به گزارش خبرنگار سياسي باشگاه خبرنگاران؛ پس از قطع کامل روابط سياسي ايران و آمريکا همزمان با تسخير سفارت آمريکا در تهران (لانه جاسوسي) حضرت امامخميني(ره) شرط برقراري رابطه با ايالات متحده را اينگونه بيان داشتند: «ما تا آخر ایستادهایم و با آمریکا روابط ایجاد نخواهیم کرد، مگر اینکه آدم بشود و از ظلم کردن دست بردارد و از آن طرف دنیا نیاید در لبنان (و فلسطین) و نخواهد دستش را به طرف خلیج فارس دراز کند. مادامى که آمریکا این طور است و اسرائیل هست، ما با آنها نمى توانیم زندگى بکنیم.»
حضرت آيت الله خامنهاي نيز اول فروردين 1385 درباره "شرط برقراري مذاکرات" ميفرمايند: «ايران با کشورهايي حاضر به برقراري مذاکرات است که به آرمانها و ارزشهاي ملت ايرات احترام بگذارد.»
معظم له مي فرمايند: «ملت ايران آرمانها و مقاصدى دارد كه در دنيا هر كس به اين مقاصد و نيز به ملت ايران احترام گذاشته و نظام جمهورى اسلامى را قبول كرده، ملت ايران در طول زمان با او مثل يك طرفِ برابر و مساوى وارد ميدان مذاكره و معامله شده است. ما با شوروى هم ارتباطات داشتيم، با اروپا و همه دنيا هم ارتباطات داريم. مسأله امريكا اين است كه هويّت اسلامى و ملى ما را قبول ندارد و اين را به زبان مىآورد. چرا عدّهاى از مدّعيان سياست و فهم، نمىفهمند؟! واقعاً جاى تأسّف است. حكومتى كه اينطور صريحاً مىگويد مىخواهم عليه نظام اسلامى و خواستِ ملت ايران عمل كنم و براى براندازى اين نظام بودجه مىگذارد، ارتباط و مذاكره با آن، هم خيانت و هم حماقت است.»
علی رغم روشن بودن مواضع جمهوری اسلامی ایران دربرابر موضوع مذاکره ایران و آمریکا، این موضوع مجددا به دنبال تغییر و تحولاتی که جهان دست خوش آن شده است، از سوی بعضی از دشمنان و دوستان (نادانسته) در داخل و خارج از ایران مطرح شده است.
با توجه به شنيده شدن زمزمههاي برقراري مذاکرات، سوال اينجاست: از منظر كساني كه اكنون سخن از مذاكره و برقراري رابطه با آمريكا را به ميان مي آورند، علائمي دال بر آدم شدن آمريكا و دست كشيدن از ظلم کردن از سوي سران كاخ سفيد ملاحظه شده است؟!!
مسلم است که هيج تغييري در رفتار سياسي آمريکا براي به رسميت شناختن حقوق و ارزشهاي ملت ايران صورت نگرفته است؛ و مسلمتر آنکه آنچه نقشه راه مذاكرات تهران - واشنگتن را تعيين ميكند، بيانات و رهنمودهاي رهبر معظم انقلاب است، كه از زمان آغاز رهبري ايشان در سال 1368 تا كنون بيتغيير و بر اساس مطالبات و منافع ملت ايران بيان شده است.
باشگاه خبرنگاران در اين مقطع زماني كه بار ديگر موضوع تاريخي مذاكره آمريكا با ايران مطرح شده است، در غالب سلسله گزارشهایی به بازخواني بيانات مقام معظم رهبري طي 23 سال گذشته پرداخته است.
