تفاوت گور خر با گور اسب + تصاویر
آخرین آمار تعداد گورهای ایرانی که گونه ای در معرض انقراض است در سراسر کشور ۶۰۰ راس برآورد می کند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ آیا می‌دانید گورخر چه رنگی است؟ سیاه و سفید؟ سفید با راههای سیاه؟ سیاه با راههای سفید؟ هیچکدام، گور خر نخودی رنگ است.
در حقیقت آن موجود راه راه سیاه و سفید فیلم های مستند گور اسب یا زبرا (Zebra) است. گورخر یا گور نخودی رنگ است و در واقع خر وحشی است در حالی که گور اسب راه راه متعلق به خانواده اسب های وحشی است.
در مناطق مرکزی ایران تعدادی گورخر زندگی می کنند که برآورد می شود تعداد آنها حد اکثر ۶۰۰ فرد باشد. گورخر یا گور ایرانی از حیوانات حمایت شده و به شدت در خطر انقراض کشور است.
گور یا گورخر ایرانی، نوعی گورخر آسیایی (Equus hemionus) و پستاندار بزرگی متعلق به اسب‌سانان و بومی بیابان‌های سوریه، ایران، هند و تبت است.
به این حیوان خر وحشی آسیایی نیز می‌گویند. مانند اکثر حیوانات بزرگ تیره چرندگان تعداد آن به علت شکار و از بین رفتن محل سکونتشان کاهش یافته‌است و از شش زیرگونه یکی کاملاً از بین رفته است و دو زیرگونه نیز در صورت بی‌توجهی تا مدتی دیگر نابود خواهند شد که یکی از این گونه‌ها گورخر ایرانی است.
از خر وحشی آسیایی، در حال حاضر پنج گونه زندگی می‌کنند که شامل E.h.kula : خر وحشی کولان که در ترکمنستان و احتمالاً افغانستان وجود دارد، E.h.hemionus : خر وحشی ژیگتای که در چین و مغولستان دیده می‌شود، E.h.kiang : خروحشی کیانگ که در چین و هندوستان زندگی می‌کند، E.h.khur : خروحشی خور که در شبه‌قاره هند وجود دارد وE.h.onager : گور خر ایرانی است.
گورخر آسیایی از الاغ کمی بزرگتر است، در حدود ۲۹۰ کیلو گرم وزن دارد و طول بدن و سر حدوداً ۲٫۱ متر است و نسبت به الاغ شباهت بیشتری به اسب دارد. این جانور نسبت به اسب پاهای کوتاه‌تری دارند و رنگش نسبت به فصل تغییر می‌کند. در تابستان رنگش قهوه‌ای مایل به سرخ و در زمستان قهوه‌ای مایل به زرد است و بر پشتش نواری سیاه که با رنگ سفید احاطه شده قرار دارد.
از گورخر آسیایی در سومر باستان برای کشیدن ارابه استفاده می‌کردند و بهرام گور هم که همه عمر گور می گرفت همین گورخر های نخودی رنگ را شکار می کرده و در گذشته نه چندان دور جمعیت این گونه در خطر انقراض نبوده است.
در حقیقت آن موجود راه راه سیاه و سفید فیلم های مستند گور اسب یا زبرا (Zebra) است. گورخر یا گور نخودی رنگ است و در واقع خر وحشی است در حالی که گور اسب راه راه متعلق به خانواده اسب های وحشی است.
در مناطق مرکزی ایران تعدادی گورخر زندگی می کنند که برآورد می شود تعداد آنها حد اکثر ۶۰۰ فرد باشد. گورخر یا گور ایرانی از حیوانات حمایت شده و به شدت در خطر انقراض کشور است.
گور یا گورخر ایرانی، نوعی گورخر آسیایی (Equus hemionus) و پستاندار بزرگی متعلق به اسب‌سانان و بومی بیابان‌های سوریه، ایران، هند و تبت است.
به این حیوان خر وحشی آسیایی نیز می‌گویند. مانند اکثر حیوانات بزرگ تیره چرندگان تعداد آن به علت شکار و از بین رفتن محل سکونتشان کاهش یافته‌است و از شش زیرگونه یکی کاملاً از بین رفته است و دو زیرگونه نیز در صورت بی‌توجهی تا مدتی دیگر نابود خواهند شد که یکی از این گونه‌ها گورخر ایرانی است.
از خر وحشی آسیایی، در حال حاضر پنج گونه زندگی می‌کنند که شامل E.h.kula : خر وحشی کولان که در ترکمنستان و احتمالاً افغانستان وجود دارد، E.h.hemionus : خر وحشی ژیگتای که در چین و مغولستان دیده می‌شود، E.h.kiang : خروحشی کیانگ که در چین و هندوستان زندگی می‌کند، E.h.khur : خروحشی خور که در شبه‌قاره هند وجود دارد وE.h.onager : گور خر ایرانی است.
گورخر آسیایی از الاغ کمی بزرگتر است، در حدود ۲۹۰ کیلو گرم وزن دارد و طول بدن و سر حدوداً ۲٫۱ متر است و نسبت به الاغ شباهت بیشتری به اسب دارد. این جانور نسبت به اسب پاهای کوتاه‌تری دارند و رنگش نسبت به فصل تغییر می‌کند. در تابستان رنگش قهوه‌ای مایل به سرخ و در زمستان قهوه‌ای مایل به زرد است و بر پشتش نواری سیاه که با رنگ سفید احاطه شده قرار دارد.
از گورخر آسیایی در سومر باستان برای کشیدن ارابه استفاده می‌کردند و بهرام گور هم که همه عمر گور می گرفت همین گورخر های نخودی رنگ را شکار می کرده و در گذشته نه چندان دور جمعیت این گونه در خطر انقراض نبوده است.
منبع: خبرگزاری مهر
