سانی بچیروویچ که پس از ورود به ایران علاقه ای به صحبت با مطبوعات نشان نداده بود، پس از بازی با زنجان در گفتگو با خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران تاکید کرد: زنجان تیم فیزیکی و خوبی است که از قبل هم می دانستیم بازی با این تیم سخت خواهد بود. درنهایت هم به نظرم با شانس بهتر بازی را بردیم در حالی که تیم زنجان هم امکان برد داشت.

وی ادامه می دهد: هر دو تیم 100 درصد توانمان را گذاشتیم .به نظرم  دیدار با زنجان سختترین بازی ما از ابتای فصل بود. زنجانی ها می دانند که در دفاع و حمله چه می خواهند و بسیار تهاجمی هستند.

سانی در پاسخ به تمام صحبتهایی که از ابتدای فصل بر روی مصدومیت قدیمی زانوهایش شد، اشاره می کند: مصدومیت اصلی من مربوط به ده فصل قبل است و اگر به این خاطر نبود حالا باید در لیگ NBA بازی می کردم.من پس از آن جریان ده سال بازی کرده و بارها خودم را اثبات کرده ام که بازیکن خوبی هستم اما نمی دانم چرا در ایران انقدر در این مورد صحبت شد.

وی از بازی خود مقابل زنجان می گوید: من در این بازی مثل همیشه خوب نبودم و شوتهای راه دور زیادی نزدم اما در نهایت مهمترین موضوع بردن بود. تا چند ساعت بعد از بازی همه چیز را فراموش می کنیم و تنها همان سه امتیاز آخر مهم است که باعث بردمان شد.

* "رانینگ" در ایران زیاد است

سانی از تفاوتهای بازی در ایران و اروپا تعریف کرد: بازی در ایران و اروپا واقعا فرق دارد. در ایران بیشتر "رانینگ" می شود و بازیها چندان تاکتیکی نیست اما من به آن عادت کرده ام. تنها در بازیهای اول به خاطر عادت نداشتن به این نوع بسکتبال مشکل داشتم.

پسر مهمد بچیروویچ سرمربی تیم ملی نبرد دو هفته بعد مقابل تیم پدرش را عادی می داند: ما قبلا هم در اسلوونی با هم بازی کرده و تنها سابقه بازی در خارج از اسلوونی را نداشته ایم. برای ما این رویارویی عادی است و هر دو می خواهیم ببریم. البته به نظرم برنده این نبرد من هستم.