به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه العالم ؛ نشست مقدماتی وزرای خارجۀ این شورا امروز در منامه برگزار می شود تا پیش نویس بیانیۀ اجلاس سران را آماده کند؛ بیانیه ای که مطابق معمول، در آن بر اهمیت پایان "اشغال" جزایر سه گانۀ ایرانی و ضرورت سقوط حامیان مقاومت اسلامی در دمشق، و لزوم ساکت کردن مردم مسلمان بحرین و پایان دادن به اعتراض به "ذات ملوکانه"، تاکید جدی خواهد شد؛ اما از توقف کشتار شصت و چند سالۀ فلسطینیان و پایمال شدن حقوق اولیۀ آنان، یا ضرورت توقف شهرک سازی صهیونیست های اشغالگر که تا چند متری دیوارهای قبلۀ اول مسلمین را "ساخته" اند؛ بی شک سخنی به میان نخواهد آمد، شاید به خاطر این که اغلب کشورهای عضو شورای همکاری، کمتر از چهل سال است که تأسیس شده اند و اصولا عمر آنها به این که اشغال و غصب فلسطین عربی را به یاد آورند، قط نمی دهد.

سردمداران رژیم منامه در حالی پذیرای این نشست شده اند که مطابق معمول، از چند روز پیش، گفتگو با مخالفان را در بوق و کرنا کرده اند تا صدای مخالفان را خاموش کنند و خود را در راه مذاکره و تفاهم با معارضین نشان دهند. از سوی دیگر آل خلیفه با میزبانی گروه های مخالف دولت سوریه، خود را طرفدار مردم وانمود می کند، در حالی که هیچ قشری از مردم سوریه یا هیچ کشور دیگری با ویرانی و کشتاری که تروریست ها برای کشورشان به ارمغان آورده اند، موافق نیستند و بُن شاخه ای را که بر سر آن نشسته اند، نمی بُرند.

"گردهمایی" سران فربه و فرتوت شورای همکاری - که خود نیز ثبات چندانی ندارند و هر لحظه منتظر شنیدن صدای "اسقاط نظام" خود از پس دیوارهای قطور کاخ ها هستند - اگر برای دلداری و تسلای آل خلیفه است، دیر و بی تاثیر خواهد بود، چرا که حاکمان منامه - که به کمک برادر ناخلف و بزرگ تر خود، "آل سعود" تا کنون نفس می کشند - خود بهتر از هر کس می دانند که شیوۀ آنان در برخورد با اعتراضات مسالمت آمیز مردمی، چندان ناموجه است که فریاد سازمان های به اصطلاح حقوق بشری غرب را هم در آورده، و جزیره ای که 41 سال پیش از ایران جدا شد، چندان بزرگ نیست که هم برای "خاندان حاکم" و هم اکثریت ملت مصمم و مخالف حکومت استبدادی، گنجایش داشته باشد.