به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران  ، کمي از قبل  يعني از دوران قرن بيست دوراني که چهره ها به وضوح نمايان مي شد و کلمه سياست معني پيدا نکرده بود.

نخست از جايي شروع مي کنيم که از لحاظ Civilisation، خود را بهترين نوع ديکتاتوري مي نامند.

البته به زبان خودشان مي شود گفت freedom بالايي دارند و نگاه بشر دوستانشان تهي کرده از هرحيث ناگواري و اين دسته از افراد به طور حتم گروهايي از سران خودرا تشکيل مي دهند ولي جالب است که موضوعي در ميزگرد خود بر چسب ورود زنان  اکيدا ممنوع خورده و الفاظ خود و در کتابهاي مقدس  اين گونه آمده است که زن برزخ ميان انسان و حيوان است و يا اينکه زن آخرين موجود وحشي است که توسط مرد رام مي گردد.

گروهي که در آمريکا زندگي مي کنند و فوئژي نام دارند آنان به راحتي زنان به بازي مي گيرند و نام سگان صدايشان مي زنند و زمستان ها زنان براي گرفتن ماهي و صيد به رودخانه روانه مي کنند. آنان رسم دارند که زنان پيرو فرسوده را خفه کنند و با گوشتشان کباب بپزند ودر مهماني بخورند.

گروهي ديگر که در آمريکا به زيست خود ادامه مي دهند کساني اند که در باور خود زنان را همچون غنائم جنگي مي دانند و همچون يک مسواک با آنان رفتار مي کنند.

**تربيت سگان به جاي فرزندان

در سوي ديگر اين کره هزار دالون در اطراف جزيره تاسماني (ملانزي) پدران دستور قتل فرزندان دختر را به مادران مي دهند و مادران نيز به دليل که به غرايض فطري خود پاسخ دهند به پرورش و تربيت بچه سگ ها و گربه ها مي پردازند.

در اصالت تمدن استراليايي که امروز مهد فحشاست مي توان ديد که آنان ارزش يک گاو و گوسفند را از ارزش يک زن و دختر بيشتر مي دانستند چرا که آنان به راحتي دختران را سر مي بريدند و طعمه سگان مي کردند ولي خود سگان به مراقبت شبانه روزي از گاو و گوسفندها مي پرداختند همچنين بدنيست بدانيد در چندين مورد قحطي چندين هزار زن و دختر را کشتند و گوشت آنان را خوردند که هيچگاه اين فاجعه تلخ را نيز به ياد نمي آورند.




** حکم مرگ زنان به دست مردان

مي توان در ميان کتب يونان و روم به وضوح مطالعه کرد زنان را در بازارها همچون مقاديري برنج مي فروختند و يا قرض مي دادند.

مي توان ديد که زنان حق مالکيت نداشتند و چيزي به ارث نمي بردند همچنين مردان حق دادرسي و کيفر زنان را داشتند و مي توانستند به خاطر گناه زنان آنان به مرگ محکوم نمايند.

يکي از رسم کشور روسيه که در ميانش هنوز خاطراتي کهن براي فرزندانش زمزمه مي شود، تازيانه و شلاق است چرا که در روسيه پدري که دخترش را به خانه شوهرش مي فرستاد اورا آهسته با تازيانه مي زد و سپس شلاق را به داماد خود مي داد تا معلوم شود از اين به بعد دختر از کسي که جوانتر و نيرومندتر است کتک خواهد خورد.




**زنان در ارث با حيوانات شريکند

قبايلي در هندوستان دختران خود را مي کشند و وقتي مردي مي مرد براي رهايي روحش از تنهايي زنش را با وي زنده مي سوزاندند واين سوختن را نوعي فداکاري و عشق زن هندي به همسرش قلمداد مي کردند و مي گفتند.
چو زن هندو کسي در عاشقي مرانه نيست /  سوختن برشمع خفته کار هر پروانه نيست




**حکم اعدام براي شکستن تخم مرغ

در آفريقا به وضوح رويت مي شود که يک تخم مرغ را از ارزش يک زن بيشتر مي دانند، چرا که رسم است اگر زني يک جعبه تخم مرغ  از دستان بيافتد و بر زمين بريزد و بشکند آن زن را به طور قطع اعدام خواهند کرد.