تاکنون بیانات معظم له از سال 1368 تا 1380 در غالب گزارش هایی با عناوین:
"مذاكره يعني معامله؛ از انقلاب اسلامي چه چيز را به آمريكا بدهيم، كه بخواهيم چيزي از او بگيريم؟"
"خوردن یک فنجان قهوه پشت میز مذاکره با آمریکا تازه اول شروع تحمیلات است"
"روزى كه اين مردك سادهدل خام اعلام كرد مىخواهد روابط اقتصادى آمريكا با ايران را ممنوع كند بنده از تهدل خوشحال شدم "
"شرط بی شرمانه آمریکا برای مذاکره به رسمیت شناختن غده سرطانی اسرائیل در قلب ملت مسلمانان است"
آمريكا ميخواهد با قانع كردن ايران در مذاكرات بيداري عظيم جهان اسلام را از بين ببرد
در این گزارش نیز بیانات حضرت آيت الله خامنهاي با موضوع مذاکرات ایران و آمریکا در سالهای 85 تا1381 بازخوانی می شود:
***
آمريکا با مذاكره جاى پايى پيدا مىكند تا بتواند خواستههاى خود را بيشتر تحميل
كند
مقام معظم رهبري 11 ارديبهشت ماه 1381 در ديدار با جمعي از کارگران و معلمان با بيان اينکه بناى استكبار و زورگويى در عالم اين است كه همه دولتها و به تبع آنها همه ملتها را وادار كند تا منطق زور و ظلم و بىانصافى او را بپذيرند، ميفرمايند: بناى عالم را بر ظلم گذاشتند و مىخواهند به نفع كمپانيها و سرمايهداران بزرگ و گردانندگان صهيونيستى و غيرصهيونيستىِ منابع مالى بزرگ دنيا عالم را اداره كنند و توقّع دارند همه دولتها و ملتها از اين مواضع پيروى كنند.
مگر
چنين چيزى مىشود؟ ممكن است بعضى از دولتها به خاطر منافع شخصى مسئولان خود تسليم
شوند؛ اما دولت و ملتى كه به نام اسلام سخن مىگويد، به نام استقلال و هويّت ملى
خود موضع مىگيرد و حق مىگويد و دنبال حق مىرود، مگر ممكن است تسليم شود؟
ايشان در ادامه ميفرمايند: الآن
ورد و ذكر عدهاى مذاكره با امريكا شده است! چه مذاكرهاى؟! مىگويند با امريكا
مذاكره كنيد تا موذيگرى نكند؛ فشار وارد نياورد؛ تهديد نكند و منافع ملى ما را
رعايت نمايد. مگر كشورهايى كه امروز مورد تهديد امريكا هستند - غير از جمهورى
اسلامى - با امريكا مذاكره نمىكنند؟ مگر آنها با امريكا رابطه ندارند؟ مذاكره و
رابطه، مانع فشار آوردن و تهديد كردن و بدجنسى كردن و افزونطلبى نيست؛ مذاكره
مشكلى را حل نمىكند.
دولت
امريكا صريحاً با نظام اسلامى، هويت اسلامى و ايمان اسلامى مردم ما اعلام مخالفت
كرده است. علّتش اين است كه اسلام موجب شده تا اين ملت در مواضع خود مستقر و ثابت
باشد و پابرجا بايستد و تسليم آنها نشود. هدف امريكا اين است كه سيطره خود را كه در دوران
رژيم منحوس پهلوى - بخصوص در سى سال آخر آن رژيم - بر همه جاى كشور گسترده بود، دوباره برقرار
كند. معلوم است كه ملت ايران بعد از اين انقلاب عظيم، بعد از اين همه فداكارى و
قهرمانى و بعد از اين همه شهادتها، تسليم چنين زورگويى نخواهد شد. نخير، مذاكره
هيچ مشكلى را حل نمىكند.
مذاكره با امريكا، البته براى
دولت امريكا مفيد است. با مذاكره، او جاى پايى پيدا مىكند تا بتواند خواستههاى
خود را بيشتر تحميل كند و توقّعات خود را انبوهتر بر سر اين ملت و دولت بريزد.
***مذاكره موجب مىشود آمريكا تهديدهايى را كه الان از دور مىكند پشت ميز مذاكره با حجم و قدرت چانهزنى بيشتر بر سر مسئولان كشور ما بريزد
حضرت آيتالله خامنهاي تاکيد ميکنند: مذاكره موجب مىشود كه دولت آمريكا بتواند همين تهديدهايى را كه الان از دور مىكند، همين توقّعات بيجا و قلدرانهاى را كه در مصاحبهها و سخنرانيها مىگويد، پشت ميز مذاكره، با حجم بيشتر و با قدرت چانهزنى بيشتر، بر سر مسئولان كشور ما بريزد.
