به گزارش گروه علمي، پزشكي باشگاه خبرنگاران به نقل از وبدا؛ الهه کرمی گفت: انگ زدایی به بیمارانی که دچار اختلالات رواني شده باعث مي شود فردي که احساس كند دچار اضطراب، افسردگي، پرخاشگري و يا احساس سيري از زندگي شده، از ترس حرفهاي ديگران به پزشك مراجعه نكند و يا از رفتن به مراكز مشاوره دچار شرم، ترس يا خجالت شود و اين درصورتي است كه اگر اختلالات و بيماريهاي اعصاب و روان را به موقع درمان كنيم، فرد دچار مشكلات بعدي نخواهد شد.

وی افزود: بيماران مبتلا به بيماريهاي اعصاب و روان اغلب با دو مسئله عمده روبرو هستند اول اينكه بايستي با علائم بيماري خود كه مي تواند برحسب نوع بيماري متفاوت باشد كنار بيايند و دوم اينكه برداشت غلط جامعه ميتواند دراين افراد ايجاد انگ اجتماعي كند.

این کارشناس تصریح کرد: حتي افراديكه بيماري خود را به خوبي تحت كنترل درآورده اند نيز در محيط كاري و يا براي پيدا كردن شغل، دچار اين مشكل مي باشند بنابراين اغلب اين بيماران اعتماد به نفس خود را از دست مي دهند.

کرمی ادامه داد: انگ زدن همچنين در خانواده هاي بيماران روانپزشكي نيز يك عامل بسيار مهم و استرس زا معرفي شده است و ميتواند، بالقوه بر ارتباطات بستگان با يكديگر و با ديگران اثر سوء بگذارد.

وی یاد آور شد: شديدترين آثار انگ زدن به خانواده هاي بيماران، كاهش اعتماد بنفس، احساس منفك بودن و محدوديت در فعاليت ها و آسيب به ارتباطات خانوادگي (تمسخر، عدم مراوده با همسايه ها) است.

کرمی ابراز داشت: متاسفانه تحقيقات نشان مي دهند كه تصوير نادرستي كه در رسانه ها از بيماران روانپزشكي ارائه مي شود تاثير منفي و پايداري بر نگرش مردم به آنان دارد و حتي اطلاع رساني صحيح و دادن آگاهي نمي تواند به همان اندازه تاثير مثبت بگذارد و آن را خنثي كند. /ح