**زنده به گور کردن دختران بعد از ملخ خوردن رواج داشت

در قرآن کريم به صراحت آمده اعراب از اندوه دختر دار شدن آن را براي رفع ننگ و خواري زنده به گور مي کردند.

گاهي اعراب زن شوهر مرده را جزء اموال و دارايي او به حساب مي آوردند وبه عنوان سهم الارث او را تصاحب مي کردند.

**زنان تا 36 سالگي حق باردار شدن ندارند

در جزيره فورموز چين، مردمانش بنابر خرافات خود  اجازه بچه دار شدن به زنان تا سن 36 سالگي نمي دهند واگر زني قبل از رسيدن به اين سن باردار شود بلافاصله او را از بين مي بردند. چيني ها زن را خريداري مي کنند و مي توانند با چند مرد و پس در يک زن شريک شوند و همه از او متمتع شوند و اورا به هرکاري وادار نمايند و اگر فرزندي نيز پيدا گرديد غالباً مال مرد قويتر خواهد بود.



**ايران مهد تمدن جهاني

از زمان کوروش کبير زنان همچون مردان در امور داخلي و خارجي دخالت مي کردند و همچون سلحشوراني از آنان حمايت مي ورزيدند. ايرانيان دختران را همچون مادراني فداکار و دلسوز در آينده مي نگريستند و از آنان بابت همکاري موثرشان تقدير مي کردند و همچنين در قرن هاي آينده جهت شناخت کامل زنان و حفظ حرمت هاي آنان به دستور قرآن کريم و سخنان گوهربار اميرالمونين حضرت علي(ع) تبعيت ورزيدند.



**زنان در آمدي براي کشورهاي آزادي محور

امروز در جهان غرب با اينکه نيم قرن اندي است که نداي حقوق و تساوي زن و مرد سرداده اند جنايت و ظلمشان به زن اگر بيشتر از زمانهاي جاهليت نباشد کمتر نيست در کتاب ويل دورانت آمده تساوي زنان انان را با حقوق بسيار ناچيز به کارخانه ها کشاندند با اين که طبعيت زن براي کارهاي سخخت خلق نشده است .زنان را به امور مشقتبار سوق دادند که اين خود باعث پرکردن جيب سرمايه داران غربي و فرسوده کردن جسم و روح زنان مي گردد.

به نام آزادي زنان و دختران را از خانه که محل تربيت کودک بود به مراکز فحشا کشاندند تا با جذب مشتري منبع در آمد کشورمان بدون ضرر افزايش دهند.

به نام آزادي و تساوي از وجود زن براي فروش لوازم آريش و لباسهاي جديد کارخانه هايشان و نيز ساختن فيلمهاي منافي عفت و جذب مردم خصوصاً جوانان به سينما استفاده کردند تا با اين روش ها در کسب و تجارب موفقتر باشند.

به نام آزادي دختر شايسته و نمونه سال انتخاب مي کنند تا با چاپ عکسها و ايجاد مختلف آن فروشي دو چندان و جذب مشتري صد چندان داشته باشند.

امام خميني(ره) در اين باره مي فرمايد: هرکس بخواهد شمه اي از آن جنايان مطلع شود به روزنامه ها و مجله ها و شعرهاي اوباش و اراذل رضاخان از روزگار سياه کشف حجاب الزامي به بعد مراجعه کند و از مجالس و محافل و مراکز فساد آن زمان سراغ بگيرد، رويشان سياه و شکسته باد قلمهاي روشنفکرانه آنان و گمان نشود که آن جنايت با اسم آزادي زنان و آزادي مردان بدون نقشه جهانخواران و جنايتکاران بين المللي بود.
(صحيفه نور ج 12، ص 72-73)
گزارش از مهدي محسني