به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از آسیا تایمز، مصر نبایستی فرصت طلایی میزبانی نشست مهمی ایران و کشورهای غربی برای مذاکره پیرامون مناقشه هسته ای را از دست دهد. این فرصت مهمی است که با پیشنهاد ایران به قاهره عرضه شده است تا مذاکرات چند جانبه هسته ای در آن کشور برگزار شود. علیرغم گزارش های ضد و نقیضی که در مورد نظر دولت مصر در این باره مطرح شده است محمد مرسی رئیس جمهوری آن کشور بایستی هر چه سریعتر از فرصت پیش آمده استفاده نماید.  
 
گرچه اتحادیه اروپا واکنشی منفی نسبت به پیشنهاد برای برگزاری گفتگوهای میان آن کشور و 1+5 در قاهره از خود نشان داده است اما واقعیت آنست که مرسی می تواند با میزبانی این نشست کمی از تنش سیاسی پیش آمده در داخل مصر بکاهد و چهره ای مثبت از کشور مصر ارائه دهد.  
 
چشم انداز قاهره در چندین روز اخیر مرکز توجهات قدرت های بین المللی بوده است و برگزاری نشستی در این اهمیت در سطح منطقه ای و بین المللی می تواند زمان مغتنمی برای دولت مصر باشد تا بتواند نقشی مستقل در امور بین المللی اقفا نماید.  
 
علی اکبر صالحی نیز تعلل و مخالفت قدرتهای غربی با پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران در مورد محل برگزاری نشست را مورد سرزنش قرار داد و اظهار داشت که مقامات مصری هفته گذشته از این طرح پیشنهادی ایران استقبال کرده اند و این در حالیست که مرسی در داخل آن کشور بدلیل ناآرامی های بوجود آمده از تاریخ 27 ژانویه در شهرهای پورت سعید، اسماعیلیه و سوئز وضعیت اضطراری اعلام کرده است.  
 
"سرگئی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه نیز روز دوشنبه با انتقاد از قدرتهای غربی بهانه های آنان را مورد انتقاد قرار داد و خطاب به آنان گفت که دست این حرکات "کودکانه" بردارند و بر سر محل برگزاری مذاکرات مخالفت نکنند و گفتگوها تا پایان ماه جاری میلادی برگزار شود و در نشستی خبری در این باره گفت "ما بر این باوریم که ماهیت گفتگوها بیش از شرایط و محل برگزاری گفتگوها اهمیت دارد." لاوروف در این باره افزود "امیدوارم که حس همکاری جمعی غلب شود و دیگر شاهد این رفتارهای کودکانه نباشیم."  
 
روزنامه عربی "الشرق الاوسط" نیز به نقل از یک مقام رسمی دولت مصر که نخواست نامش فاش شود در این باره مدعی شد که قاهره هنوز تصمیم نهایی خود در مورد پیشنهاد صالحی را اعلام نکرده است. مقامات ایرانی نیز امیدوارند که مرسی هر چه زودتر آمادگی قاهره برای میزبانی گفتگوها بر سر مسئله هسته ای ایران را اعلام کند که خود نشان دهنده نقش سنگین و پراهمیت مصر در امور منطقه ای خواهد بود.  
 
ایران با پیشنهاد ظریف و سنجیده خود در صدد عادی سازی روابط با مصر است و با این حال مصر از سوی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس نیز مورد حمایت قرار می گیرد و در راس آنها عربستان سعودی قرار دارد که حامی مالی قاهره است و شاید بتوان علت سکوت دولت مصر در مورد پیشنهاد ایران را به همین خاطر دانست.  
 
یک استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران که نخواسته نامش فاش شود نیز در این باره گفته است "میزبانی این گفتگوها توسط عراق و یا مصر که از سوی ایران پیشنهاد شده است می توان بر اعتبار آن کشورها بیافزاید و سود سیاسی فراوانی برایشان داشته باشد. مشخص است که چرا ایران علاقه به میزبانی ترکیه برای این نشست ندارد زیرا ترکیه نقش مداخله جویانه ای علیه کشور سوریه ایفا کرده است و مقامات مصری نیز بایستی بدانند میزبانی نشست هسته ای توسط آنان بیش از آنکهبه ضررشان باشد برایشان مفید خواهد بود و منافع شان را تامین خواهد کرد."  
 
