به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه پراودا، در واقع، در آمريكا اين دولت و بخش هاي خصوصي و حرفه اي از جمله روانكاوان، قضات، شبكه هاي اجتماعي و ديگر نهادها هستند كه بر كودكان آمريكائي تسلط دارند و از نفوذ و تاثيرگذاري خانواده ها بر فرزندان شان مي كاهند. 

سالها هتك حرمت فرزندان آمريكائي عليه والدين شان و عدم تبعيت آنان از پدران و مادران مشاهده شده است وضعيتي كه روز به روز هم بدتر مي شود و دليل اصلي وقوع جناياتي از نوع "حادثه كنتيكت" است. 

"ادا لشان" در سال 1985 كتابي را تحت عنوان "زماني كه فرزندانتان شما را ديوانه مي كنند" منتشر كرد و در آن اظهار داشت كه فرآيند اجتماعي شدن كودكان آمريكائي از طريق شبكه هاي تلويزيوني، مدرسه و همسايگان انجام مي شود و در اين ميان نقش خانواده بسيار كمرنگ است. 

نقش والدين آمريكائي به خريداران هديه و بليت سينما براي فرزندان شان تقليل يافته است كه خود نشان از رشد "مادي گرايي" در جامعه آمريكا دارد. مادران نفوذي كمي بر فرزندان خود دارند و پدران آمريكائي نيز خانواده هاي شان را به حال خود رها كرده اند. تحقيقي كه در سال 1971 در آمريكا انجام شده بود نشان داد كه پدران در بوستون مجموعا  بصورت روزانه  37 ثانيه از وقت خود را صرف گذراندن با كودكان شان مي نمايند. والدين آمريكائي سردرگم هستند و نمي دانند كه بايستي چگونه فرزندان خود را تربيت كنند. 

يكي از بهترين نمونه هايي كه سردرگمي والدين امريكائي در تربيت فرزندانشان را نشان مي دهد در كتاب "فرهنگ خودشيفتگي" آمده است كه در سال "كريستوفر لش" در سال 1979 منتشر شده است. وي در اين كتاب مي گويد "اقتدار خانواده هاي آمريكائي بر فرزندان شان فروريخته است و مادران آمريكائي نفوذ خود بر فرزندان شان را از دست داده اند." 

اين مسئله بازتاب خود را در عرصه سياسي آمريكا و التهاب و خشونت موجود در رقابت هاي انتخاباتي آن كشور نشان داده است. آمريكائي ها هم اكنون در زندگي خانوادگي خود با اضطراب و نگراني و خشونت مواجه هستند.