به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک ، کودک شما که اکنون قادر است کمي راه برود و اندکي صحبت کند. مسلما مفهوم کلمه «نه» را مي فهمد؛ همچنين قادر است که همکاري با بزرگ ترها را آغاز کند. اما او نمي تواند با عصبانيت بزرگتر ها هنگامي که با آن ها همکاري نمي کند بيايد؛ زيرا قادربه درک علت عصبانيت آن ها نيست .کودک شما نمي تواند بفهمد که کاري که او کرده است يا اتفاقي که افتاده است آخرين اتفاق کوچک از سلسله اتفاقاتي بوده که منجر به عصبانيت شما شده است. حتي اگر او تنش ها و مشکلات قبلي شما را هم درک کرده بود نمي توانست علت آن را بفهمد: ساعت کوک شده به موقع زنگ نزد، شما صبح دير از خواب بيدار شديد، کودک را دير از خواب بيدار کرديد، رساندن او به مهد کودک دير شد و نهايتا دير سر کار خود رسيديد. او چيز زيادي در مورد احساسات يا کارهاي شما نمي فهمد و نبايد هم بفهمد.

اين موارد هنوز به بخشي از نگراني هاي او تبديل نشده اند. اگر بداخلاقي کنيد او ممکن است خنده و بي مزه بازي را شروع کرده و شما را عصباني تر کند؛ اگر داد و بيداد راه بيندازيد، او از جاي خود مي پرد و گريه وزاري راه مي اندازد؛ اگر خونسردي خود را به حدي از دست بدهيد که دست به تنبيه فيزيکي او بزنيد او مانند شما بهت زده شده و وحشت مي کند. قبل از زماني که کودک شما بتواند علت عصبانيت بزرگ تر ها را درک کند، از تنبيه هيچ چيز مفيدي ياد نمي گيرد. از طرف ديگر هنگامي که توانست دلايل عصبانيت شما را بفهمد قادر خواهد بود که حتي بدون تنبيه شدن هم «ياد بگيريد».فرض کنيد که کودک شما يک گلدان کريستال يا ظرف شيريني خوري را از روي ميز پذيرايي بکشد و بشکند. شما ممکن است عصبانيت خود را اين گونه توجيه کنيد که بارها به او گفته ايد به اين چيزها دست نزند و او نبايد اين کار را مي کرد و در هر حال بايد بيشتر مراقب مي بود. اما يک دقيقه فکر کنيد ! او به ظرف با ارزش شما دست زد چون آنجا بود: کنجکاوي (که يک بخش حياتي از زندگي اوست ) به او دستور داده که گلدان را امتحان کند و حافظه و درک او نيز هنوز آنقدر رشد نکرده اند که بتوانند چيزهاي ممنوع را به او يادآوري کنند. او گلدان را شکست چون مهارتهاي حرکات دستي او هنوز به اندازه کافي براي نگه داشتن اشيا ظريف پيشرفت نکرده اند. پس آيا واقعاً اين اتفاق تقصير او بود؟ اگر آن ظرف يا گلدان گران قيمت بود، پس چرا آن را در دسترس کودک رها کرده بوديد؟ در اين حالت اگر او را تنبيه کنيد او را به خاطر آنچه هست تنبيه کرده ايد: به خاطر بچه بودن!ديگران هر چه مي خواهند بگويند؛ اما مهربان بودن باکودکي در اين سن ، او را لوس بار نمي آورد و موجب بروز مشکلات رفتاري او در آينده نيز نمي شود. در واقع هر چقدر او را با آگاهي و فهم بهتر نسبت به شرايط سني او، دوست داشته باشيد و ابراز عشق و علاقه او به خودتان لذت ببريد، بهتر است. اگر بتوانيد ميل سيري ناپذير او را به بوسه ها و آغوش خودتان درک و ارضا کنيد، او به دنبال راهي براي اذيت کردن شما نخواهد گشت. با اين حال هنوز زمان زيادي باقي مانده است تا او بفهمد که چه چيز مي تواند شما را واقعاً خوشحال کند. شادي و لذت شما با شادي و لذتي که او در اين سن درک مي کند يکسان نيست./س