به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ دشوار است تصور کنید که در عهد عتیق مردم سوار دوچرخه مي شدند، با این همه یافتن های باستان شناسی حاکی از این واقعیت است. باور نکردنی است که بیش از دو هزار سال پیش در مصر، بابل و ایتالیا دوچرخه وجود داشته است. این دوچرخه های ابتدایی با فشار پا حرکت می کردند و راهی برای فرمان دادن آنها وجود نداشت.
در سال۱۸۱۶ مردی فرانسوی به نام «نیپس» دوچرخه فرمان دار ساخت. این وسیله نوین که «سلرپید» خوانده مي شد، همه چیز از جمله چرخهایش چوبی بود.
نخستین دوچرخه واقعاً قابل راندن در سال ۱۸۳۹ توسط «کرک پاتریک مک میلان» اسکاتلندی ساخته شد. این وسیله که مخترعش آن را «اسب تفریحی» می خواند، بدون پا زدن راننده حرکت می کرد: یک جفت میل لنگ که با محور به چرخهای عقب وصل شده بود با فشار پا دوچرخه را راه می انداخت.
در سال ۱۸۷۱ یک انگلیسی به نام «جیمز استارلی» وسیله ای اختراع کرد که سرانجام به صورت دوچرخه «معمولی» درآمد. این وسیله دارای یک چرخ جلوی عظیم بود و دو رکاب مستقیماً به مرکز چرخ نصب می شد. همان طور که می توانید مجسم کنید، این دوچرخه «معمولی» وسیله بسیار نامطمئنی بود: هر گونه کوششی برای ترمز کردن، بخصوص در سرازیری امکان داشت که سوار را از روی دسته فرمان به پایین پرت کند و چند بار زمین خوردن جزء پذیرفته شده ای از دوچرخه سواري روزانه بشمار می آمد.
در سال ۱۸۷۴، «اچ. جي. لاوسن» وسيله اي طرح كرد كه خودش آن را دوچرخه «امن» مي خواند. دوچرخه امن كه به كمك زنجير رانده مي شد و چرخ هاي هم اندازه داشت، پيشگام دوچرخه امروزي بود.
روي دوچرخه ام مثل هر اختراع ديگر، بارها افرادي دست به تجربه هايي هم از نظر طرح و همه از جهت ساخت زده اند كه گاه نتايج عجيب و خاصي داشته است. مثلاً درازترين دوچرخه اي كه تا كنون ساخته شده، وسيله اي بود كه ده نفر روي تنه آن جا مي گرفتند. اين دوچرخه حدوداً ۹/۶ متر درازا و ۱۶ كيلو گرم وزن داشت.
يكي از دوچرخه هاي غير معمولي همان بود كه «جيم برادي» مشهور به «جيم الماس» به «ليليام راسلن» ستاره سينما هديه داد. اين دوچرخه كه ده هزار دلار قيمت داشت، داراي روكش طلا، دسته فرمان صدف و اسپك هاي مرصع به الماس، زمرد، ياقوت و عقيق بود.
با دوچرخه عمليات جديد و جالب توجه متعدد انجام گرفته است. مثلاً، مردي به نام «تامس استيونس» با دوچرخه دور دنيا را طي كرد. استيونس در آوريل ۱۸۸۴ سانفرانسيسكو را ترك گفت، با دوچرخه پهنه ايالات متحده را پيمود، با كشتي به اروپا رفت و سرتاسر اروپا و آسيا را با دوچرخه در نورديد؛ از اقيانوس آرام با كشتي گذشت و سه سال پس از ترك سانفرانسيسكو به آن شهر بازگشت.
اشخاص زيادي با دوچرخه سرتاسر ايالات متحده را پيموده اند. جوانترين دوچرخه سواري كه اقدام به اين كار كرد، «بكي گارتن» يازده ساله بود كه روز ۲۲ ژوئيه ۱۹۷۳، به باستن ماساچوست رسيد. وي در ۶ ژوئن همان سال از المپيا، واقع در ايالت واشنگتن حركت كرده بود.
بالاترين حد نصاب سرعت به دست آمده با دوچرخه، تقريباً ۲۲۵ كيلومتر در ساعت است.اين ركورد را دكتر «آلن ابوت» اهل سان برنادينوي كاليفرنيا بر جاي گذاشت. وي پشت يك بادشكن عظيم كه بر يك اتومبيل سريع السير نصب شده بود، ركاب مي زد.
علاوه بر اين حد نصاب سرعت با دوچرخه، ركورد آهسته ترين ركاب زني هم وجود دارد. اين ركورد را «تي. ميتسويشي» اهل توكيو در سال ۱۹۵۶ به دست آورد. آقاي ميتسويشي دوچرخه اي را به مدت پنج ساعت و بيست و پنج دقيقه سوار بود بدون آنكه حركت كند. اين سرعت صفر كيلومتر در ساعت را صرفاً با حفظ تعادل دوچرخه از طريق ركاب زدن به عقب و جلو كسب كرد.