوص با دقت نظر و تامل به آن پرداخت این است چه کسانی برای این اتفاقات برنامه ریزی می کنند؟ آیا دعوت های مکرر از "بازیگران زن ایرانی" به جشنواره های خارجی و نمایش مد، لباس و فرهنگ غربی توسط این بازیگران که ایرانی و مسلمان هستند، سناریوی طراحی شده است؟ آیا این اقدامات، قطعه ای از پازل "ضدیت با ایران و اسلام" نیست؟

دغدغه های مسئولان فرهنگی و سینمایی در این موضوع حداقل باعث تکرار نشدن این اقدامات نشده است...

 

این اقدام های ضداخلاقی از سوی برخی البته تازگی ندارد، و آنچه باعث تاسف و تامل است، زوایا و نتایج این تحرکات می باشد که دوگانگی مخاطب سینمای ایران شاید مهمترین آن باشد. 

 

 

29 سپتامبر (7 مهر 1390) بود که "شبکه لس آنجلسی لایو" در پی کشف حجاب مینا لاکانی، بازیگر سینما و تلویزیون در مقابل دوربین شبکه دولتی "صدای آمریکا"، در خبری گفته بود: «مینا لاکانی، بازیگر سینما و تئاتر در یکی از برنامه های شبکه صدای آمریکا بدون حجاب مقابل دوربین حاضر شد و گویا با این کار می خواهد نشان دهد که دیگر خیال برگشتن به ایران را ندارد.»

این شبکه در بیان علت مهاجرت لاکانی به نقل از وی ادامه داد: «لاکانی ابراز داشته است که به خاطر همبستگی با مردم ایران از ایران خارج شده است[!]»

 

 

 

اما نکته قابل تامل و برجسته خبر این شبکه لس آنجلسی اینجا بود که گفت: «در همان زمانی که "مینا لاکانی" بی حجاب جلوی تلویزیون صدای آمریکا حاضر می شود، یک دختر فارغ التحصیل رشته خبرنگاری در آمریکا به نام "مریم"، با حفظ حجاب خود در تلویزیون آمریکا به عنوان خبرنگار مشغول به کار می گردد.»!!!

 

امروز (یکشنبه 30 مهر) در خبرها آمده بود که "مارکو مولر" رییس جشنواره‌ی فیلم رم در گفت‌وگو با نشریه‌ "مسنجر" چاپ رم اعلام کرده که بازیگر زن ایرانی "لیلا حاتمی"  یکی از اعضای هیئت داوران بخش رقابتی این جشنواره خواهد بود...