به گزارش خبرنگار محیط زیست باشگاه خبرنگاران، خنده كفتار وشغال برای سالها معمایی رمز آلود بوده است و آثار کلاسیک فراوانی از این خنده های ترسناک به عنوان سمبل جادو و شیطان استفاده کرده اند پژوهش های جدی در زمینه کردار شناسی جانوران نشان می دهد که قهقهه و خنده كفتار، نوعی ارتباط صوتی میان آنهاست و پیام های مهمی از این طریق میان آنها رد و بدل می شود.
علیرضا مهدوی عضو گروه متخصصین كفتارها در اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (lucn) در این خصوص گفت: در آفریقا و آسیا افسانه های بسیاری درباره كفتارها بیان می شود و اغلب تفاوتی بین انواع مختلف این گونه قائل نمی شود در افسانه های آنها نقشهای دو گانه ای برای كفتار ها بیان می شود برخی این حیوان را موجودی خطرناک و بیرحم و برخی نیز كفتار را نماد قدرت، استقامت و پشتکار می دانند و آنرا حیوانی مقدس بشمار می آورند.
وی افزود: در ایران كفتار همواره دارای شهرتی منفی بوده است و برخی از اندامهای كفتار دارای ارزشی دارویی هستند.
وی ادامه داد: خنده كفتارها مربوط به كفتارهای راه راه بومی کشور نیست بلکه مربوط به كفتارهای آفریقایی خالدار است که به دلیل بر هم زدن نظم و آرامش و دور کردن جانورانی مثل شیر و.... از طعمه است.
مهدوی اظهار داشت: از نظر بوم شناسی و زیستی كفتارها نقش کلیدی در زیستگاهشان دارند آنها با خوردن جانوران نقش مهمی در پاکسازی طبیعت و جلوگیری از انتشار آلودگی و بیماریها ایفا می کنند به همین دلیل لقب رفتگر طبیعت به شایستگی به این گونه داده شده است.
وی با بیان اینکه تصادفات جاده ای مهم ترین عواملی است که كفتار راه راه را تهدید می کند گفت: کشاورزان ،دامداران، باغداران كفتار را تهدیدی بالقوه برای کشتزارهایشان می دانند و با دیدن كفتار در نزدیکشان اقدام به گذاشتن تله و شکار آن حیوان و یا در صورت یافتن لانه اش، شروع به آتش زدن می کنند همچنین ، باورهای سنتی غلط و اشتباهی در مورد مفید بودن اندامهای كفتار برای برخی بیماری های انسان وجود دارد و در نتیجه برای دستیابی به كفتار و استفاده از اندام آن برای درمان، نه تنها به لاشه حیوان در اثر تصادف یا ماشینها در جاده رحم نمی کنند، بلکه با تیراندازی و گذاشتن تله اقدام به کشتن آن می کنند.
گفتنی است: می توان با تکیه بر اثرات مثبت حضور كفتار در زیستگاهها و لاشه خواری اش، که سبب کاهش آلودگی و جلوگیری از گسترش بیماریها در حیات وحش می شود و از اين طریق بیشترین تاثیر را بر جمعیتهای محلی که در تماس مستقیم با كفتارند، می گذارد، آنها را نسبت به نکات خوب این حيوان آگاه کرد و به این ترتیب از کاهش جمعیت این گونه جلوگیری کرد./ز
گزارش از هراتيان