همچون میزبانی سال گذشته بغداد، قاهره می تواند با میزبانی دور جدید مذاکرات هسته ای نشانه های مثبتی را نشان دهد از آن رو که با این اقدام نشان می دهد که عمق روابط منطقه ای ایران و مصر زیاد است و از سوی دیگر تمایل مصر به جهت گیری ایران در قبال مسئله هسته ای اش را نشان خواهد داد و اینکه انرژی هسته "حق مسلم" جمهوری اسلامی ایران است همانگونه که مصر در نشست جنبش عدم تعهد در تهران نیز بر این مسئله تاکید کرد.  
 
در حالیکه ترکیه با استقرار موشک های پاتریوت ناتو در مرزهای خود با سوریه اقدامی علیه منافع ایران و روسیه انجام داده و دست ناتو و قدرتهای غربی برای مداخله در امور خاورمیانه را باز کرده است نبایستی فراموش کنیم که محمد مرسی رئیس جمهور مصر از مداخله فرانسه در مالی انتقاد کرد و همانند هر شخص آگاه دیگری می داند که تجاوز فرانسه علیه مالی در راستای همان منافع دیرپای استعماری آن قدرت اروپائی صورت گرفته است.  
 
ایران نیز در این میان با مشاهده تهدیدات ناتو همراه با روسیه پیمان امنیتی جدیدی را امضا کرده است که طی آن همکاری های اطلاعاتی میان جمهوری اسلامی ایران و روسیه در جهت مقابله با تهدیدات و مداخلات قدرتهای غربی در خاورمیانه و مهم تر از همه در سوریه افزایش خواهد یافت.  
 
پرسش اصلی در اینجاست که آیا هم اکنون که مرسی در قبال مداخلات غرب در شمال آفریقا موضع منفی اتخاذ کرده است آیا در مورد خاورمیانه نیز به ایران و روسیه نزدیکتر خواهد شد؟ در واقع، پرسش اساسی در اینجاست که آیا اخوان المسلمین که هم اکنون پس از سرنگونی مبارک قدرت را در دست گرته سیاست خارجی مصر را برپایه سیاست قرن نوزدهمی و ضد استعماری پیشینیانش تنظیم خواهد کرد همانگونه که جنبش مهدی در سودان در سالهای 1880 به بعد چنین سیاستی را عملی نمود یا آنکه جهت دیگری را خواهد پیمود.  
 
بایستی دید که اخوان مصر تا چه حد به میراث پیشینیانش در مبارزات ضد استعماری مبتنی بر مبارزه عقیدتی و مذهبی وفادار است. در واقع، احساسات و عقاید مشترک مذهبی میان ایران و مصر می تواند بر تمامی تردیدهای موجود در مورد لزوم نزدیکی تهران و قاهره فائق آیند.
 
یکی از علل اصلی دوری روابط میان ایران و مصر تاکنون کارشکنی های کشورهای غربی بوده است. آنان می دانند که در صورت نزدیکی تهران و قاهره این موضعی آشکار از سوی مصر در مخالفت با مقابله جویی غرب و رژیم صهیونیستی با برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.  
هم در تهران و هم در مصر نظر مشترکی در دفاع از لزوم منطقه ای عاری از سلاح هسته ای وجود دارد چنانچه تهران و قاهره در نشست سال 2000 نیز بر این موضوع تاکید کردند. تهران و قاهره در مورد تصمیم آمریکا به لغو برگزاری نشست اخیر منطقه عاری از سلاح هسته ای که قرار بود در اواسط دسامبر در فنلاند برگزار شود نیز هر دو منتقد این موضوع بودند.  
 
مسلم است که دولت مصر نیز پیام رسیده از ایران را دریافت کرده است زیرا دغدغه اصلی هر دو کشور بمب های اتمی رژیم صهیونیستی است و هر دو نیز خواهان خلع سلاح هسته ای در منطقه هستند.  مصر می تواند با اتخاذ دیپلماسی هوشمندانه نقش تازه ای از "مصر جدید" را ارائه کند که هم با پیشنهاد ایران موافقت نماید و هم قدرتهای غربی را قانع سازد که میزبانی بی طرف و مناسب برای برگزاری دور تازه گفتگوها خواهد بود که از این طریق مصر نقشی بسیار بیش از زمان پیش از وقوع بیداری اسلامی را در مدیریت منازعات منطقه ای ایفا خواهد نمود. این فرصتی استراتژیک است که برای مصر پیش آمده و دولت ان کشور می تواند با اتخاذ تصمیمی جسورانه از آن بهره ببرد.