رئیس دانشگاه‌ آزاد اسلامی در پاسخ به سوالات و مسائلی که این دانشجویان مطرح کردند، اظهار داشت:‌ این صحبت‌ها از این جنبه مهم است که در حجم کارهای سخت و طاقت‌فرساي دانشگاه آزاد که از کار دو وزارتخانه هم بالاتر است، ممکن است حفظ ارتباطی از دست برود، اما این دیدارها کمک می‌کند تا این حس بین مدیریت و دانشجویان برقرار باشد.

وی درباره مطالبی که در مورد انفعال دانشگاه آزاد مطرح شد، تصریح کرد: راهکار خروج از این انفعال باید از طریق خود دانشجویان ارائه شود تا افزایش فعالیت سیاسی دانشگاه صورت گیرد.

دانشجو افزود: تندروی‌ها و کندروی‌‌ها انسان را از فعالیت سیاسی سرخورده می‌کند و جایی که کسی باید صحبت کرده و مصلحت‌اندیشی و یا منفعت‌اندیشی کند نیز کم‌کم اعتماد بدنه دانشجویی به جنبش‌ها از بین می‌رود، لذا توصیه من پرهیز از افراط و تفریط در همه فعالیت‌ها است.

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی گفت:‌ شاید با افراط و دو شعار سیاسی قوی در کوتاه‌مدت رشد کنیم اما در مجموع، این قضیه آدم‌های سیاسی را توسری‌خور می‌کند. هیچ نظام، دولت و مدیریتی در قبال افراطی‌گری ساکت نمی‌نشیند و افراطی‌گری به جای باز کردن فضا موجب بسته شدن فضا و زده شدن افراد می‌شود، اما اگر براساس منطق و خیال و میانه‌روی حرکت کنیم، در نهایت پاسخ بهتری به دست می‌آوریم.

وی با درخواست از مدیرکل تشکل‌های سیاسی اسلامی این دانشگاه – مجتبی اکبری – برای خروج از انزوای دانشجویان بيان کرد:‌ اگر میل دانشجویان برای حضور در تشکل‌های سیاسی کم است به دلیل این است که می‌بینند در این عرصه به بازی گرفته می‌‌شوند و یا از طرف جریانات بیرون از دانشگاه به این ورطه می‌افتند و یا از طرف مدیریت با آنها برخورد می‌شود و مشارکت نمی‌کنند، لذا باید دید که چگونه باید عمل کرد که مسیر باز شود.

دانشجو درباره مطلبی مبنی بر وضعیت سیاسی و فرهنگی دانشگاه آزاد اظهار داشت: وقتی فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی شما در درون دانشجویان خریدار و همفکری نداشته باشد این فضا شکل نمی‌گیرد. شما با تلاش مضاعف و زحمت می‌خواهید این کار را انجام دهید اما دیگران برایشان این موضوعت مهم نیست و حاضر به همکاری نیستند.

رئیس دانشگاه آزاد افزود: با تجربه چندین ساله خود می‌گویم که برای جذب نیروها باید نگاهمان به خودمان برگردد، اگر خودتان عالم شوید در بحث سیاست سوار بر منطق و استدلال می‌شوید؛ کسانی که می‌گویند من مسلمانم یا آزادی‌خواه هستند این یعنی چه، رجوع به چهار سایت، خبر و گردآوردن مطالب برای چند دقیقه خوب است ولی جنبش دانشجویی باید فراتر از اینها بوده و به موضوعات علم کامل داشته باشد.

وی با بیان اینکه بسیج دانشجویی و هر تشکل سیاسی در صورت خوب عمل کردن می‌تواند همه را به سوی خود جلب کند، تصریح کرد: این یک ضعف است که تشکل‌ها بخواهند از مسائل مادی برای جذب دانشجویان استفاده کنند؛ همچنین برای ایجاد فضای سیاسی باید خودتان بر باورتان سوار شوید، خودتان را بشناسید و در خلوت بگویید به چه چیز اعتقاد دارم و بعد آنرا مستدل کنید. در این راه کسی نمی‌تواند بدون معلم حرکت کند، باید از معلمی که به آن اعتقاد دارید کسب فیض کنید.

دانشجو گفت: در زمان طاغوت کسانی که زیر شوک الکترونیکی و سایر شکنجه‌ها قرار می‌گرفتند به دلیل اعتقاد قلبی خود این شکنجه‌ها را تحمل می‌کردند یعنی اگر کمونیسم یا مسلمان بودند اول و آخر مکتب خود را می‌دانستند و محکم روی اعتقاد خود می‌ایستادند.

