به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، دیلی بیست در مطلبی به قلم برنت ای سسلی نوشت: دانیل گاورن معتقد است بنیامین نتانیاهو باید سعی کند ایهود باراک را در وزارت دفاع حفظ کند چون وی در برابر برخی از اعضای جنگ طلب دولت جدید که پس از تاریخ بیست و دوم ژانویه تشکیل خواهد شد، عامل بازدارنده ای خواهد بود. گاورن معتقد است باراک را نمی توان یک سیاستمدار و استراتژیست محسوب کرد و بهتر است از شر وی خلاص شویم.

دیدگاه گاورن متاثر از انتقادهایی است که وی را عامل شکست فرایند های صلح می دانند.

همچنین، مسئله این نیست که باراک نابغه ای است که همیشه تصمیمات درستی برای اسرائیل اتخاذ کرده است، بلکه مسئله این است که وی در مقایسه با کسانی که درباره مسائل امنیتی اسرائیل تصمیم می گیرند، دقیق تر فکر می کند و سیاست های جایگزینی بیشتری را مطرح می کند.

همچنین نظر گاورن متاثر از دیدگاههایی است که سیاست های باراک را عامل ایجاد انتفاضه دوم تلقی می کنند. بر این اساس فرایند های صلح به این علت نابود شد که وی تصمیم گرفت با آغاز انتفاضه دوم با نیروی اجبار و زور واکنش نشان دهد.

نقطه ضعف های فرایند اسلو قبلا آغاز شده بود و پیش از باراک این فرایند رو به کاهش گذاشته بود. سیاست شهرک سازی قبل از باراک در دوره اسحاق رابین، شیمون پرز و بنیامین نتانیاهو ادامه یافت. تا سال هزار و نهصد و نود و نه دیدگاههای خودمحورانه ای که پیگیری فرایندهای صلح را به نفع اسرائیل نمی دانست، آشکار بود. همچنین تا سال هزار و نهصد و نود و نه خود فلسطینی ها درباره منافع و احتمالا پیامدهای فرایندهای صلح اسلو متحیر بودند.

نویسنده این مقاله در ادامه می نویسد: با این نظر که اقدامات باراک در کمپ دیوید نسنجیده بود، موافقم اما دلیلی ندارد آنرا غیرقانونی تلقی کنیم. معلوم نیست طبق نظر گاورن ، وی فریبکار بوده باشد. تا آن موقع باراک بدون گفتن انگیزه های واقعی خود بیشتر به دفاع از اقداماتش پرداخته بود. بنابر این، تصمیم باراک برای تغییر مذاکرات از فلسطینی ها به سمت سوری ها نشان می دهد وی خواستار رسیدن به توافقی بوده است. البته باراک واقعا پیشنهادات بی سابقه ای از جمله درباره بیت المقدس مطرح نکرد. اما موانعی که سد راه مذاکرات صلح بود از میان برداشت.

همچنین این نظر را که باراک سیاستمداری نفرت انگیز است قبول دارم. وی نسبت به حامیان خود بی اعتنا بود و رفتار درستی با دیگران نداشت و حتی به دیدگاههای آنان گوش نمی داد - همین امر مشکلات قابل توجهی ایجاد کرد. همچنین وی اشتباهات استراتژیکی مرتکب شد که از جمله می توان به عقب نشینی یک جانبه از لبنان اشاره کرد.

هیچ کس نمی تواند ادعا کند باراک سیاستمداری موفق بوده است. اما وی رهبر موثری است که برای بهبود اوضاع امنیتی اسرائیل تلاش می کند. باراک مانند اسحاق رابین، می توانست ابزارهای دیپلماتیک و نظامی را بکار گیرد. با توجه به نتایج انتخابات مقدماتی حزب لیکود، هر کس که وارد جلسات امنیتی شود، خط مشی انعطاف ناپذیرتری را نسبت به ساحل غربی، حماس، ایران و سایر موضوعاتی که اسرائیل به آن می پردازد، به کار می گیرد. آویگدور لیبرمن و به طور کلی هر یک از کسانیکه پس از انتخابات پارلمانی بیست و دوم ژانویه اسرائیل با توجه به سابقه تاریخی خود برای پست های وزارتی مهم رقابت می کنند، به دیپلماسی به علت مخالفت با اقدام نظامی بی اعتنایی نشان می دهند.

نتانیاهو از جناح راست است اما افراطی نیست. وی بارها نشان داد که می تواند از اشتباهات گذشته درس بگیرد و با الزامات اساسی منطبق شود. وی تغییر دیدگاهها و سیاست ها را آغاز کرد. با این حال وقتی صحبت از چالش های امنیتی عمده اسرائیل به میان می آید، باراک از اهرم لازم در این زمینه برخوردار است. برای مثال انتظار می رود وی بتواند دیدگاههای غیرنظامی را در صورت کارآمدی بپذیرد و سپس نخست وزیر را درباره درستی آنان متقاعد کند. شهرک سازی نمونه دیگری است. سابقه باراک در این زمینه درخشان نیست - برای مثال در ماه آوریل وی در صدور مجوز احداث سه پایگاه غیرقانونی کمک کرد. با این حال در برابر اقدامات شهرک سازی محدودیت هایی ایجاد کرده است.