به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، ماجرای یقه گیری و فحاشی دو عضو عصبانی اپوزیسیون از یکدیگر به حدی شور شده که مخاطبینشان نیز از آنان رویگردان شده اند. این یقه گیری که در ابتدا با لشکر کشی طرفدارانشان در فضای مجازی همراه بود افشاگری های جالبی را در پی داشته است.

ماجرا از آنجا آغاز شد که مسیح علی نژاد از عوامل فتنه 88 که در انگليس با حمایت آقازاده آشوب‌‌گر در حال تحصیل بود پس از بازگشت حامی مالیش به تهران به آوارگی افتاد و مجبور شد که از خانه اجاره ایش بیرون برود. علی‌نژاد در صفحه فیس‌بوک از دوستانش کمک خواست تا برای وی خانه‌ای در انگلیس دست و پا کنند، اما این در خواست با متلک گویی و طعنه زنی آنان همراه شد.

عامل رسانه ای دستگاه امنیتی انگلیس از این رفتار که ابتدا از سوی نیک آهنک کوثر روزنامه نگار فراری و گرداننده سایت ضد انقلاب خودنویس صورت گرفت ، خشمگین شده بود با ایراد توهین و متهم کردن نیک آهنگ کوثر به همکاری با جمهوری اسلامی او و خانواده اش را افرادی دلقک و بی شرف نامید.

در همین رابطه برخی از دوستان علی‌نژاد و نیک آهنگ کوثر نیز در نظراتی به حمایت از دوستانشان پرداخته و با اتهام زنی و فحاشی یکدیگر را محکوم کردند.

وقاحت و بی حرمتی این درگیری ها آنچنان بود که پس از مدتی نیک آهنگ کوثر که خود در توهین به دیگران ید طولایی دارد به حرف آمده و از طرفدارانش خواست که دیگر به این درگیری و دعوا ادامه ندهند . وی با اعتراف به دیکتاتوری و فضای بسته خصمانه حاکم بر جریان ضد انقلاب خود و دوستانش را از این طرز تفکر بر حذر داشت.

این عضو ضد انقلاب که خود در هیچ مقطعی از توهین به مقدسات مذهبی ابایی ندارد با افشاگری و بیان حقایقی از ماهیت خبرنگاران جنبش زرد شده به اصطلاح سبز در فیس بوکش نوشته است : " من این موجودات را برای آینده ایران خطرناک می بینم خصوصا اگر خبرنگار باشند خبرنگاری که حتی نتواند یک چیز نسبتا ساده را ببیند و واقعیت را به نفع رفیقش در یک محدوده کوچک جعل می کند وقتی بحث درباره حزب مورد علاقه اش هست یا منفعتش اقتضا میکند مردم را فریب می دهد و من اعتمادی به اطلاع رسانی مجموعه های سبز واصلاح طلبی که اینها کارمندانش هستند ندارم . اینها آفت رسانه ها هستند "

شنیدن این واقعیات اثبات شده از آن جهت که از زبان یک هم پالگی اینان بیان شده جالب توجه است ، حقیقتی که مدتهاست از کل جریان ضد انقلاب و فتنه گران به طور کامل رو نمایی شده و گاه در دعواهای داخلی شان به ناچار از زبان خود ایشان نیز ابراز می شود.