به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، اواسط ماه نوامبر بود که خبر ”تلاش برای افتتاح یک مسجد ویژه همجنسبازان در پاریس" در برخی سایت های اجتماعی منتشر شد و برخی سایت های خبری نیز به صورت محدود و خلاصه به آن پرداختند. ولی دور از ذهن و غیر قابل باور بودن وقوع چنین رخدادی از اهمیت پرداختن به آن کاسته بود. اما در کمال ناباوری روز گذشته برخی سایت های خبری با آب و تاب فراوان خبر افتتاح اولین مسجد ویژه همجنس بازان را منتشر کردند.

بی بی سی در این باره نوشت بانی این کار، یک همجنس باز مسلمان به نام لودویک محمد زاهد است که خود چندی پیش با یک همجنس باز دیگر ازدواج کرده بود.

او توجیه خود برای اختصاص چنین مسجدی را ”راحت نبودن همجنس بازان زن و مرد در مساجد عادی" عنوان کرد و گفت آنها از ترس شناخته شدن، به مسجد نمی روند.

مضحک تر اینکه مکان اختصاص یافته به عنوان مسجد همجنس بازان، در واقع بخشی از یک پرستشگاه بودایی ها در شهر پاریس است. بی بی سی از مخالفت شدید و قاطعانه جامعه مسلمان پاریس اعم از شیعه و سنی با این مسجد پرده برداشت. اما ظاهرا محمد زاهد که منتظر بروز مخالفت ها بوده است، پیشاپیش با القاء ترس از ناامنی و ایجاد مزاحمت توسط مسلمانان مخالف، برای تامین امنیت مسجد خود از ماموران امنیتی کمک طلبیده است تا با این کار اولا مخالفین خود را –حتی پیش از بروز هرگونه مخالفت عملی- افراطی و خشونت طلب معرفی کند و دوما با یاری خواستن از مامورین امنیتی، به کار خود وجهه قانونی و مشروع ببخشد.

ام اس ان نیوز نیز در این باره به نقل از یک محقق متجدد!! در زمینه دنیای عرب و اسلام نوشت: ”هدف این مسلمانان از این کار ترویج شکلی از اسلام است که دارای ارزشهای مترقی است!!"


اما به راستی هدف از انجام چنین اقداماتی چیست؟

سایت های خبری و خبرگزاری های خارجی که پیش از این بارها و بارها عناد خود با اسلام را اثبات کرده اند، بیشترین بهره را از اقدام این به ظاهر مسلمان فرانسوی برده و به القای متحجر و خشونت آمیز بودن احکام اسلامی پرداخته اند. قبح مسلّم و عدم جواز اسلام برای همجنس بازی و ازدواج با همجنس، حکم سنگسار برای همجنس باز، و نفرت عمومی رایج بین مسلمانان از بروز چنین رفتار دور از کرامت انسانی، که همه و همه بر دلایل عقلانی و مترقی اسلام بنیان دارند، دستاویزی برای بروز چنین اقدامی شده تا از یک سو افراد پایبند به احکام واقعی اسلام را کهنه پرست و خشونت طلب و مخالف با ترقی معرفی کنند، و از سوی دیگر به قبح زدایی از رفتارهای مخالف با شئونات اسلامی و دینی بپردازند و باز هم ”اسلام حداقلی" را در جامعه ترویج دهند.

در تز اسلام حداقلی، یک مسلمان می تواند شراب بنوشد، زنا کند، روابطی خارج از حریم ها و خطوط قرمز اسلام اصیل داشته باشد، حتی نماز نخوانَد، ولی با این حال یک مسلمان شایسته نیز باشد! تزی که رواج آن را حتی در جامعه دینی خود نیز شاهد هستیم. در این مبنای فکری، اسلام فقط و فقط احساسی درونی است و اگر ”دل، پاک باشد" ناپاکی عمل به چشم نمی آید. این تفکر خطرناک گاهی با ”جذب حداکثری و دفع حداقلی" مشتبه می شود، بدین معنا که برای جذب افراد مخالف و معاند با احکام دینی و یا افرادی که به هر دلیلی شئونات اسلامی را رعایت نمی کنند، از اصول اسلامی عقب نشینی شود.

پرواضح است که تفکر مخالف و متضاد با اسلام –که حیات خود را در عدم این دین مبین می بیند- از دست برداشتن مسلمانان از دین خود قطع امید کرده است، بنابراین به چاره دیگری اندیشیده: ”وقتی مسلمانان از دین خود دست بر نمی دارند، پس ما اسلام را به حدی دگرگون می سازیم تا کارکردی موافق اصول ما و مخالف اصول ابتدایی و اصلی خود داشته باشد."

یادآوری می شود چند سال پیش و در راستای همین طرح ضداسلامی، در نیویورک عده ای زن و مرد مسلمان نمازی را به جماعت خواندند که امام جماعت و مکبر آن زن بوده و در صفوف نماز، زن و مرد –با حجاب و بی حجاب- در کنار یکدیگر به انجام این فریضه ی دینی پرداخته بودند!