به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران ؛ اين موسسه در  پايگاه اينترنتي خود در مطلبي با قلم ناتان براون نوشت: وقوع خشونت ميان اسرائيل و حماس پاياني ندارد. دو طرف مي دانند که  با اين ادعا که از سوي دشمن خود به تشديد منازعه وادار شدند، در اين نزاع فرو مي روند. بسياري از کارشناسان معتقدند اين منازعه در نهايت پايان مي يابد و وضعيت بدون تغيير باقي مي ماند. تنها پرسش شمار قربانيان است. اگر طرفين نفعي در ادامه درگيري ندارد، چرا نمي توانند به آن خاتمه دهند؟ هر يک از دو طرف نسبت به سياست هاي داخلي طرف ديگر مشکوک هستند.

 فلسطيني ها بيم آنرا دارند که رژيم اسرائيل، جنگ را با توجه به انتخابات آينده به راه انداخته است. اسرائيل گمان مي کند حماس -که نام کامل آن جنبش مقاومت اسلامي است- به اين علت در حال پرتاب موشک است که  از انتقاد رقبايش مبني بر اينکه مطابق آرمانهايش زندگي نمي کند، خسته شده است.

 برخي از اين استدلال ها درست است، اما انگيزه هاي قوي تري مطرح است و هدف بيشتر  ارعاب و بازدارندگي طرف ديگر است. هر دو طرف نابودي دشمنانشان را مي خواهند اما مي دانند که اين امر به اين زودي عملي نيست. بنابر اين اهداف محدودتري را در نظر مي گيرند. اسرائيلي ها پي بردند که ممکن نيست بدون پرداخت هزينه و اشغال دائم، حماس را از غزه بيرون کنند. اما آنها مي خواهند آن اندازه اين جنبش را تنبيه کنند که آن را از ارتکاب اعمال خشونت آميز باز دارد.

حماس مي داند که خسارتها و تلفاتي که وارد مي کند هيچ ارزش راهبردي ندارد، اما اميدوار است موشک هايش تغيير موقعيت و حتي ترس اسرائيل را موجب شود و اين پيام را به دنيا بفرستد که غزه را نمي توان ناديده گرفت. بدين ترتيب احتمال دارد اين جنگ سرانجام مهار شود. در اين منازعه، علاوه بر تلفات غيرنظاميان هر دو طرف، زيان هاي سياسي قابل توجه خواهد بود.

در جهان عرب، آمريکا به عنوان همدست اسرائيل در اين تهاجم تلقي مي شود. همچنين مصر هرچند پيمان صلح با اسرائيل دارد، با حماس اظهار همدردي و به علت ضعف و ناتواني اش، بسيار احساس شرمساري مي کند.  با اين حال انتقاد اصلي از بازيگران بين المللي - از جمله آمريکا و مصر - به عملکرد آنها در طي اين بحران و نيز انفعال آنان در پيش از بحران باز مي گردد.

آمريکا در دوران رياست جمهوري جورج دبليو بوش و باراک اوباما از محاصره شديد غزه حمايت کرد و وانمود کرد که موضوع اسرائيل و فلسطين در صورتي که  حماس وجود نداشته باشد و غزه مهم نباشد، قابل حل است. مصر در دوره حسني مبارک، رئيس جمهور معزول اين کشور، به آرامي از اين موضع حمايت کرد.

 اين کشور تحت رياست جمهوري جديد محمد مرسي از طرف اخوان المسلمين، ديگر موضع حمايت آميز را اتخاذ نکرده است، با اين حال تنها توانسته است لفاظي کند. مصر ( که در حال حاضر عنوان حامي حماس را دارد) و آمريکا ( که از اسرائيل حمايت مي کند) در صورت همکاري (اسرائيل و حماس) ممکن است موجب آتش بس شوند. پرسش اصلي، اقداماتي است که پس از آن انجام مي دهند. از نظر ديپلماسي بين المللي هيچ راه روشني  وجود ندارد، اما آنچه  انجام شدني نيست کاملا آشکار است و آن انتظار رفتن حماس است. جنبش حماس، وزارتخانه ها و اقتصاد غزه را اداره و ساکنان اين منطقه را کنترل مي کند.

 ساکنان غزه هيچ جايگريني براي حماس ندارند. دولت اوباما که وارد دوره دوم رياست جمهور ي خود شده است، بايد به منازعه اسرائيل و فلسطين بيشتر بپردازد و هنوز واقعا «فرايندهاي صلح» مطرح است و لازم است گفتگوهاي بيشتري براي موفقيت آن انجام گيرد.