رئیس سابق مجلس شورای اسلامی میگوید:
در سال 60 قرار شد هیاتی از طرف مجلس در بینالمجالس کوبا شرکت کنند. فکر میکردیم هرچه تعدادمان بیشتر باشد بهتر است. در این هیات از نمایندگان اهل سنت، اسحاق مدنی بود، از اقلیت مذهبی بیت اوشانا بود که بعد تودهای از آب درآمد. از خانمها، سرکار خانم دستغیب بودند و چندتا شیخ و سید و کت وشلواری که اسامی آنها در ذهنم باقی ماندهاست. آقایان: سیدابوالفضل موسوی تبریزی، سید محمد خاتمی، امامی کاشانی، دکتر ولایتی، دکتر مهاجرانی، محمدی، بشارتی، دعایی، دکتر زرگر، فخرالدین حجازی و الویری.
اول خیال میکردیم چون خود کوباییها دعوت کردهاند، پذیرایی و هتل رایگان است، لذا سه حیاط بغل هم گرفتیم. روز بعد آمدند و گفتند که اجارهاش این مقدار است، مجبور شدیم دو تا حیاط را تخلیه کنیم و همگی در ک حیاط مستقر شویم.
گاهی اوقات تا سالن اجلاس پیاده میرفتیم و برای عابرین ترکیب ما جالب بود؛ یکی عمامه سفید، یکی سیاه و یک خانم چادری. مردم خیلی نگاه میکردند.
روز افتتاح کنفرانس، ما، عراقیها و اسرائیلیها کنار هم بودیم، چون بر اساس حروف الفبا ترتیبش را تنظیم کرده بودند. در افتتاح مراسم چندتا دختر کوچک آوردند، رقص و پایکوبی کردند و رفتند. بعد 12 سالهها آمدند. سپس زنان و دختران جوان آمدند و دسته جمعی رقص و پایکوبی کردند. مانده بودیم چه کار کنیم. آقای موسوی تبریزی با عصبانیت و ناراحتی گفت:«گرفتار مجلس معصیت شدیم» با گریه گفت:«خدایا چه گناهی کردیم که اینجا گرفتار شدیم.»
بعد از پایان مراسم، میخواستیم نماز بخوانیم. فکر کردیم با به راهانداختن نماز جماعت، تبلیغ اسلام و انقلاب میشود. آمدیم وسط بلوار روی سبزهها به امامت آقای امامی کاشانی نماز جماعت برگزار کردیم. خبرنگاران خارجی ریختند فیلم و عکس تهیه میکردند و ما هم خندهمان گرفته بود و فکر میکردیم این کارها، صدور انقلاب است.