رئیس دانشگاه آزاد در پاسخ به مطلبی که یکی از دانشجویان در رابطه با تعداد اعضای کم حاضر در تشکل‌ها مطرح کرد، اظهار داشت: یک میلیون و 500 هزار دانشجو در تشکل‌های دانشگاه آزاد حضور دارند که می‌توانیم بیشتر از این‌ها هم داشته باشیم و این به خودتان و البته مدیران برمی‌گردد. باید ببینیم در چه فضایی کار می‌کنیم و هر کسی نباید به طور سلیقه‌ای به فعالیت دیگران گیر بدهد. من در اینجا حضور پیدا کرده‌ام زیرا اعتقاد به آزادی بیان و تبلور فکری دارم، ولی بعضی‌ها این طور نیستند و تحمل این صحبت‌ها را ندارند؛ قانونِ درست نباید اجازه برخورد نادرست مسئولین را بدهد، لذا از جناب اکبری -مدیر کل تشکل‌های سیاسی اسلامی دانشگاه آزاد- می‌خواهم که بیایند و ببینند که حیطه فعالیت تشکل‌ها در چارچوب قوانین چگونه باشد.

وی تصریح کرد: بنده به مسئولان دانشگاه گفته‌ام کساني که علیه مدیریت دانشگاه نقد دارند در جایی جمع شوند و خواسته‌هایشان را مطرح کنند، بنابراین ما تا چه زمانی می‌خواهیم نپخته عمل کنیم؟ بحث مردم‌سالاری خودش را کجا باید نشان دهد؟ کجا باید داد بزنیم و چگونه؟ ما باید صبورتر باشیم.

دانشجو با اشاره به اینکه از هنگام ورودش به این عرصه -مديريت دانشگاه آزاد- هیچ‌گونه حرکت و حمایتی از طرف دولتمردان از او وجود نداشت، گفت:‌ توکل من به خداوند و اعتمادم به بدنه دانشجویان است.

رئیس دانشگاه آزاد  اسلامی در واکنش به انتقاد یکی از دانشجویان مبنی بر تملق‌گویی‌های اطرافیان وی اظهار داشت: 34 سال است که از انقلاب اسلامی گذشته، ولی هنوز نمی‌دانیم که از همدیگر انتقاد و یا تعریف کنیم، زیرا در تعریف کردن، بوي تملق‌گویی به مشام می‌رسد، مثلا یکی از دوستان ما در ابتدای مدیریت بنده به من تعظیم کرد و یا می‌خواست که دست من را ببوسد که من به او گفتم تو می‌دانی که من امامزاده نیستم، لذا خود آدم هم متوجه می‌شود که این مسائل واقعی نیست؛ بنده چند صباحی آمده‌ام و براساس اساسنامه دانشگاه، دو دوره چهارساله می‌توان رئیس دانشگاه بود و خوشبختانه دیگر نمی‌توان در دانشگاه آزاد 30 سال مدیریت کرد.

وی افزود: از طرف دیگر وقتی کسانی می‌خواهند نقد کنند، انگار راجع به شمر و یا یک قاچاقچی صحبت می‌کنند و از ادبیاتی استفاده می‌کنند به این مضمون "بین من و شما خون حاکم است"! یا از دست‌ها و شمشیرهایی که خون ملت را می‌مکند صحبت می‌کنند! در حالی که در دوران حاضر این حرف‌ها گذشته و الان فقط جای کلام و حرف زدن و فکر کردن و بهتر شدن است.

وی درباره بحث تملق‌گویی به مدیریت دانشگاه اظهار داشت: من موافق تملق‌گویی نیستم و جلو من نیز هیچ کس اجازه تملق‌گویی ندارد و این تملق‌ها به من ربطی ندارد،. من نه تملق کسی را می‌گویم و نه تملق کسی را می‌خواهم، (این بخش از سخنان دانشجو با تشویق حضار همراه شد) اگر دوست دارید من شما را دوست داشته باشم بیایید با زبان ساده با هم صحبت کنیم و اگر قرار است محیط آرامی در دانشگاه آزاد داشته باشیم و تنش نداشته باشیم باید بدون تملق حرکت کنیم. بعضی مواقع نمی‌دانیم می‌خواهیم به چه چیز برسیم و همین طور فقط می‌دویم.

انتهاي پيام/ش