به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران همدان ؛ شیره انگور به دلیل مزه شیرین، مطبوع و ملایم، در نان‌های محلی، شیربرنج، فرنی و حلوا به كار می‌رود.
اغلب صاحبان باغ‌های انگور برای استفاده از فرآورده‌های انگور در فصول دیگر و افزایش ماندگاری آن به روش سنتی آب انگور را گرفته و سپس با خاك سفید كه احتمالا حاوی آهك و املاح معدنی دیگر است مخلوط می‌كنند.
در اثر افزودن خاك سفید، آب انگور تصفیه می‌شود. پس از این مرحله آب انگور را با فشردن در پارچه‌های مخصوصی از خاك سفید جدا كرده و می‌جوشانند. در اثر جوشاندن آب مازاد انگور تبخیر و بر میزان قند آن در واحد حجم افزوده می‌شود.
طی حرارت‌دهی مخمرها و كپك‌های موجود در محصول نابود و در نهایت شیره‌ای نسبتا غلیظ با رنگی قهوه‌ای به دست می‌آید البته خوب است بدانید میزان غلظت و رنگ شیره بسته به نوع انگور و فرآیند پخت در شهرهای مختلف، متفاوت است.
در مقایسه با انگور كالری فوق‌العاده بالایی دارد و مصرف مقدار اندك آن انرژی از دست رفته را جبران می‌كند. این شیره برخلاف گفته برخی تولیدكنندگان، رژیمی نیست و برای افراد چاق و دیابتی منع مصرف دارد.
كودكان و نوجوانان در حال رشد، افرادی كه در اثر بیماری طولانی یا عمل جراحی ضعیف شده‌اند یا كسانی كه بسیار لاغرند و ضعف عمومی دارند می‌توانند از این شهد استفاده كنند.
شیره انگور فرآورده‌ای با ارزش غذایی بالاست. این شهد دلپذیر تا حدودی جایگاه خود را در سفره شهرنشینان از دست داده و بیشتر به روش سنتی و از سوی زنان روستایی تهیه می‌شود.
شیره‌هایی كه به صورت سنتی در شرایط غیربهداشتی تهیه و به صورت فله‌ای (كیلویی) در ظروف نامناسب عرضه می‌شود برای سلامتی مضر است بنابراین تا حد امكان شیره را در بسته‌بندی‌های بهداشتی و با توجه به تاریخ و مجوز بهداشتی خریداری كنید./س