به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از راشاتودي، در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تلویزیون راشا تودی با برگزاری جلسات گفتگو نظرات سران برخی از این گروه های مخالف را جویا شد. ران دی بار فعالی سیاسی و روزنامه نگار ضد جنگ یکی از این میهمانان دعوت شده بود که به گزیده ای از نظرات وی در این مقاله اشاره شده است.
 
"ران دی بار" فعال سیاسی و خبرنگار ضد جنگ مقیم نیویورک معتقد است کاندیدای احزاب سوم و یا احزاب خارج از گود آمریکا ، هرگز نتوانستند به عرصه رقابت های ریاست جمهوری سال 2012 وارد شوند ، اما تعداد زیادی از مردم آمریکا به این احزاب علاقه دارند و طرفدار آنها هستند . آنها هستند که می توانند آینده انتخابات آمریکا را تغییر دهند.

"دی بار" می گوید: اولین واصلی ترین هدف احزاب سوم ورود به عرصه رقابت های انتخاباتی است . توجه داشته باشید که نیمی از واجدین شرایط رای دادن در آمریکا ، اصلاً درانتخابات شرکت نکردند . این یعنی بسیاری از آنها سیاستهای احزاب اصلی آمریکا را قبول ندارند و دنبال جایگزین می گردند.

او معتقد است خیل عظیم پتانسیلی که آن بیرون وجود دارد و خارج از بازی نگه داشته شده است همچنان منتظرند که کسی حرف دلشان را بزند. وجود صدای جدید یعنی شنیدن حرفهای ناگفتنی و زدن صحبتهایی که قابل بیان نیست.

با توجه به پتانسیل و قدرت احزاب سوم در مسائل داخلی آمریکا و همچنین مسائل بین المللی و همینطور اشتراک نظر آنها در بسیاری از موارد ، بخش مخالف سیستم حکومتی فعلی آمریکا توانایی همگرایی و وحدت برای معرفی یک کاندیدای واحد را دارد.

"دی بار" می گوید کاندیداهای احزاب سوم و مخالف، نقطه نظرات مشترکی در سیاست های اجتماعی و از همه مهمتر در سیاست های خارجی دارند. آنها معتقدند اکنون حکومت فقط به جاسوسی از اتاق خواب ، تلفن و خطوط اینترنتی مردم آمریکا مشغول است و از رسیدگی به امور اصلی غافل شده است.

آنها معتقدند که باید به دخالت های نظامی آمریکا در کشورهای دیگر خاتمه داد و بر بودجه های دفاعی تمرکز کرد.  
اما هنوز برای اتحاد همه جانبه کارهای زیادی باید انجام پذیرد . رسیدن به یک اتحاد گسترده کمی دشوار است.  
ژیل استین کاندیدای حزب سبز و گری جانسون در مناظره اخیر راشا تودی نشان دادند که برخی اختلافات بین گروه ها وجوددارد . کمی سخت است که مثلاً در مورد یک مرام نامه و یا اساس نامه مشترک و منظم بین این گروهها صحبت کرد.
 
نخبگان آمریکائی و تسلط بر فرآیند های سیاسی آمریکا
در طول برگزاری گفتگوهای سران احزاب مخالف آمریکا ، همه آنها بر روی دخالت های نظامی آمریکا در کشورهای دیگر اتفاق نظر داشتند. چیزی که نه میت رامنی از حزب جمهوریخواه و نه باراک اوباما از حزب دمکرات هرگز درباره آن صحبت نکردند .   
دی بار می گوید حجم عظیم مالیات آمریکائی ها درامور فرهنگی و اجتماعی و یا اقتصادی هزینه نمی شود ، بلکه این پول ها در راستای منافع نخبگانی که هم سیاست و هم اقتصاد را در دست دارند هزینه می شود.
دی بار معتقد است که دخالت های نظامی آمریکا در دیگر کشورها و یا هزینه های نظامی آمریکا، در مناظرات و گفتگوهای سیاسی درواقع حرفهایی برای نزدن است .
هردوحزب دمکرات وجمهوریخواه در خدمت نخبگان و رسانه ها هستند و اجازه طرح موضوعاتی اینچنینی را نمی دهند.
دی بار می گوید شما در سیاست آمریکا چیزی از هزینه پول مردم در به راه انداختن جنگ نمی بینید.
هرگز کسی از سیاست جنگ افروزی آمریکا سخن نمی گوید.
هیچکس در مورد ظلمی که به کارگران آمریکائی روا می شود حرفی نمی زند . بی توجهی به کارگران و به حقوق آنها جایی در سیاست های هیچکدام از احزاب جمهوریخواه و دمکرات ندارد.
این است که مردم آمریکا مطمئن می شوند که سران هر دو حزب آمریکا تحت کنترل ثروتمندان و صاحبان رسانه و پول اند.