به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ هم اندیشی دینی در جدیدترین نوشته خود آورده است:

سوال:سال اوّل دبیرستان هستم. به پسری علاقمند شدم و او هم به من علاقمند است. تا به حال با هیچ پسری دوست نشدم و به تقاضاهای دوستی او هم پاسخ منفی دادم. دوستانم هم مدام از آن پسر تعریف می­کنند. می­خواستم بدانم اگر آن پسر به خواستگاری من بیاید قبول کنم یا نه؟ از طرف دیگر هم می خواهم به او بگویم که واقعا دوستش دارم، زیرا صبرم تمام شده. به نظر شما بگویم یا نگویم؟

جواب: خواهرم! از این که این موضوع را تا به حال به او نگفته­اید و با صحبت با نامحرم، گوهر عفت خود را به سادگی از دست نداده­اید، خوشحالم و امیدوارم با توکل بر خدا این حالت را همچنان داشته باشید، اما از این که محبت یک نامحرم را در دل قرار داده و به او می­اندیشید ابراز تأسف می­کنم. این محبت برای شما که دختر نوجوانی هستید بسیار خطرناک است و مشکلات فراوانی برای شما ایجاد خواهد کرد.

فکر این پسر آن­قدر شما را اسیر خود کرده که روزگار خود را در خیال­بافی سپری می­کنید و مدام به او می­اندیشید. اگر بخواهید کماکان به این افکار ادامه دهید و یاد او را در دل خود زنده نگه دارید، روزگار سخت­تری در پیش روی خود خواهید داشت و به حالت­هایی می­رسید که به برخی از آن­ها اشاره می­شود:

غم و اندوه بسیار شدید.  

اضطراب و تپش قلب شدید.  

بی­حوصله­گی و نا امیدی نسبت به آینده.

عصبانیت و بد اخلاقی با دیگران.    

از بین رفتن شخصیت و عزّت نفس.

کسی که چنین محبت­هایی در دل دارد، همه­ وجود خود را صرف طرف مقابل می­کند و حاضر است برای از دست ندادن او به انوع و اقسام ذلت و خواری تن دهد. گمان نکنم دوست داشته باشید گرفتار این نوع مشکلات شوید، و جوانی خود را در غم و اندوه و افسردگی سپری کنید. پس مراقب افکار و رفتار خود باشید. و به این نکات عمل کنید:

1. به هر ترتیبی که شده فکر او را از سر بیرون کنید و دیگر به او نیندیشید. فکر کردن به او موجب می­شود تا ریسمان اسارت شما محکم­تر شده و روز به روز، به این مشکلات نزدیکتر شوید. درست است که فکر او ناخود آگاه در ذهن شما قرار می­گیرد اما سعی کنید

2. وقتی همکلاسی­های شما در مورد آن پسر صحبت می­کنند در واقع آتش درونی شما را شعله­ور تر می­سازند. این کار نه تنها نفعی به حال شما ندارد، بلکه موجب می­شود تا ریسمان اسارت شما محکمتر شده و در تنهاییی بیشتری فرو روید. لذا از آن­ها در مورد او چیزی نپرسید و به آنها بگویید که حرفی از او به میان نیاورند.  

3. ممکن است شیطان به شما بگوید: «این علاقه، با علاقه­های دیگر متفاوت است و هرگز در دام این مشکلات نمی­افتید»! مراقب باشید که دنبال حرف شیطان نروید و با ادامه­ی این حالت خود را گرفتار نسازید. اگر گرفتار محبت او شوید ممکن است ماه­ها و سال­ها افسرده بمانید و رهایی از آن هم برای شما بسیار سخت باشد.

4. هرگز به فکر صحبت کردن با او نباشید. این کار موجب می­شود تا در دام دوستی با نامحرم افتاده و از درگاه مهر الهی دور شوید. توجه داشته باشید که اگر خداوند از انسان روی برگرداند، درهای سعادت به روی او بسته خواهد شد و با دوری از خداوند، روز به روز در باتلاق گمراهی سرگردان­تر می­شود.

5. برای رهایی از این محبت به خدا توکل کنید و بعد از نماز صبح و بعد از نماز عصر هفتاد بار بگویید: «أستَغفِر اللهَ ربّی و أتوبُ إلَیه».

6. یکی از آثار این محبت، آن است که شخصیت فوق العاده­ای برای او قائلید و گمان می­کنید که او از آسمان افتاده و هیج کس همتای او نیست! این افکار تماما!ً زاییده­ی محبتی است که شیطان در دل شما انداخته؛ لذا اعتنایی به آن نکنید و سعی کنید خود و نوجوانی خود را از این دام بزرگ نجات دهید.

7. مطمئن باشید اگر همه­ی سعی خود را برای فراموشی او به کار گیرید و به هیچ وجه به او نیندیشید به زودی از دام عشق او نجات یافته و طعم خوش آزادی را خواهید چشید.