اراک/
تاثير تصاوير ترسناك تلويزيون بر رفتار كودكان
روان‌شناسان معتقدند ديدن صحنه‌هايي از خشونت مانند اين رخداد در تلويزيون و يا سايت‌هاي اينترنتي، روي رفتار كودكان اثرات مخرب مشخصي را بر جاي مي‌گذارد.
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک ، اعتقاد به اينكه كودكان تمايل دارند آنچه را كه در تلويزيون مي‌بينند تقليد كنند، يافته تازه‌اي نيست.
به نظر مي‌رسد ديدن صحنه‌هاي خشونت از تلويزيون به وسيله كودكان و تقليد آنها، بسيار شايع‌تر و اثرگذارتر از چيزي است كه والدين تصور مي‌كنند. شايد وقت آن رسيده است كه والدين نظارت دقيق‌تري بر ديدن خشونت از رسانه‌هاي گروهي به وسيله كودكان و نوجوانان خود داشته باشند. در دنياي كودكانه آنها، هيچ چيز به معناي حقيقي آن در دنياي بزرگسالان نزديك نيست.تقليد صحنه‌هاي جنايت و خشونت ، در بازي‌هاي كودكانه فقط يك بازي است كه متأسفانه به واقعيتي تلخ تبديل مي‌شود.
كودكان كنجكاو هستند و اين بازي‌ها را فقط از سر ماجراجويي و پا گذاشتن به دنياي بزرگسالان انجام مي‌دهند ولي نمي‌دانند كه دنياي بزرگسالان به پاكي دنياي كودكانه آنها نيست.متخصصان اعتقاد دارند كودكان در سنين مختلف، در هنگام تقليد آنچه در تلويزيون مي‌بينند، انگيزه‌هاي بسيار متفاوتي دارند. همچنين در سنين مختلف و بسته به گروه سني كه در آن قرار دارند، برنامه‌هاي متفاوتي در تلويزيون آنها را به شوق آورده و تحريك مي‌كند.
كودكان دبستاني هنگامي كه يك صحنه از خشونت را در تلويزيون مشاهده مي‌كنند و در پي تقليد آن برمي‌آيند، بيشتر به كار خود و انجام آن فكر مي‌كنند و اصلا آگاه نيستند كه اين عمل چه مشكلاتي را در آينده برايشان پيش خواهد آورد، در حالي كه نوجوانان با تقليد اين صحنه‌ها تلاش مي‌كنند بفهمند كه با انجام اين كار چه احساسي دارند و قصد دارند يك تجربه جديد را از سر بگذرانند.
در اولين قدم مي‌توان به كودكان كمك كرد كه برنامه تلويزيوني مورد علاقه خود را از ميان هزاران برنامه تلويزيوني انتخاب كرده و به تماشاي صحنه‌هاي خشونت كنترل داشت و كودكان را از ديدن آن منع كنند.والدين مي‌توانند به سادگي با كودك خود به صحبت بنشينند و با او درباره خشونت و صحنه‌هاي خشن در فيلم‌هاي تلويزيوني و يا حتي اخبار گفت‌وگو كنند زيرا نمي‌توان درهاي دنيا را به روي آنها بست.
در مقابل، مي‌توان با گفت‌وگو، وقايع دنياي بزرگسالان را برايشان توضيح داد و عواقب خشونت را برايشان روشن كرد. شما مي‌توانيد در اين گفت‌وشنودها به آنچه كودك شما از آن هراس دارد پي برده و ريشه‌هاي آن را جست‌وجو كرده و در پي برطرف كردن آن برآييد.بيشتر از صحنه‌هاي خشونت‌آميزي كه در اخبار نشان داده مي‌شود، وحشت دارند تا تصاوير خشونت‌بار فيلم‌ها، چون آنها به واقعي بودن اين تصاوير آگاهي دارند بنابراين بيشتر دچار ترس و وحشت مي‌شوند.
شما به عنوان پدر و مادر يك كودك تلاش كنيد كه به نشانه‌هاي تأثيرپذيري از صحنه‌هاي خشونت در كودكتان توجه كنيد:اگر كودك شما طغيان‌هاي تهاجمي و پرخاشگرانه بدون دليل و نشانه دارد، همواره از پيروي كردن و گوش دادن به بزرگ‌ترها سر باز مي‌زند.
در مدرسه با هم‌سن و سالانش رفتار خشونت‌آميزي دارد.دائم نظم و انضباط كلاس درس را بر هم مي‌زند.دوستاني سركش و پرخاشگر داشته كه دائم در مدرسه كار را به نزاع مي‌كشانند، بايد بيش از پيش به فرزندتان توجه كنيد.اينها علايمي هشداردهنده است كه نشان مي‌دهد فرزندتان از صحنه‌هاي خشونت تلويزيوني و يا بازي‌هاي رايانه‌اي تأثير گرفته است.
ممكن است شما ديدن برنامه‌هاي خشن از تلويزيون منزل را محدود كنيد، ولي فرزند شما از طريق كامپيوتر، اينترنت و لوح‌هاي فشرده به ديدن اين صحنه‌ها بپردازد. هنگامي كه شما سرزده به اتاق فرزندتان وارد مي‌شويد و يا مدت طولاني در اتاقش مي‌مانيد، او معذب و ناراحت شده و يا حالت دفاعي به خود مي‌گيرد.
اين مي‌تواند علامتي باشد كه كودك در حال ديدن يا انجام برنامه‌اي نامناسب است و يا وسواس‌گونه به انجام بازي‌هاي كامپيوتري مي‌پردازد و انجام اين بازي‌ها فرصت انجام تكاليف مدرسه و وظايف او را در خانه سلب مي‌كند. در اين هنگام است كه زنگ‌هاي خطر به صدا درمي‌آيند./س
