به گزارش خبرنگار دفاعي - امنيتي باشگاه خبرنگاران، سردار سرلشکر شهید "حاج احمد سوداگر" در سال 1339 در شهر مذهبی دزفول، پایتخت مقاومت ایران، دیده به جهان گشود.

ایام تحصیل وی در مقطع متوسطه با دوران شتاب گرفتن نهضت انقلاب اسلامی ایران، همزمان شد. حاج احمد در این دوره با روحیه‌ای پرشور، ایمان به خدا و عشق به امام خمینی (ره) به صف مردم مبارز پیوست و نقش موثری در سازماندهی و گسترش تظاهرات در این شهر، علیه استبداد زمانه ایفا کرد.

او به خوبی دریافته بود که یک مجاهد مسلمان، باید پشتوانه‌ای نظری داشته باشد تا به هنگام تهدیدها و ایجاد تردید‌ها، تزلزلی در وی ایجاد نشود و بتواند در هنگام بحث و گفتگو در مورد اعتقادات و باورهایش بر دیگران تاثیر بگذارد؛ از این رو، به مطالعه عمیق متون اسلامی، نظریه‌های انقلاب و تاریخ جنبش‌های آزادی‌خواه پرداخت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در کنار همرزمانش نقش مؤثری در تشکیل سپاه ایفا کرد، به طوری که در سن 18 سالگی از نیروهای کلیدی سپاه دزفول، به شمار می‌آمد. هنگامی که گروه‌های ضدانقلاب به مبارزه مسلحانه علیه انقلاب اسامی روی آوردند و سپاه پاسداران ناگزیر به برخورد با این گروه‌ها شد. حاج احمد در این دوره تلاش‌های زیادی برای ایجاد آرامش و امنیت و مقابله با این گروه‌ها در منطقه انجام داد.

ماه‌ها پیش از تهاجم سراسری ارتش عراق به ایران اسلامی، شهيد سوداگر و تعدادی از پاسداران منطقه – که تجاوز رژیم بعث به کشورمان را بسیار محتمل می‌دانستند – به گشت‌زنی و شناسایی در مناطق مرزی از جمله غرب کرخه، مبادرت ورزیدند که این اقدامات، بعدها نقش موثری در موفقیت عملیات فتح‌المبین داشت.

در روزهای آغازین تهاجم سراسری دشمن، وی و همرزمانش در کنار نیروهای لشکر 92 زرهی ارتش، در منطقه دشت آزادگان به مقابله با دشمن پرداختند و رشادت‌های زیادی از خود نشان دادند. پس از آن، به کمک مدافعان پل کرخه شتافت و به همراه سایر مسئولان، به سازماندهی نیروها جهت دفاع موثر از منطقه همت گمارد.

هوش سرشار، توان فکری بالا و خطرپذیری، احمد سوداگر را به سوی فعالیت‌های اطلاعاتی سوق داد. کاری که در آن زمان از ضروری‌ترین اولویت‌های جنگ بود و استعداد و نبوغ او را در این زمینه به منصه ظهور رساند.

هرچند در جریان یکی از شناسایی‌ها در سال 1360، بر اثر برخورد با مین، پای خود را روانه بهشت کرد، اما در این مسیر پرخطر، هرگز از پای ننشست.

در عملیات پیروزمندانه فتح‌المبین، که یکی از بزرگ‌ترین عملیات‌های دوران دفاع مقدس به‌شمار می‌‌آید، شناسایی‌های متعدد، دقیق، تخصصی و گزارشات کامل وی و همرزمانش در واحد اطلاعات، منجر به دستیابی سریع رزمندگان به سایت‌های 4 و 5 که از نقاط بسیار مهم منطقه به شمار می‌آمدند، شد.

شهید سوداگر دوره آموزشی دافوس ارتش را در سال 1362 طی کرد و با تلفیق دانش تئوریک و تجربیات عملی میدان نبرد، به مهارت و بلوغ فوق‌العاده‌ای در امور اطلاعاتی رسید.

