بیماران دیالیزی از مشکلات خود می گویند!
بیمار دیالیزی:یک بار حدود یک لیتر خون از من رفت تا پرستاران متوجه شدند و به داد من رسیدند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، بیماری نارسایی کلیه از جمله بیماری های است که گاها نیاز به تصفیه خون
بیمار دارد که با دستگاهی با اسم دستگاه دیالیز انجام می شود. در این
دستگاه خون فرد بیمار وارد دستگاه شده و سموم و آب اضافی موجود در بدن
بیمار که دفع نمی شود، از این طریق تصفیه می شود و دوباره وارد بدن بیمار
می شود که فرد با توجه به شرایط از یک بار در هفته الی سه بار در هفته نیاز
به انجام این کار دارد که هر بار 3 الی 4 ساعت باید زیر دستگاه دیالیز
بخوابد و این تصفیه خون انجام شود.
بیماران بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی کرج نیز از این قضیه مستثنا نیستند و این برنامه هفتگی آنها است. اما این بیماران گلایه های دارند که با خبرنگار رویداد در میان گذاشتند تا شاید به گوش مسئولین برسد و مشکل آنها حل شود.
بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی کرج 15 دستگاه دیالیز دارد که از این تعداد 11 عدد آن دستگاه های قدیمی و 4 مورد آن دستگاه های نسبتا جدید است. تفاوت این دستگاه ها در هوشمند بودن آنها است که باعث می شود بیمار در حین دیالیز اذیت نشود.
ولی از آنجایی که تعداد این دستگاه ها خیلی کمتر از تعداد بیماران این بخش است، بعضی از بیماران باید روی تخت های بخوابند که دستگاه های قدیمی دارد و این موضوع باعث مشکلاتی در وضعیت بیماران شده است.
یکی از بیماران درگفتگو باخبرنگار رویداد در این خصوص گفت: حدود سه سال است که در این بیمارستان دیالیز می شوم و زمانی که روی دستگاه های قدیمی می خوابم با مشکلات فراوانی روبه رو می شوم که حتی خود پرستاران بخش را هم به وحشت می اندازد. از آنجایی که دستگاه نمی داند چقدر باید از بدن بیمار آبگیری کند، این کار را انجام می دهد که گاهی باعث گرفتگی شدید عضلات و گاهی هم منجر به افت شدید فشار ما می شود که باید درمانهایی صورت گیرد تا به حال عادی برگردیم.
این موضوع درحالی رخ می دهد که حتی خود پرستاران و مسئولان این بخش از این موضوع رنج می برند چرا که هر روز شاهد بدحالی بیماران خود هستند و کار خاصی از دست آنها بر نمی آید. زمانی هم که موضوع را با رئیس بیمارستان در میان گذاشتند، در پاسخ گفت بودجه نداریم.
حال سوال این است، رئیس بیمارستانی که به این راحتی با گفتن یک جمله بودجه نداریم بار مسئولیت را از دوش خود به ظاهر بر می دارید، آیا زمانی که یکی از بیماران زیر دستگاه به علت مشکلات دستگاه جان خود را از دست می دهد، باز هم از نبود بودجه سخن می گویید؟ چرا از مسئولان مربطه تقاضا نمی کنید تا به این موضوع رسیدگی شود و مشکل این بیماران حل شود تا خانواده های این عزیزان هر بار که بیمارشان روی دستگاه های قدیمی وصل می شوند، اضطراب این را نداشته باشند که چه بر سر بیمارشان می آید؟
یکی دیگر از بیماران درگفتگو با خبرنگار رویداد از بی کفییت شدن چسب های کاغذی که در حین دیالیز بر روی دست بیماران چسبانده می شود تا سوزن های وارد شده به بدنشان خارج نشود گفت: حدود یک ماهی است که کیفیت این چسب ها بد شده است و هر بار که از این چسب ها استفاده می شود، چسب مربوطه کنده و خون ریزی ایجاد می شود طوری که چندین بار این حادثه برای من و دیگر بیماران رخ داده است و حتی یک بار آن حدود یک لیتر خون از من رفت تا پرستاران متوجه شدند و به داد من رسیدند.
