به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه خبری صوت العراق ؛ گفته شده که امام حسن(ع) دارای خاطری روشن،سیدی دوست داشتنی وحکیمی مقرب بوده است.
مشاهیر زیادی همچون ابن حجر،ابن الجوزی،ابونعیم وابن ابی الحدید المدائنی از امام حسن مجتبی علیه السلام به عنوان سیدی بخشاینده،صبور وخطیبی بزرگ یاد کردند.
ابن شهرآشوب هم به نقل از واصل بن عطاء گفته است:بر او(امام حسن مجتبی) سیمایی همچون پیامبران وزیبایی مانند پادشاهان است.
در روایات ذکر شده،تاریخ شهادت امام حسن بن علی بن ابیطالب (علیهم السلام) را شامگاه روز پنج شنبه 28 صفر سال چهل ونه ویا پنجاه هجری دانسته اند.
رسول اکرم در مورد امام حسن(ع) فرموده اند:حسن زنده خواهد ماند تا زمانیکه بوسیله سم کشته شده وبر او ظلمی وارد می شود.پس در این هنگام فرشتگان می گریند و همه چیز حتی پرندگان در آسمان و ماهی ها در عمق دریا به گریه می پردازند.پس هرکسی که بر شهادت او(امام حسن) بگرید،در آن روزی که همه گریانند بر چشمان او گریه چیره نمی شود وهر آن کس که به خاطر شهادت او غمگین شود،قلب او را در زمانیکه همه قلبها حزن انگیز هستند،غم فرا نمی گیرد.
و هرآن کس که مزار او(امام حسن) را در بقیع زیارت کند،گام های وی در روزی که همه گام ها سست هستند،ثابت قدم ومستحکم است.
امام حسن مجتبی(ع) نوه دختری رسول اکرم(ص) به شمار رفته وشبیه ترین فرد به وی شناخته می شود.
رسول اکرم(ص) در حدیثی دیگر در مورد امام حسن(ع) فرموده اند:خداوندا من اورا دوست دارم وهرآن کس که اورا دوست داشته باشد دوست می دارم.
در جایی دیگرپیامبر(ص) فرموده اند:محبت مومن نسبت به او(امام حسن) نشان دهنده صداقت وی در محبت رسول خدا است،همانطوریکه محبت بنده نسبت به پروردگار تا زمانیکه افرادیکه پروردگار دوست میدارد تحقق نمیابدو همچنین محبت نسبت به رسول خدا تحقق نمی یابد تا هنگامیکه مومن آن کس را که پیامبر دوست می دارد دوست داشته باشد.
انس بن مالک از المتقی بن الهندی نقل کرده است:حسن را از رسول خدا دور کردم در این هنگام پیامبر فرمودند:وای برتو انس.پسرم وجگرگوشه ام را رها کن،هر کسی او را بیازارد مرا آزرده وهرکس مرا بیازارد مانند آن است که خدا را بیازارد.
امام حسن مجتبی(ع) وارث،جانشین وصی پیامبر(ص) پس از پدرش امیر المومنین(ع) است ودر پیامبر بارها براین ویژگی های امام حسن تاکید کرده اند.
پس از رحلت رسول اکرم(ص)،امام حسن(ع) بارها ومکررا مورد ظلم واقع شدند.مردم در صلح آن بزرگوار با معاویه بار دیگر بر وی ظلم واقع کردند تا جاییکه در آن هنگام فرمودند:"ای مردم اگر شما در بین جابلقا وجابرسا(نام دو شهر) مردی که جد او پیامبر باشد را طلب کنید فردی به غیر ازمن وبرادرم را نمی یابید،ومعاویه به حق به من نیاز دارد،اما این منصب را به خاطر صلاح امت وجلوگیری از خونریزی رها می کنم وبا کسی که شمارا سالم نگه دارد بیعت میکنم واین حجتی است برای کسی که خواهان منصب است،با این وجود می دانم که این فرد شاید برای شما فتنه ای باشد".
امام حسن در روایت دیگری می فرمایند:هما نا من از خونریزی ها جلوگیری کرده واز آن پاسداری کردم وبر خود،خانواده ام واصحابم مهربانی ورزیدم.
پس از شهادت امام حسن(ع) بر ایشان نیز ظلم های زیادی وارد کردند که از آن جمله جلوگیری از دفن پیکر پاکش در نزدیکی مزار پیامبر(ص) بود.
امام حسین علیه السلام بر سر مزارپاک امام حسین می فرمایند:
آیا رواست که سر من رنگ شده ومحاسنم پاک باشد-اما سر تو خاک آلود وبر زمین افتاده باشد
به خاطر شهادت تو اشک هایم مداوم و فراوان است- در حالیکه مزار تو نزدیک است اما تو ازمن بسیار دوری
تو بسیار غریب هستی و خانه ها مزار تورا احاطه کرده اند-آیا هر چیزی که زیر خاک قرار دارد غریب بیگانه است
فرد بی چیز کسی نیست که مالش را ازدست داده-بلکه هر کسی که بر مزار برادرش حاضر شود بی چیزودست خالی است
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ ابْنِ سَيِّدِ النَّبِيّينَ ووَصِيِّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ ، اَشْهَدُ اَنَّكَ يَا ابْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ اَمينُ اللهِ وابْنُ اَمينِهِ ، عِشْتَ مَظْلُوماً ومَضَيْتَ شَهيداً ، واَشْهَدُ اَنَّكَ الاِمامُ الزَّكِىُّ الهادي الْمَهْدِىُّ ، اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وبَلِّغْ رُوحَهُ وجَسَدَهُ عَنّى في هذِهِ السّاعَةِ اَفْضَلَ التَّحِيَّةِ والسَّلامِ
فسلام عليك يا أبا محمد يوم ولدت ويوم جاهدت وبلغت ويوم استشهدت ويوم تبعث حياً..وصلى الله على محمد وآله الطاهرين