معناى مذاكره اين نيست كه آمريكا حاضر باشد هويت اين ملت را نظام جمهورى اسلامى را، ايمان اين مردم و مواضع آنها را به رسميت بشناسد. آنها با اين اساس مخالفند؛ آنها با حضور اين مردم مؤمن مخالفند؛ آنها دنبال اين هستند كه همان روشهايى را كه در دوران حكومت پهلوى اعمال مىشد - همان فساد، همان تسلّط و همان قاهريّت - دوباره در اين مملكت ايجاد كنند. اينكه با مذاكره حل نمىشود. مگر اين ملت اجازه خواهد داد كه مسئولى در اين كشور - از رهبرى گرفته تا همه مسئولان - از مواضع اسلامى و منافع اساسىِ سرنوشتسازش يك قدم عقب بنشيند؟
***كسانى كه دم از مذاكره با آمريكا مىزنند، يا از الفباى سياست چيزى نمىدانند، يا الفباى غيرت را بلد نيستند
رهبر معظم انقلاب در دیدار با جمعی از ایثارگران و خانوادههای شهدا در تاريخ 1 خرداد 1381ميفرمايند: عدهاى با دستشان به پاى خود رشتههايى را مىبندند و گرههايى را به وجود مىآورند که خود را از قابليت استفاده براى اين ملت و آرمانهاى او مىاندازند و بعد هم اسلام و نظام اسلامى و احكام اسلامى را متّهم مىكنند. ناجوانمردى از اين بيشتر؟! بعضى در دلِ خود احساس ضعف مىكنند، يا چشمغرّههاى امريكا آنها را مىترساند، يا وعدههاى امريكا و امثال امريكا دل ضعيف و ناتوانشان را به خود جذب مىكند؛ لذا به سمت امريكا مىكشند.
آنگاه ملت و جوانان مؤمن و مديران باايمان و باصفاى كشور را متّهم مىكنند كه اينها نمىتوانند؛ بنابراين ناچاريم برويم تسليم امريكا شويم! كسانى كه دم از مذاكره با امريكا مىزنند، يا از الفباى سياست چيزى نمىدانند، يا الفباى غيرت را بلد نيستند.
معظم له ميافزايند: در حالى كه دشمن اينطور اخم مىكند، اينطور متكبّرانه حرف مىزند، اينطور به ملت ايران اهانت مىكند، تصريح هم مىنمايد كه مىخواهد عليه اين نظام و اين كشور و منافع آن اقدام كند، عدّهاى در اينجا ذليلانه و زبونانه مىگويند: چه كار كنيم؛ برويم، نرويم، نزديك شويم، با آنها صحبت كنيم، در خواست كنيم، خواهش كنيم؟! اين اهانت به غيرت و عزّت مردم ايران است؛ اين نشانه بىغيرتى است؛ اين سياستمدارى نيست. سعى مىكنند رنگ و لعابى از فهم سياسى به كار خود بدهند؛ نه، اين درست ضدِّ فهم سياسى است.
***حكومتى كه صراحتا
مىگويد مىخواهم عليه نظام اسلامى و خواست ملت ايران عمل كنم ارتباط و مذاكره با آن هم خيانت و هم حماقت است
حضرت آيتالله خامنهاي در پايان اين ديدار يادآور ميشوند: ملت ايران آرمانها و مقاصدى دارد كه در دنيا هر كس به اين مقاصد و نيز به ملت ايران احترام گذاشته و نظام جمهورى اسلامى را قبول كرده، ملت ايران در طول زمان با او مثل يك طرفِ برابر و مساوى وارد ميدان مذاكره و معامله شده است. ما با شوروى هم ارتباطات داشتيم، با اروپا و همه دنيا هم ارتباطات داريم. مسأله امريكا اين است كه هويّت اسلامى و ملى ما را قبول ندارد و اين را به زبان مىآورد. چرا عدّهاى از مدّعيان سياست و فهم، نمىفهمند؟! واقعاً جاى تأسّف است. حكومتى كه اينطور صريحاً مىگويد مىخواهم عليه نظام اسلامى و خواستِ ملت ايران عمل كنم و براى براندازى اين نظام بودجه مىگذارد، ارتباط و مذاكره با آن، هم خيانت و هم حماقت است.
***آمريكايىها براى اينكه سلطه خود را در منطقه حفظ كنند، به رژيمهاى مطيع دستنشانده و بدون مقاومت نياز دارند
مقام معظم رهبري اول فروردين ماه 1382 در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی ميفرمايند: خواسته آمريكا در اين منطقه، آن است كه بازار مصرف آن را در اختيار گيرد .به هرحال بايد توليدات آنها به فروش برسد. اين منطقه هم پُرجمعيت است و مردم آن بايد توليدات امريكا را مصرف كنند تا سرمايهداران آمريكايى و صهيونيستى بتوانند جيبهاى خود را پُر كنند و سود به دست بياورند. اين موضوع هم از اهداف مهم آمريكايىها در اين منطقه به شمار مىرود.
