به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،مجله العصرگزارش داد که روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در نسخه اینترنتی امروز خود گزارشی را به‌قلم «کاولین موینیهان» درباره ناآرامی‌های اخیری که مصر شاهد آن است، منتشر کرد.
نیویورک تایمز در گزارش خود نوشت: کسانی‌که روند حوادث جاری در مصر به‌ویژه حوادث روز گذشته میدان «التحریر» در مرکز قاهره را دنبال می‌کنند، ملاحظه کردند که شماری از معترضین مصری اقدام به آتش‌زدن خودروهای خیابان‌ها و ایجاد مانع سر راه حرکت تظاهرات‌کنندگان و پرتاب سنگ به‌سمت آنها کردند.
بسیاری از خشونت‌هایی که ظهر روز گذشته در قاهره و میدان التحریر مشاهده شد، جزو صحنه‌های رایج و معمولی به‌شمار می‌آمد که مصر طی دو سال گذشته تاکنون یعنی از پیروزی انقلاب 25 ژانویه 2011 تاکنون شاهد آن است.

اما روز گذشته اعتراض‌های مردمی مصر تفاوت‌هایی با اعتراض‌های گذشته داشت و این‌گونه به‌نظر می‌رسید که معترضان مصری از ترفند جدیدی برای بیان اعتراض‌های خود استفاده می‌کنند.
در این میان اگر اندکی دقت می‌شد، می‌توانستیم افرادی را میان معترضان مشاهده کنیم که سرتاپا لباس سیاه به‌تن داشتند و حتی چهره خود را با روبند یا کلاه سیاه پوشانده بودند و پرچم‌های سیاه در دست داشتند و با نیروهای امنیتی درگیر شده بودند.
«ساره کار»،‌ روزنامه‌نگار انگلیسی مصری الاصل با مشاهده این افراد کنجکاویش تحریک می‌شود، به همین دلیل به‌سراغ یکی از این افراد سیاه‌پوش رفته از آنها درباره هویت و ماهیت‌شان سؤال می‌کند. پاسخ این سیاه‌پوشان به دو کلمه محدود می‌شد: «آشوب‌طلبان».
در این راستا روزنامه «آسوشیتد پرس» روز پنج‌شنبه گذشته گزارشی درباره این «سیاه‌پوشان» منتشر کرد و از وجود گروهی ناشناخته میان معترضان مصری تحت عنوان «سیاه‌پوشان» خبر داد که تاکنون بین جریان‌های معارض مصر مشاهده نشده بودند.
آسوشیتد پرس در گزارش خود نوشت که اعضای این گروه از سرتاپا لباس‌های مشکی به‌تن و پرچم‌های سیاه با خود حمل می‌کنند و به اخوان المسلمین درباره استفاده از زور و خشونت برای آرام کردن اعتراض‌ها هشدار داده‌اند.
با اینکه این پدیده و حضور این گروه در قاهره، مرکز مصر جدید و ناشناخته به‌نظر می‌رسد، اما واقعیت امر این است که اصطلاح «گروه سیاه» سال‌ها پیش در آمریکا و اروپا در توصیف اخلالگران و آشوب‌طلبان و از جمله مخالفان سرمایه‌داری در این کشورها استفاده می‌شد.
این افراد به‌طور معمول برای تبیین یکپارچگی و وحدت خود و عدم ایجاد تمایز و تفاوت بین افراد گروه لباسی یک‌دست سیاه به‌تن می‌کنند و به‌طور معمول به تظاهرات‌های بزرگ و جمع‌ معترضان ملحق می‌شوند.

در آمریکا اعضای گروه سیاه از به‌کار بردن خشونت علیه مردم امتناع می‌کنند، اما از وارد آوردن هرگونه آسیب و خسارت به اموال عمومی و دولتی واهمه ندارند.
این تاکتیک گروه سیاه در سال 1999 مورد توجه بسیاری معترضین آمریکایی در سیاتل واقع شد که علیه سازمان تجارت جهانی در این شهر تظاهرات کردند و طی آن اعضای گروه سیاه اقدام به شکستن پنجره‌ها و شیشه‌ها و شعار نویسی روی دیوارها کردند.
در سال 2008 هنگام گشایش کنگره حزب جمهوری‌خواه آمریکا در سنت پل اعضای این گروه راه‌های منتهی به شهر را مسدود و شیشه‌های بانک‌ها را خرد کردند و با استفاده از چوب و باتوم خودروهای پلیس را درهم شکستند.
تاکنون مشخص نشده که آیا واقعاً بین گروه سیاه آمریکا و گروه سیاه مصر رابطه‌ای وجود دارد یا خیر، اما پایگاه خبری آنارشیست‌ها درباره حوادث روز گذشته قاهره گزارشی را منتشر کرد و در آن نوشت:
آنارشیست‌های مصر روز گذشته به خیابان‌های قاهره ریختند و با نوشتن شعارهایی روی دیوارهای این شهر موجودیت و حضور خود را در حوادث مصر اعلام و تأکید کردند که آنها نیز به‌عنوان یک جریان جدید در عرصه اجتماعی مصر فعال هستند و با بمب‌های دست‌ساز شمار زیادی از دفاتر جماعت اخوان المسلمین مصر را به‌آتش کشیدند.

حتی این پایگاه خبری اعلام کرد که این افراد بمب‌های آتشزایی را به‌سمت مجلس شورای مصر هم پرتاب کردند و حتی «ساره سیرغنی»، روزنامه‌نگار مصری در صفحه فیس بوک خود نوشت که این افراد درصدد تصرف مقر پایگاه خبری و اطلاع رسانی «اخوان آن‌لاین» نیز بودند.
این روزنامه‌نگار مصری در این ارتباط نوشته بود که این افراد روی به‌سوی میدان التحریر می‌کنند، در حالی‌که پرچم‌های سیاه خود را برافراشته‌اند.
سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که «گروه سیاه» واقعاً چه‌کسانی هستند و چه اهدافی را دنبال می‌کنند؟