به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از العالم، رجب طیب اردوغان به عنوان سرکردۀ " نوعثمانیان" ترکیه، چندی پیش اعلام کرد که ترکیه از انتظار پشت درهای اتحادیه اروپا برای پیوستن به این اتحادیه به تنگ آمده است و آمادگی دارد که برای پیوستن به سازمان همکاری شانگهای - که اردوغان آن را " گروه پنج جانبه شانگهای" می نامد - درخواست دهد. بی شک چنین تغییری در سیاست خارجی ترکیه، در آن واحد هم توجه بروکسل و هم توجه مسکو را جلب خواهد کرد.

نخست وزیر ترکیه در رویکردی معنادار و حاوی پیامی آشکار برای اتحادیه اروپا، از آمادگی خود برای پیوستن به ائتلاف نظامی شانگهای اعلام آمادگی کرد و آن گاه پا را از این نیز فراتر نهاده، بر تحقیر اروپایی ها اصراری ویژه ورزید و گفت: زمان پشت کردن به اتحادیه اروپا فرا رسیده است، زیرا کشورهای پنج جانبه شانگهای بهتر و قوی تر از اتحادیه اروپا هستند؛ اروپایی که نمی خواهند کشوری اسلامی را در جمع خود ببینند.

به نظر می رسد این رویکرد جدید، چیزی فراتر از یک اقدام تحریک آمیز از سوی ترکیه نباشد، اقدامی که از احتمال روی گرداندن ترکیه به اتحادیه اروپا در صورت پذیرفته نشدن عضویت این کشور در این اتحادیه فراتر نخواهد رفت.

تحلیل گران غربی بر این باورند که ترکیه در حدی هست که بتواند چنین موضع تحریک آمیزی بر ضد اتحادیه اروپا اتخاد کند، زیرا اقتصاد این کشور با روندی بسیار پیشرفته تر از کشورهای اروپایی در حال توسعه است. با این حال به نظر نمی رسد ترکیه به عنوان یکی از اعضای قدیمی پیمان ناتو، حتی اگر بخواهد از ناتو خارج شود نیز به راحتی قادر به این کار نخواهد بود.

 با این حال مطبوعات ترکیه به این تغییر رویکرد در سیاست خارجی ترکیه توجه ویژه ای دارند. برخی از مطبوعات چاپ استانبول، در پی اظهارات اردوغان، فورا سفر سال گذشته وی به روسیه را یادآوری کردند که در آن ولادیمیر پوتین به شوخی چنین پیشنهادی به ترکیه داده بود. از آن روز زمان زیادی می گذرد اما این موضوع بایگانی نشده است و اکنون بار دیگر این بار به صورتی جدی تر مطرح می شود، تا جایی که کارشناسان ترکیه معتقدند که کشورشان عملا به این ائتلاف - که از نظر مسکو یکی از اهداف ملی روسیه به شمار می آید- خواهد پیوست.

سایت خبری "روسیا الیوم" در این باره می نویسد:
عجیب است که حتی آمریکا نیز به این رویکرد ترکیه اعتراض نکرده است. شاید علت عدم مخالفت آمریکا آن باشد که در صورت تحقق این امر، در داخل سازمان همکاری شانگهای یک عامل "نفوذی" خواهد داشت و از طریق آنکارا خواهد توانست بر تصمیماتی که در این سازمان اتخاد می شود، تاثیر بگذارد. این احتمال قابل توجه است، اما مشخص نیست چرا ترک ها فکر می کنند که به محض مطرح کردن چنین درخواستی، مسکو و پکن با حضور یک "اسب تروا" در جمع خود موافقت خواهند کرد؟!

از این گذشته، برخی تحلیل گران ترک بر این باورند که پیوستن ترکیه به سازمان همکاری شانگهای، تاثیر مثبتی بر شکل گیری نیروی ساختاری موسوم به "ارتش توران بزرگ" خواهد داشت. از لحاظ نظری، توران بزرگ شامل همه کشورهایی می شود که به زبان ترکی صحبت می کنند و اگر روزی چنین تشکلی شکل گیرد، ترکیه ریاست و رهبری آن را به عهده خواهد گرفت و آذربایجان، قرقیزستان و مغولستان نیز به آن خواهند پیوست.

و این گونه است که در وهله اول به نظر می رسد که طرح سئوال برانگیز ترکیه، می تواند به فاجعه ای بر ضد سازمان شانگهای تبدیل شود، به همین سبب در صورتی که ترکیه برای پیوستن به این گروه درخواست دهد، مسئولان روسی باید با تامل به این درخواست بنگرند و این ضرب المثل معروف روسی را به یاد آورند که "بز را به جالیز راه نده" !