به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران ارومیه سرانجام "سیلان یگانه" یکی از دانش اموزان بازمانده حادثه آتش‌سوزی کلاس درس دبستان انقلاب اسلامی روستای شین‌آباد ازتوابع پیرانشهر آذربایجان غربی به دلیل شدت جراحات ریه درگذشت و بار غم این حادثه را سنگین تر و داغ خانواده های حادثه دیدگان را فزون تر کرد.

اما نکته ای که در این حادثه و عموم حادثه ها همه در پی آنند، مقصر حادثه است.

در همین راستا خضری نماینده پیرانشهر و سردشت با انتقاد از وجود بخاری نفتی در منطقه ای که گاز شهری دارد در صحن علنی مجلس خواستار «استعفای وزیر آموزش و پرورش» شد.

همچنین وی «سازمان نوسازی و تجهیز مدارس» را به علت بازگشت بودجه دو میلیارد تومانی این شهرستان را مقصر شناخت و گفت: سال گذشته جلسه ای با مدیرکل نوسازی و تجهیز مدارس استان داشتیم که ایشان اعلام کردند 2 میلیارد تومان بودجه‌ پیرانشهر را برگشت داده‌اند، مدیر آموزش و پرورش سابق پیرانشهر و مدیر امور مالی استان، با برگشت دادن دو میلیارد تومان بودجه که باید صرف امور تجهیز و نوسازی مدارس می شد در این رابطه‌ مسئول هستند و باید پاسخگو باشند.

این درحالی است که رئیس سازمان تجهیز و نوسازی مدارس با بیان اینکه براساس قانون مقررات ملی ساختمان «استفاده وسایل گرمایشی گازسوز درمدارس ممنوع است» ، گفت: در حال حاضر 30 درصد مدارس کشور برای گرمایش از بخاری نفتی کاربراتوری استفاده می‌ کنند.

وی ادامه داد: دونوع سیستم گرمایشی شامل "سیستم حرارت مرکزی" و "بخاری نفتی کاربراتوریاستاندارد" برای مدارس پیش‌بینی شده که متناسب با شرایط، در مدارس کشوراستفاده می‌ شود.

اما نکته جالب اینجا بود که در تناقض با این گفتار، حمیدرضا حاج بابایی وزیر آموزش و پرورش در حین عیادت از حادثه دیدگان مدرسه با بیان اینکه طبق مصوبه قانونی مجلس، وظیفه «گازرسانی» به مدارسی که در شهر یا روستای دارای انشعابات گاز هستند بر عهده وزارت نفت است، توپ تقصیر را در زمین وزارت نفت انداخت وگفت: این ساختمان دارای قدمت هفت یا هشت ساله بوده است و بخاری موجود در آن استاندارد بوده و کاستی از این بابت متوجه آموزش وپرورش نیست!

بیان این مساله واکنش شرکت ملی گاز را برانگیخت و سخنگوی شرکت ملی گاز با تشریح دلایل عدم گازرسانی و علمک‌گذاری به مدرسه آسیب دیده شین آباد پیرانشهر اعلام کرد:براساس اعلام شرکت گاز استان آذربایجان غربی این کلاس درس از «کمترین استاندارد برای گازرسانی» برخوردار نبوده و از این رو بر اساس مبحث 17 نظام ملی مهندسی ساختمان عملیات گازرسانی به این واحد آموزشی انجام نشده است.

این پاسخ، حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش را به فکر فرو برد تا مقصری را اعلام کند که حرفی در آن نباشد و این توپ تقصیر بالاخره در دروازه «بی دفاع ترین» شخصیت این داستان جای گرفت.

وی در صحن علنی مجلس با عذرخواهی کمی دیر هنگام بابت وقوع این حادثه در پاسخ به علت و مقصر حادثه اظهار داشت: مقصر در حادثه آتش سوزی این مدرسه دخترانه، «معلم» مدرسه بوده که به جای اینکه دانش آموزان را از کلاس خارج کندقصد داشت بخاری را جابجا کند که به علت داغ بودن بخاری از دستش رها شده ومدرسه آتش گرفته است!

حاجی بابایی گفت: اگر این اشتباه اگر از سوی معلم انجام نمی شد و دانش آموزان زودتر از کلاس خارج می شدند شاهد چنین فاجعه ای نبودیم و به خاطر«ایثار» این معلم بود که دانش آموزان سوختند.

وخلاصه اینچنین معلم فداکار و ایثارگر که خطر آتش سوزی را به جان خود خرید، «مقصرنهایی» این حادثه شناخته شد!

وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: خوشبختانه خطری که جان این دانش آموزان را تهدید می کرد برطرف شد و ابتدا پیش بینی می شد به خاطر رفتن حرارت در ریه آنها خطراتی پیش بیاید اما این مشکل حل شد و پیش بینی می شود دانش آموزان به زندگی واجتماع برگردند.

که البته این گفته وی نیز با «فوت» مرحوم "سیلان یگانه" نقض شد.

نکته اما اینجاست که چیزی باعث می شود که معلم دلسوز و فداکار به این اقدام دست بزند دو دلیل می تواند داشته باشد که برای آن دو نیز آقای حاجی بابایی و هم کرسی های قبلی اش باید به فکر «پاسخ» باشند:

دلیل اول می تواند نزدیکی بخاری به در خروجی کلاس باشد که با توجه به آن امکان خروج دانش آموزان وجود نداشته است ؛ با توجه به کار نکردن کپسول آتش نشانی .

دلیل دوم وغمبار تر این مساله، بار سختی چندین و چند ساله معلم برای داشتن آن کلاس است. معلمی که در یک منطقه محروم رشد کرده و حال خود یکی از معلمان همان مدرسه شده ، در نظرش حفظ کلاس از جانش مهمتر است چون فقط بارسنگین، تلخ وغمبار خاطرات اوست که می داند درمنطقه محروم و در یک روستا چقدر سخت است که یک کلاس درس مسقف داشته باشی و از آن سخت تر بازسازی آن!

داستان زندگی این معلم آنقدر غمبار است که حتی پس از این همه رنج و سختی باید بنشیند تا وزیرش که حال باید «مدافع» او باشد در صحن مجلس او را به نشانه تقصیر هدف گیرد.

آری به راستی «معلمی شغل انبیاست»./س