به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ هر چند مدیران ارشد صنعت خودروسازی کشور چند ماهی است که خود را از عرصه رسانه مخفی کرده و گهگاهی با رپرتاژ آگهی‌های چند صد میلیونی و آن هم برای ته‌مانده خبرهای خود عرض‌اندام می‌کنند اما واقعیت‌هایی در صنعت خودرو است که هیچ‌گاه نه از نگاه مصرف‌کنندگان و نه از چشم‌های تیزبین کارشناسان مخفی نمی‌ماند. جالب است که مدیران این صنعت در جلسات خصوصی توپ ناکارآمدی خود را به زمین تحریم‌ها انداخته و از افزایش سرسام‌آور نرخ ارز سخن می‌گویند.

به عقیده این مدیران که باید روزی پاسخ‌گوی مدیریت‌های سیاسی خود بر عرصه خودروسازی کشور باشند تنها دلیل به گل نشستن صنعت خودرو افزایش نرخ ارز و تحریم و تنها راهکار آن هم افزایش دو تا سه برابری قیمت خودرو است. اما آنان که باید بدانند، می‌دانند که در صنعت خودرو کشور چه می‌گذرد؟

برای اثبات این که گرفتاری این صنعت، در کیلومتر 12 تا 14 جاده مخصوص کرج است نه آن طرف آبها، کافی است پیدا شود مسوول با انصافی به سوالات زیر پاسخ دهد:

1- از سه یا چهار سال پیش شرکت ایران خودرو باید سهام بانک پارسیان خود را واگذار می‌کرد. در حالی که مدیریت ارشد این شرکت بدون هیچ تخصص بانکی در هیات مدیره بانک پارسیان نشسته پاسخ دهد؛ که دلیل این تاخیر چیست؟ البته شرکت رقیب نیز دست کمی از ایران خودرو ندارد. سایپا نیز باید پاسخگوی سرمایه‌گذاری صدها میلیاردی خود در صنایعی غیر از خودروسازی باشد و باید یک روز به این سوال پاسخ داده شود که سایپا چگونه صاحب سایپا شد؟

2- صادرات خودرو با ارز 3500 تومان یعنی سودآوری غیرقابل تصور برای این صنعت. برای نمونه اگر یک سمند تنها به قیمت 14 هزار دلار صادر شود، قیمت آن در کشور هدف حدود 50 میلیون تومان خواهد شد. وضعیت پراید نیز دست کمی از سمند نخواهد داشت. وزیر محترم صنایع که گویا یک تنه می‌خواهد جور ناکامی این صنعت را به دوش بکشد باید جواب دهد چرا با سمند 50 میلیونی و پراید 30 میلیونی وضعیت خودروسازان اینگونه شده است.

3-سال‌ها است که رگ حیات صنعت خودروسازی کشور در دست پاریس‌نشینان و بانک‌های فرانسوی است و مشخص بود که وابستگی به این کشور کمر صنعت خودرو ایران را خواهد شکست. یکی باید پاسخگوی این مساله باشد که چرا فکری به حال این نقطه ضعف نشد. باید پیدا شود مسوول منصفی که پاسخ دهد چرا در بهره‌برداری از خط تولید خودرویی که می‌توانست جایگزین مناسبی برای 206 باشد سه سال تاخیر افتاد؟

4- و بالاخره حضور سیاسیون در صنعت خودرو عامل دیگری است که این صنعت را با مشکلات فراوان مواجه کرده است.ای کاش به هیات مدیره‌های شرکت‌های زیرمجموعه خودروسازی کشور نگاهی می‌شد و ای کاش می‌شد تعداد سیاسیون و افراد وابسته به آنها را در این شرکت‌ها درآورد تا مشخص شود که صنعت خودرو تا چه حد سیاست‌زده و وابسته به پاستور است.

5- سوال اساسی که این روزها بر سر زبان‌ها است این است که رانت قیمت کارخانه و قیمت بازار نصیب چه گروه‌هایی می‌شود. اگر تولید خودرو کشور امسال به حدود 600 هزار خودرو برسد و متوسط رانت موجود در هر خودرو را 5 میلیون تومان در نظر بگیریم در سال 91 رقمی در حدود 3 هزار میلیارد تومان رانت در این صنعت بوده که یک روز باید مشخص شود چه افرادی و یا چه گروه‌های سیاسی صاحب این ثروت افسانه‌ای شده‌اند.

 

منبع: ایسنا