الغنوشی به روزنامه الاخبار الجزایر، گفت که ترور جزئی طبیعی از تاریخ انقلاب است؛ وی همچنین با تاکید بر اینکه نهضت به صورت دموکراتیک و از طریق انتخابات به قدرت رسیده است، تصریح کرد، دولت از ایجاد آشوب و هرج و مرج هیچ نفعی نمی برد.
وی در مصاحبه با نشریه ای دیگر، افزود: هیچ کس در زمینی که بر روی آن ایستاده است، بمب نمی گذارد.
الغنوشی روی دادن انقلابی دیگر را تونس را رد کرد و گفت: من می بینم که مردم خواستار انقلابی دیگر هستند اما این اتفاق روی نخواهد داد، زیرا نه من زین العابدین بن علی دیکتاتور سابق تونس هستم نه شکری بلعید محمد بو عزیزی.
دو سال پیش محمود بو عزیزی جوان دوره گرد تونسی در اعتراض به وضعیت اقتصادی حاکم بر کشور در ملا عام خود را آتش زد و این خودسوزی شعله انقلاب تونس را شعله ور کرد و انقلاب به شمال آفریقا و خاورمیانه سرایت کرد.
راشد الغنوشی رهبر اسلامگرایان تونسی که در خارج از تونس در تبعید به سر می برد با سقوط رژیم بن علی پس از 20 سال زندگی در تبعید به کشور بازگشت.
وی در بدو ورودش به تونس گفت: دیکتاتور سقوط کرده است، اما دیکتاتوری همچنان باقی است و برای از بین بردن دیکتاتوری باید دست به دست هم بدهیم.
اما گویا تلاش های وی و دولت ائتلافی این کشور نتوانسته تاکنون انتظارات مردم را بر آورده کند.
دو سال پس از انقلاب تونس و محقق نشدن وعده های انقلابیون مردم این کشور در اعتراض به خیابانها ریختند، در این میان ترور شکری بالعید یکی از سران مخالف دولت باعث شعله ور شدن اعتراضات شد.
مخالفان اسلامگرایان از جمله همسر و خانواده شکری بلعید جنبش النهضه را مسئول ترور وی دانند.
در پی این اعتراضات مخالفان، الغنوشی و حزبش را به زین العابدین بن علی دیکتاتور سابق تونس و رژیمش تشبیه می کنند.