براى دسترسى به اين اهداف
و حفظ آنها لازم است تا رژيمهايى در اين منطقه بهوجود بيايد كه بهطور كامل مطيع
آنها باشند و سياستهاى آنها را قبول كنند. اگر گفتند نفت توليد كنيد، اين مقدار
توليد كنيد، به اين قيمت بفروشيد، اين كالا را مصرف كنيد، روابط سياسىتان را با
فلان رقيب آمريكا قطع كنيد و يا با فلان دوست آمريكا رابطه برقرار كنيد، اين رژيمها
مطيع باشند و هرچه كه آمريكايىها گفتند بشنوند و بپذيرند. بنابراين آمريكايىها
براى اينكه سلطه خود را در اين منطقه حفظ كنند، به رژيمهاى كاملاً مطيع و دست
نشانده و بدون مقاومت نياز دارند.
***امروز رژيمهاى مرتجع، موروثى و استبدادى حتّى اگر منافع آمريكا را هم تأمين كنند به درد اين كشور نمىخورند آنها به رژيمهاى سرسپردهاى احتياج دارند كه ظاهر دموكراسى هم داشته باشند
ايشان با بيان اينکه امروز در منطقه رژيمهايى كه مطيع آمريكا باشند، وجود دارند، متذکر ميشوند: اما امروز يك پديده ديگر هم در دنيا بهوجود آمده است كه نمىتوان آن را ناديده گرفت امروز ديگر رژيمهاى مرتجع، موروثى و استبدادى حتّى اگر منافع آمريكا را هم تأمين كنند به درد اين كشور نمىخورند. آنها به رژيمهاى سرسپردهاى احتياج دارند كه ظاهر دموكراسى هم داشته باشند.
خطر آمريكا مخصوص عراق نيست. بسيارى از رژيمهاى منطقه كه با آمريكا روابط خوبى دارند، از آن جايى كه رژيمهايى مردم پسند و متكى به آراء مردم نيستند، در آينده مورد چالش آمريكا قرار خواهند گرفت. آمريكايىها به رژيمى احتياج دارند كه مثل رژيم طاغوت پهلوى نباشند و مردم در مقابل آن قيام نكنند.
***آمريکا به اين نتيجه رسيده است که "تقابل نظري" به جاي "تقابل عملي" نقطه ثقل مقابله با ايران باشد
حضرت آيتالله خامنهاي 22 خرداد 1382 در دیدار دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی ميفرمايند: كسى گمان نكند كه تقابل آمريكا با ايران، امر جديد و تازهيى است؛ نه، از شروع انقلاب، اين تقابل شروع شد. شايد سه يا چهار ماه از پيروزى انقلاب نگذشته بود كه مجلس سناى امريكا قطعنامه بسيار شديداللّحنى عليه انقلاب صادر كرد. البته اينجا مردم اجتماع و تظاهرات كردند و گفتند چرا دخالت مىكنيد. غرض؛ از اوّل انقلاب اين تقابل وجود داشت؛ منتها در يك دوره نسبتاً طولانى، تقابل امريكا با جمهورى اسلامى، بيشتر تقابل عملى بود. تقابل عملى در مقابل تقابل نظرى است.
تقابل عملى، يعنى اقدام براى ضربهزدن به جمهورى اسلامى از راههاى مختلف. تقابل عملى از همين قطعنامه سناى آمريكا شروع شد. كودتاى پايگاه شهيد نوژه نيز اقدام عملي ديگري بود که البته نتوانستند آن را به جايى برسانند.
معظم له در ادامه با اشاره به اقدامات عملي ديگر آمريکا عليه ايران از جمله: مسدود شدن حسابهاي بانكى كشورمان، حمله نظامى به طبس، تحريم اقتصادى، قطع رابطه، قطع خريد نفت و تشويق عراق به جنگ و سرنگونى هواپيماى مسافربرى ايران در خليج فارس ميفرمايند: آمريكا بعد از اينكه سالها را در مقابل جمهورى اسلامى و ملت ايران با اين روش عمل كرد، به اين نتيجه رسيد كه تقابل عملى كافى نيست و بايد در كنار آن، تقابل و تخاصم و مبارزه نظرى را هم شروع كند. معناى تقابل نظرى چيست؟ يعنى مبارزه با جمهورى اسلامى در صحنه اعتقاد و در زمينه فرهنگ و مسائل اخلاقى. البته قبلاً هم مبارزه آنها جدّى بود؛ منتها احساس كردند بايد نقطه ثقل اين باشد. فكر كردند با مبارزه اعتقادى مىتوانند بخش عظيمى را فلج كنند و يك مانع را بردارند. فكر كردند با مبارزه در زمينههاى اخلاقى، يك بخش ديگر از امكان و سلاحى را كه در اختيار جمهورى اسلامى هست، بگيرند.
