به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از گلوبال ريسرچ، آنان اخيرا در نشستي با اين معارضين كه مورد پشتيباني غرب قرار دارند، اظهار داشته اند كه در حال "ارزيابي وضعيت سوريه" هستند.
گزارشي منتشر شده در نشريه "فيگارو" در روز جمعه نشان مي دهند كه موضوع اصلي براي ارتش فرانسه و كشورهاي غربي آن است كه "چه كسي كنترل ميدان جنگ در دمشق را در اختيار دارد." اين مسئله نشان از هماهنگي تمامي قدرت هاي غربي براي تجاوز عليه سوريه دارد.
همچنين در اين گزارش آمده است كه طي نشست اخير غرب با معارضين سوري، دولت فرانسه و ساير دولتهاي غربي خواهان آگاهي از "ظرفيت ها و توانايي هاي هر يك از گروههاي معارض سوري" و "طيف بندي سياسي" آنان بوده اند. با بدتر شدن اوضاع، ناتو با استقرار سامانه موشكي پاتريوت در مرز تركيه – سوريه موافقت كرده است. انگليس نيز به سوريه در مورد "تبعات جدي" استفاده احتمالي از سلاح هاي شيميايي هشدار داده است. تمامي اين خبرها نشان از تكميل پازل "دشمنان سوريه" براي مشروعيت بخشيدن به تجاوز قريب الوقوع نظامي عليه آن كشور دارد. آنان دائما اين مسئله را تكرار مي كنند كه در صورت استفاده احتمالي دولت سوريه از سلاحهاي شيميايي عليه مردم خود و معارضين، جنگ به درون تركيه سر ريز خواهد شد و تركيه بايستي از خود در مقابل حملات دفاع نمايد.
"ويليام هيگ" وزير امور خارجه انگليس در جريان نشست اخير ناتو سخناني را بر زبان آورد كه بازتابي از سخنان اوباما بود: "ما در مورد سلاحهاي شيميايي نگران هستيم. ما در نگراني آمريكا سهيم هستيم. ما پيام واضح خود را بصورت خصوصي به دولت سوريه ابلاغ نموده ايم. آنان بايستي تبعات دشوار استفاده احتمالي از سلاحهاي شيميايي را بپذيرند."
تصميم ناتو در مورد استقرار سامانه موشكي پاتريوت "جنگي رواني" عليه دولت سوريه است. عليرغم ادعاهاي غرب، تصميم به استقرار موشك هاي پاتريوت در تركيه پيامي آشكار از سوي غرب است و نشان مي دهد كه دولت هاي غربي مايل به تجاوز نظامي عليه سوريه هستند.
دولت سوريه نيز اظهار داشته كه استقرار موشك هاي پاتريوت از سوي ناتو در تصميم و عزم دولت آن كشور خللي وارد نمي كند. شايعه سازي در مورد سلاحهاي احتمالي شيميايي بهانه اي براي مداخله نظامي در آن كشور است.
"فصيل مقداد" وزير امور خارجه سوريه در اين باره در مصاحبه با شبكه تلويزيوني لبناني "المنار" گفته است "اقدام تركيه و ناتو جنگي رواني عليه سوريه است. اما اگر آنان فكر مي كنند كه با اين اقدامات تغييري در تصميمات ما ايجاد خواهند نمود و ما از نبرد عليه تروريسم باز خواهند داشت، كاملا در اشتباه هستند. در صورتي كه دولتهاي غربي در صدد تجاوز عليه ما باشند بايستي تبعات آن را بپذيرند. من فكر مي كنم هزينه چنين تجاوزي بسيار سنگين خواهد بود. آنان بايستي بدانند كه در صورتي كه چنين حماقتي را مرتكب شوند كل منطقه را در خطري جدي قرار خواهند داد"
ادعاي دارا بودن و استفاده احتمالي بشار اسد از سلاحهاي شيميايي بهانه اي از سوي غرب براي آغاز تجاوز نظامي است. طرح اين موضوعات يادآور ادعاهاي واشنگتن در مورد وجود سلاحهاي كشتار جمعي در عراق پيش از آغاز تجاوز نظامي عليه آن كشور بود كه هزينه انساني وراي تصوري در پي داشت. طبق نظرسنجي اي كه توسط مركز نظر سنجي تحقيقات تجاري در فاصله 19-12 آگوست سال 2007 انجام شد، نشان مي دهد كه تلفات انساني در جنگ عراق 1.033.000 نفر بوده است. در اين ميان ميزان كشته شدگان در اثر جنگ رقمي حدود 946.000 نفر تا 1.120.000 نفر بوده اند. 48 درصد از كشته شدگان در اثر تيراندازي كشته شده اند. 20 درصد بر اثر بمبگذاري خودرو، 9 درصد بر اثر بمباران هاي هوايي و 6 درصد در اثر سانحه و 6 درصد در اثر آسيب ديدگي با ساير مهمات كشته شده اند.
"الكساندر گروشكو" سفير جديد روسيه در ناتو، طرح چنين تهديداتي از سوي كشورهاي غربي را خطرناك خوانده و گفته است "اين تهديدي براي ما نيست بلكه نشاندهنده آنست كه ناتو آن را طرح كرده است. ما نگران آن هستيم كه ناتو در مورد سوريه در وضعيتي درگير شود كه به درگيري هاي مرزي بيانجامد."
زماني به اظهارات اخير هيلاري كلينتون وزير امور خارجه آمريكا و باراك اوباما رئيس جمهور آن كشور دقت مي كنيم متوجه مي شويم كه غرب بطرزي بيرحمانه در پي تدارك حمله نظامي عليه سوريه است. در اين ميان "آندرس فوگ راسموسن" دبير كل ناتو نيز روز سه شنبه هفته گذشته در مورد احتمال كاربرد سلاح شيميايي از سوي دولت سوريه به آن دولت هشدار داد.
حقيقت تلخ آنست كه رژيم صهيونيستي نيز بخشي از ائتلاف ضد سوري است. روزنامه صهيونيستي "معاريو" نيز در مقاله اي به سناريو پردازي در مورد مداخله احتمالي آمريكا در سوريه پرداخته و مدعي شده كه در صورت استفاده احتمالي دولت سوريه از سلاح شيميايي اين سناريو تحقق خواهد يافت.
بنظر مي رسد كه طرح مسئله سلاح شيميايي بهترين بهانه براي آمريكا و متحدان غربي اش به منظور قانع كردن جامعه بين الملل به منظور آغاز ماجراجويي نظامي ديگري در خاورميانه است.