به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،جواد نکونام اولین بازیکن ایرانی است که پایش به لا لیگای اسپانیا باز شد و به گفته خودش می خواست راه را برای ورود دیگر بازیکنان ایرانی به اسپانیا باز کند. وی هم اکنون کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران است و در ادامه گفتگوی فرهیختگان با او را می خوانید:

اینکه ازت بپرسیم تفاوت سطح ایران و اسپانیا چقدر است، شاید خنده‌دار باشد اما برای تویی که سال‌ها در این کشور توپ زدی و امسال هم در لیگ ایران بازی می‌کنی، این تفاوت چقدر احساس می‌شود؟

به قول خودتان اصلا قابل قیاس نیستند. فوتبال ایران کجا، اسپانیا کجا؟! اینکه بخواهیم این دو لیگ را با هم مقایسه کنیم اشتباه است. لیگ ایران را نه با لالیگا که دو تیم برتر جهان در آن حضور دارند بلکه با تمام لیگ‌های اروپایی دیگر نمی‌توان مقایسه کرد. در آنجا فوتبال به شکل دیگری است.

همه چیز با هم متفاوت است؛ آنقدر متفاوت که انگار دو دنیای مختلف هستند. در اسپانیا کسی کار ندارد که یک بازیکن برای فصل چقدر پول گرفته است. من حتی از مبلغ قرارداد و پاداش مسعود شجاعی خبر نداشتم و او هم همین‌طور.

یعنی تا این حد بین این دو لیگ تفاوت می‌بینی که حتی حاضر نیستی مثال بزنی؟!

بله، کاملا. ما در ایران مدام از داوری‌ها ایراد می‌گیریم اما باید بگویم سطح‌ داوری‌هایمان هم از فوتبالی که در اینجا بازی می‌کنیم بالا‌تر است! ما باید در فوتبال پیشرفت کنیم اما نه با حرف زدن! اینجا نه استادیوم به اندازه کافی و به صورت حرفه‌ای وجود دارد و نه برنامه‌ای برای کارهای زیرساختی. در اسپانیا فوتبال طور دیگری معنا می‌شود.

به عنوان کاپیتان تیم ملی واقعا فکر می‌کنی ایران برای صعود به جام‌جهانی چقدر شانس دارد؟

اینکه بگویم صد درصد شانس داریم درست نیست اما باید گفت ایران برای رسیدن به جام‌جهانی کم‌شانس هم نیست. درست است که شانس‌مان کم شده اما نباید ناامید شد.

ما سه بازی دیگر پیش رو داریم که می‌توان از آنها ۹امتیاز گرفت. حقیقت این است که اتفاقات قابل پیش‌بینی نیستند و هزار اتفاق ممکن است بیفتد. اما ما باید از تمام فرصت‌هایمان استفاده کنیم. همان‌طور که کسی انتظار باخت تیم ملی به ازبکستان آن هم در ایران را نداشت، معلوم نیست در این سه بازی و مخصوصا بازی با قطر که در دوحه است، چه اتفاقی قرار است بیفتد.

اگر ما بتوانیم قطر را شکست دهیم به شرایط قبل از باخت به ازبکستان، یعنی روزهایی که پر از امید بودیم، برمی‌گردیم و شانس صعودمان زیاد می‌شود. من این را می‌دانم که تک‌تک بچه‌ها می‌خواهند این تیم را به خاطر دل مردم به جام‌جهانی ببریم. خودم به شخصه دوست دارم دومین جام‌جهانی زندگی فوتبالی‌ام را تجربه کنم.

پس قبول داری که رسیدن به این جام‌جهانی برای مردم و حتی فوتبال ایران خیلی حیاتی‌تر از سال‌های دیگر است؟

بله. من هم معتقدم ایران در این شرایط باید به جام‌جهانی صعود کند. ما تمام ابزار برای رسیدن به این هدف را داریم؛ از سرمربی خوب و حرفه‌ای گرفته تا بازیکنان درجه اول. ما باید به خاطر نجات فوتبال ایران هم که شده، به جام‌جهانی برویم.

سایت AFC هم که گلت به کره جنوبی را بهترین گل انتخاب کرد.

من هم خیلی از این انتخاب خوشحال شدم.این گل را زمانی زدی که رسانه‌ها و کارشناسان به عملکردت انتقاد زیادی داشتند؛ شاید بشود گفت این گل برایت حکم برائت را داشت.

زمانی که گل را به ثمر رساندم اصلا به این مسائل فکر نمی‌کردم. من خوشحال بودم چون ایران موفق شده بود. هرکس دیگری هم این گل را می‌زد برایش خوشحال می‌شدم چون این گل مردم را خوشحال کرده بود. این گل باعث شد شرایط تیم ملی تغییر کند و امیدهایمان را برای صعود افزایش دهد.

دلیل افتت در اوایل فصل و انتقاداتی که از تو می‌شد، چه بود؟

در ابتدای فصل من همراه تیم در تمرینات گروهی شرکت نکرده بودم و دو ماه و نیم به صورت اختصاصی تمرین می‌کردم. تمرین اختصاصی شرایطش با تمرین گروهی بسیار متفاوت است و همین باعث شده بود که نتوانم انتظارات را برآورده کنم. اما هر چقدر از لیگ گذشت خودم را بالا کشیدم و با تیم هماهنگ‌تر شدم.

در حال حاضر هم من و هم استقلال در شرایط ایده آلی قرار نداریم و جا برای بهتر شدن و پیشرفت کردن هنوز وجود دارد. در ایران همه انتظار دارند گلزنی کنی. در صورتی که پستی که من در آن بازی می‌کنم، پستی نیست که گلزنی داشته باشد. عملکرد من را باید از روی گل‌های خورده تیم سنجید؛ یعنی منطقه دفاعی.

با فرهاد مجیدی مشکل داری؟

من با فرهاد مجیدی مشکل ندارم. خیلی‌ها در این مدت این سوال را از من می‌پرسند اما باید بدانند من در گذشته با فرهاد رابطه خوبی داشتم؛ زمانی که در اسپانیا بودم با او تلفنی حرف می‌زدم، حتی زمانی که تیم‌های قطری به من پیشنهاد بازی دادند با او تماس گرفتم و راهنمایی‌ام کرد.

اما همه می‌گویند تو به خاطر بازوبند کاپیتانی با او مشکل پیدا کرده‌ای؟

من بحثی در مورد بازوبند کاپیتانی نداشتم. حتی زمانی که به استقلال آمدم خیلی‌ها گفتند تو کاپیتان تیم ملی هستی و باید در این باشگاه هم کاپیتان باشی اما من هدف دیگری در تیم داشتم و به این مسائل فکر نمی‌کردم.

کدام هدف؟مسلما قهرمانی در آسیا.

بله. صد درصد دوست داشتم با استقلال، تیمی که از بچگی دوستش داشتم به آرزوهایم برسم. هنوز هم دیر نیست و تیم ما سه جام پیش رو دارد.


جواد نکونام قرار است کی خداحافظی کند؟

هنوز به خداحافظی فکر نکردم اما دوست دارم با پیراهن تیم استقلال؛ تیمی که مورد علاقه من و خانواده‌ام است از فوتبال خداحافظی کنم.

اما شایعه شده که می‌خواهی به اوساسونا برگردی.
در مورد این مساله حرف نمی‌زنم.