رهبر معظم انقلاب با بيان اينکه نمىشود از دشمن توقّع داشت راهى را كه براى مقابله با جبهه مقابل خود در پيش گرفته است، رها كند؛ مگر آن وقت كه مأيوس شود و بفهمد فايدهاى ندارد، عنوان ميکنند: در همه مسائل - چه مسائل سياسى، چه مسائل اعتقادى، چه مسأله فلسطين، چه مسأله حزباللَّه و چه مسائل علمى - دشمن شبههافكنى مىكند. نقشه اساسى دشمن چيست؟ مقابله با جمهورى اسلامى براى دستيابى و سلطه بر ايران، با همان خصوصياتى كه مىدانيم و عرض كرديم ايران براى اردوگاه استكبار و آمريكا چه اهميتى دارد.
***ملت ما امروز هم در صحنه جهانى و هم در منطقه جايگاه ممتاز و شايستهاى دارد که اين را روزبهروز بيشتر خواهد كرد
رهبر معظم انقلاب 12 مرداد 1384 در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری نهمين رئيس جمهوري ايران ميفرمايند: همچنان كه دولتهاى قبلى اعلام كردند و بعداً هم همينطور خواهد بود، ملت ايران يك ملت صلحطلب است. ملت ايران سرِ ستيزهگرى با هيچ ملتى را ندارد. شما ببينيد در تاريخ جمهورى اسلامى و حتّى در تاريخ گذشته ملت ايران، هميشه جنگهايى كه اتفاق افتاده است، ملت ايران در موضع دفاع از مرز خود، از حقوق خود و از استقلال خود بوده، ما به هيچ كشور و هيچ ملتى تعرض نكردهايم؛ ما از حقوق خود قدرتمندانه دفاع كردهايم و باز هم دفاع مىكنيم. اين را همه قدرتمداران و مستكبران عالم - بخصوص شيطان بزرگ، آمريكا - بدانند؛ ملت ايران به هيچ قدرتى باج نخواهد داد.
مسئولان كشور حق ندارند از حقوق ملت صرفنظر كنند. ما چنين حقى نداريم. جايگاه ما، جايگاه دفاع از حقوق ملت است؛ بنابراين از حقوق سياسى و اقتصادىشان بايد دفاع كنيم؛ جايگاه شايسته آنها را بايستى در دنياى امروز و در روابط بينالملل حفظ كنيم. بحمداللَّه نظام جمهورى اسلامى نشان داده است كه اين كارايى را دارد. ملت ما امروز، هم در صحنه بينالمللى و در صحنه جهانى، و هم در منطقه جايگاه ممتاز و شايستهيى دارد و اين را روزبهروز بيشتر خواهد كرد.
***عقبنشينى در مقابل قدرتهاى استكبارى،
آنها را جَرىتر مىكند اما ايستادگى، به ناكامى آنها مىانجامد
حضرت
آيتالله خامنهاي 13 آبان 1384 در دیدار کارگزاران نظام به مناسبت عید فطر
با تاکيد بر اينکه همه بايد بدانيم و بفهميم كه عقبنشينى در مقابل قدرتهاى استكبارى،
آنها را جَرىتر مىكند، اما ايستادگى، به ناكامى آنها مىانجامد، ميفرمايند: قدرت
ابرقدرتهاى دنيا يك قدرت بىتخلف و بىمنتها نيست. مىبينيد كه در همين منطقه
- در عراق - آنچه كه آمريكايىها مىخواستند، تحقق پيدا نكرد و آنچه امروز در عراق
مىگذرد، آن چيزى نيست كه آمريكايىها مىخواستند. البته در عراق جنايت مىشود؛ روزانه
مردمان بىگناهى با كارهاى تروريستى به قتل مىرسند. ما بشدت در اين قضايا به دستگاههاى
جاسوسى اسرائيل و آمريكا سوءظن داريم؛ آنها هستند كه از اين وضع در عراق سود مىبرند؛
امنيت عراق به ضرر آنهاست. بهانه ماندن و سلطه آنها در عراق، وجود ناامنى است؛ آنها
مورد سوءظن هستند. ملت عراق ملتى نيست كه حاكميت و سلطه ؛آمريكا را بپذيرد و قبول
كند.