در آبان‌ماه سال 1363 مسئولیت معاونت اطلاعات نظامی منطقه جنوب (قرارگاه کربلا)، به او واگذار شد. شناسایی منطقه عملیایت والفجر 8 در فاو، تحت مسئولیت وی انجام گرفت و خود شخصا شرایط اروندرود، معابر و راهکارها را بررسی و در آماده سازی، منطقه، تلاش بسیار کرد.

پیش از عملیات والفجر 8، مسئولیت اطلاعات قرارگاه نجف را به عهده گرفت که نیاز واحد آموزش نظامی ستاد مرکز سپاه به سردار سوداگر منجر به مامور کردن ایشان به سپاه سوم قدس شد و هنگام عملیات والفجر 8، مسئولیت معاونت اطلاعات سپاه قرارگاه قدس را به عهده گرفت و در تَکِ پشتیبانی ام‌الرصاص و نیز در ادامه تَکِ اصلی، به ایفای نقش پرداخت. مهارت و شیوه‌های ابداعی حاج احمد در طول اکثر عملیات‌های دفاع مقدس والفجر 8، تحسین و ستایش فرماندهان را برانگیخت و در تاریخ دفاع مقدس ماندگار شد.

در عملیات‌های کربلای 4، 5 و 8، بیت‌المقدس 2 و والفجر 10 قرارگاه قدس از قرارگاه‌های موثر و اصلی بود و در تمام این عملیات‌ها، حاج احمد عنصر کلیدی قرارگاه به شمار می‌آمد.

وی در طول حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل بارها تا مرز شهادت پیش رفت، اما گویی خداوند می‌خواست ایشان را برای ادامه خدمت در حوزه‌ای دیگر تا سال‌ها حفظ کند.

این شهید عزیز، در شهريور ماه 1359 در منطقه عملیاتی کرخه بر اثر اصابت ترکش از ناحیه‌هاي سر، صورت، چشم راست، پا(قطع پنجه پای چپ)، در تاریخ 13 آبان ماه 1360 در منطقه عملیاتی شوش براثر انفجار مین از ناحیه پای راست (قطع پا) و اصابت ترکش‌های متعدد به بدن اصابت موج انفجار از انحیه سر و گوش‌ها، در 17 بهمن ماه 1360 در منطقه رقابیه براثر اصابت ترکش‌های از ناحیه پای راست و کتف، در 30 ارديبهشت 1361 در منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی بر اثر اصابت ترکش از ناحیه پای راست و در تاریخ 7 مرداد 1361 در منطقه عملیاتی شلمچه بر اثر اصابت ترکش از ناحیه جمجمه ضربه مغزی شد.

ايشان در تاریخ 28 اسفند 1364 در منطقه عملیاتی خیبر بر اثر استنشاق عوامل شیمیایی از ناحیه داخلی (ریه) و چشم و در منطقه عملیاتی فاو بر اثر اصابت موج انفجار و واژگونی موتورسیکلت دچار در رفتگی زانوی چپ و پارگی مینیسک شد. وي همچنين در اول آبان ماه 1365 در منطقه عملیاتی فاو بر اثر تصادف از ناحیه سر مجروح و در عملیات‌های بدر – والفجر 8 – والفجر 10 – براثر اصابت شیمیایی از ناحیه داخلی – ریه و چشم مصدوم شد.

ضایعات شدید جنگی منجر به بیش از 20 بار عمل جراحی ایشان از ناحیه‌های (قلب-کمر-ریه و ...) بعد از جنگ گردیده بود، جراحت‌هایی که هر کدام می‌توانست بهانه‌ای موجه برای ترک جبهه و مسئولیت‌‌های بعد از جنگ باشد. اما او هر بار با تنی مجروح اما انگیزه‌ای مضاعف به صحنه دفاع مقدس بازگشت و حضور تا آخرین روز جنگ را تکلیف شرعی خود می‌دانست و خدمات ماندگاری را پس از جنگ بنیانگذاری نمود.