حال پایگاه خبری تحلیلی رویداد از مسئولین این سوال را دارد که واقعا چه کسی باید به این موارد که هر روز بیماران با آن مواجه اند رسیدگی کند؟ بیماران باید مشکلات خود را به گوش کدام مسئول برسانند تا دیگر شاهد چنین شرایط بدی نباشند؟
پایگاه خبری رویداد آمادگی آن را دارد تا پاسخ مسئولین مربطه را به گوش بیماران این بیمارستان برساند.
بیماران بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی کرج نیز از این قضیه مستثنا نیستند و این برنامه هفتگی آنها است. اما این بیماران گلایه های دارند که با خبرنگار رویداد در میان گذاشتند تا شاید به گوش مسئولین برسد و مشکل آنها حل شود.
بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی کرج 15 دستگاه دیالیز دارد که از این تعداد 11 عدد آن دستگاه های قدیمی و 4 مورد آن دستگاه های نسبتا جدید است. تفاوت این دستگاه ها در هوشمند بودن آنها است که باعث می شود بیمار در حین دیالیز اذیت نشود.
ولی از آنجایی که تعداد این دستگاه ها خیلی کمتر از تعداد بیماران این بخش است، بعضی از بیماران باید روی تخت های بخوابند که دستگاه های قدیمی دارد و این موضوع باعث مشکلاتی در وضعیت بیماران شده است.
یکی از بیماران درگفتگو باخبرنگار رویداد در این خصوص گفت: حدود سه سال است که در این بیمارستان دیالیز می شوم و زمانی که روی دستگاه های قدیمی می خوابم با مشکلات فراوانی روبه رو می شوم که حتی خود پرستاران بخش را هم به وحشت می اندازد. از آنجایی که دستگاه نمی داند چقدر باید از بدن بیمار آبگیری کند، این کار را انجام می دهد که گاهی باعث گرفتگی شدید عضلات و گاهی هم منجر به افت شدید فشار ما می شود که باید درمانهایی صورت گیرد تا به حال عادی برگردیم.
این موضوع درحالی رخ می دهد که حتی خود پرستاران و مسئولان این بخش از این موضوع رنج می برند چرا که هر روز شاهد بدحالی بیماران خود هستند و کار خاصی از دست آنها بر نمی آید. زمانی هم که موضوع را با رئیس بیمارستان در میان گذاشتند، در پاسخ گفت بودجه نداریم.
حال سوال این است، رئیس بیمارستانی که به این راحتی با گفتن یک جمله بودجه نداریم بار مسئولیت را از دوش خود به ظاهر بر می دارید، آیا زمانی که یکی از بیماران زیر دستگاه به علت مشکلات دستگاه جان خود را از دست می دهد، باز هم از نبود بودجه سخن می گویید؟ چرا از مسئولان مربطه تقاضا نمی کنید تا به این موضوع رسیدگی شود و مشکل این بیماران حل شود تا خانواده های این عزیزان هر بار که بیمارشان روی دستگاه های قدیمی وصل می شوند، اضطراب این را نداشته باشند که چه بر سر بیمارشان می آید؟
یکی دیگر از بیماران درگفتگو با خبرنگار رویداد از بی کفییت شدن چسب های کاغذی که در حین دیالیز بر روی دست بیماران چسبانده می شود تا سوزن های وارد شده به بدنشان خارج نشود گفت: حدود یک ماهی است که کیفیت این چسب ها بد شده است و هر بار که از این چسب ها استفاده می شود، چسب مربوطه کنده و خون ریزی ایجاد می شود طوری که چندین بار این حادثه برای من و دیگر بیماران رخ داده است و حتی یک بار آن حدود یک لیتر خون از من رفت تا پرستاران متوجه شدند و به داد من رسیدند.
حال پایگاه خبری تحلیلی رویداد از مسئولین این سوال را دارد که واقعا چه کسی باید به این موارد که هر روز بیماران با آن مواجه اند رسیدگی کند؟ بیماران باید مشکلات خود را به گوش کدام مسئول برسانند تا دیگر شاهد چنین شرایط بدی نباشند؟
پایگاه خبری رویداد آمادگی آن را دارد تا پاسخ مسئولین مربطه را به گوش بیماران این بیمارستان برساند.
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه میتوانند استخدام آموزشوپرورش شوند؟