***در مورد هيچ يك از مسائل مورد اختلاف بين ايران و آمريكا، ما با آمريكا مذاكره نمىكنيم
رهبر معظم انقلاب اول فروردين 1385 در جمع زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی درباره مسئله مذاکره ايران و آمريکا ميفرمايند: در مسئله مذاكره با آمريكا كه سوژه تبليغاتى مستكبران و اقتدارطلبان شده است، ما از اول اعلان كرديم و الان هم اعلان مىكنيم، در هيچ يك از مسائل مورد اختلاف خودمان با امريكا، ما با امريكا مذاكره نمىكنيم.
دليل آن هم يك امر واضحى است؛ دليل اين است كه مذاكره براى آمريكاييها يك ابزارى است براى تحميل خواستههاى خودشان به طرف مذاكرهکننده. مذاكره مفهوم واقعى خود را در مذاكرات آمريكا با طرفهاى خودش از دست داده است. مذاكره براى چيست؟ وقتى دو دوست در يك مسئله مورد اختلاف با هم مذاكره مىكنند، اين براى اين است كه هر كدام از نقطهاى كه قرار دارند، حركت كنند و به يك نقطهى مورد توافق برسند. آمريكا مذاكره را به اين معنا نمىداند. آنها مذاكره را وسيلهاى براى تحميل خواستههاى خودشان قرار مىدهند؛ براى وارد آوردن فشار. بنابراين مذاكره با آمريكا در همه مسائل معنا ندارد.
آن چيزى كه اين روزها مطرح شده، درباره مسئله امنيت عراق است. مسئولين آمريكايى - چه در عراق، چه در بيرون عراق - از مسئولين ما درخواستهاى پىدرپى و مكررى كردند و اينها هم اول اعتنايى نكردند؛ بعد براى اينكه شايد براى جلوگيرى از ناامنىهاى فاجعهبارِ ملت مظلوم عراق اين كار لازم باشد، گفتند در اين مسئله ما حرفى نداريم كه نظرات خودمان را به طرف امريكايى منتقل كنيم. آن نظرات چيست؟ آن نظرات تفهيم اين نكته به آمريكاييهاست كه آنها بايد دست از سر عراق بردارند تا ملت عراق خودشان كشورشان را اداره كنند؛ دست از تحريك قوميتها بايد بردارند تا عراق روى امنيت را ببيند. ملت عراق مىتواند كشورش را اداره كند؛ امنيت را هم مىتواند تأمين كند. پشت سر ناامنىهاى موجود عراق، قرائن فراوانى وجود دارد كه دست سرويسهاى جاسوسى قرار دارد؛ يا سرويسهاى جاسوسى انگليس يا امريكا يا اسرائيل. اين تأمين امنيت براى مردم عراق، براى ما يك انگيزهاى شد.
امريكاييها در همين قضيه هم روح سلطهجويى و زيادهطلبى و دروغگويى خودشان را نشان دادند. اينطور وانمود كردند كه گويا ايران مىخواهد در مسائل گوناگون خود با آمريكا مذاكره كند. تعبيرات بسيار نامناسب و زشتى را هم به كار بردند؛ بعضى از مسئولين امريكايى بر اثر همان خوى تكبر و دروغگويى، حتى گفتند اين به منزله احضار مسئول ايرانى است. من عرض مىكنم، دولت آمريكا غلط مىكند كه مسئول ايرانى را احضار كند. مسئولين ذىربط كشور ما اگر مىتوانند با هدف تفهيم و حالى كردن به امريكاييها در قضيه عراق، مطلبى را به آنها منتقل كنند، مانعى ندارد؛ اما اگر مذاكره به معناى اين است كه يك عرصهاى باز شود براى اينكه طرف زورگو و پُررو و مكّار با اتكاى به زور بخواهد حرفهاى خودش را به طرف تحميل كند، اين مثل بقيهى موارد، همچنان كه اعلام كرديم، ممنوع خواهد بود. عزت، ايستادگى و مقاومت ملت ما مايه اقتدار و پيشرفت كشور ماست؛ اين را نمىشود با توهمات مخدوش كرد.
ادامه دارد...