با پایان یافتن جنگ تحمیلی، در مهرماه سال 1367، به‌عنوان جانشین عملیات در جنوب (قرارگاه قدس) انجام وظیفه کرد. در سال 1368، به سمت فرماندهی لشکر 7 ولی‌عصر (عج‌الله) منصوب شد. در خردادماه همان سال دوره دانشکده فرماندهی و ستاد (دافوس) سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به پایان رساند و نیز موفق شد دوره تکمیلی در اواخر آذرماه سال 84 با حکم رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، به ریاست پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس، منصوب شد و ماموریت‌های محوله را از طریق چهارده گروه پژوهشی در حوزه دفاع مقدس که از تنوع کم‌نظیری برخوردار است، به پیش برد.

از نقش‌آفرینی‌های بی‌بدیل سردار سوداگر می‌توان به بهره‌گیری از نظرات فرماندهان سپاه، ارتش و جهاد سازندگی در قالب شورای راهبردی پژوهشی، راه‌اندازی دفتر جذب و ارزشیابی هیات علمی به منظور تامین اعضای هیات علمی گروه‌های پژوهشی و ساماندهی مراحل جذب و به تصویب رساندن دو واحد درسی آشنایی با دفاع مقدس در کلیه دانشگاه‌های آزاد و سراسری اشاره کرد که در نتیجه این تلاش تاکنون بیش از 100 استاد جذب و تربیت شده و بیش از 350 هزار دانشجو، این درس را گذرانده‌اند.

مدیریت و سیاست‌گذاری موثر در حوزه پژوهش، انجام فعالیت‌های متنوع از قبیل انجام 17 طرح پژوهشی در حوزه دفاع مقدس، حمایت از 140 عنوان رساله دانشجویی، دکتری و کارشناسی ارشد، نقد و بررسی و داوری 700 عنوان کتاب دفاع مقدس، برگزاری 5 همایش تخصصی – پژوهشی ملی، بازخوانی 18 عملیات بزرگ دفاع مقدس، برگزاری 250 جلسه هم‌‌اندیشی در سراسر کشور و 40 مورد همکاری پژوهشی با سازمان‌های مختلف را، در پژوهشگاه ممکن کرد. این چنین بود که پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس، به‌عنوان اخرین یادگار وی که تحولی اساسی در فرهنگ‌سازی و نشر معارف و ارزش‌های دفاع مقدس به‌شمار می‌رود، به مرکزی مرجع و پیشرو در مراکز علمی کشور ارتقا یافت.

شاید تقدیر خداوند بر این بود که این سردار خستگی‌ناپذیر جبهه‌ها، در 21 بهمن‌ماه سال 1390 و در حین بازگشت از ماموریت در اثر ایست قلبی تنفسی ثانویه مربوط به صدمات جنگی و استنشاق گازهای شیمیایی و پس از تحمل جراحات شدید ناشی از جنگ با 82 درصد جانبازی، به درجه رفیع شهادت نائل آید.

شهادت سردار سوداگر در اسفند ماه سال 1390 توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران، ثبت و ابلاغ شد. همچنین درجه سرلشکری ایشان توسط فرمانده معظم کل قوا، مقام معظم رهبری تایید و ابلاغ شد. دانشگاه شهید بهشتی دکترای افتخاری به این شهید بزرگوار را به پاس تلاش‌های بی‌نظیرش در هفته پژوهش و در  جمع پژوهشگران برجسته کشور و توسط معاون اول رئیس‌جمهور و رئیس دانشگاه اهدا کرد.

با اصرار مردم شهیدپرور شهر دزفول، سردار سرلشکر حاج احمد سوداگر در گلزار شهدای بهشت علی دزفول، در کنار برادر شهیدش محمود سوداگر، فرزندش ناصر سوداگر و همرزمان شهیدش، در قطعه شهدا به خاک سپرده شد.


انتهای پیام/ش