به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، "آنتی وار" در مقالهای به قلم "جان گلیزر" به انتقاد از کسانی پرداخت که
از تحریمهای تحمیلی آمریکا علیه ایران حمایت میکنند و گفت طراحان چنین
تحریمهایی هرگز موفق نخواهد شد با استفاده از این اهرم به خواست خود
برسند، تنها تاثیر این تحریمهای اقتصادی، آسیب رساندن و تحمیل رنج به مردم
عادی و بیگناه از جمله بیماران است.
بهانه و دستمایه اصلی این مقاله سخنرانی هفته گذشته سناتور راند پال در مورد سیاست خارجی در بنیاد هریتیج است. راند
پال در سخنرانی خود با این توجیه که تحریمها جایگزین خوبی برای جنگ است،
از تحریم اقتصادی غرب به ویژه آمریکا علیه ایران حمایت کرده است.
وی
گفت: من معتقدم تحریمها مقدمه جنگ نیستند،بلکه ابزاری است برای رسیدن به
نتیجه مورد نظر بدون جنگ در حالی که ممکن است دیگران از تحریمها به
عنوان راهی برای به راه انداختن جنگ استفاده کرده باشند، این به آن معنی
نیست که نمیتوان از تحریمها به درستی استفاده کرد. من معتقد نیستم که
تحریمها کارآمدی خود را از دست دادهاند پس آنها را کنار بگذاریم و به این
ترتیب یکی از موانع باقیمانده بر سر راه جنگ پیشدستانه را از سر راه
برداریم. من معتقدم تحریمها را میتوان از طریق دیپلماسی راهبردی با
مشارکت چین و روسیه تقویت کرد.
جان
گلیزر باس از پرداختن به این اظهارات سناتور راند پال مینویسد، پس از این
سخنرانی من به راند گفتم تحریمها نه تنها به لحاظ راهبردی بیتاثیر و
ناکارآمد هستند، بلکه تنبیهی ظالمانه است که به شهروندان بیگناه ایران
آسیب میرساند. پال نتوانست به این سوال و ایراد من پاسخ دهد که
ایرانیان بیگناه دراثر تحریمها در رنج هستند.
این گزارش میافزاید؛ کشورهای تحریم شده، تقریبا هرگز سیاستهای خود را در مسیر خواسته کشورهای تحریمکننده تغییر نمیدهند.
"ولی
نصر" رئیس دانشکده مطالعات بینالملل پیشرفته دانشگاه جهان هاپکینز و
کارشناس مسائل ایران هفتههای گذشته گفت تحریمها کارایی خود را از دست
دادهاند. به همین ترتیب کنث والتز، نظریهپرداز صاحبنام جهان در حوزه
روابط بینالملل اخیرا در پایگاه اینترنتی "فارن افرز" نوشت "تحریمهای
فعلی علیه ایران را میتوان لغو کرد، زیرا این تحریمها در اصل به
ایرانیان عادی لطمه میزند"
"ولی نصر" نیز در بخش دیگری از سخنان
خود گفت: حفظ تحریمها فقط وضعیتی را ایجاد میکند که ایران خیلی سریع به
سوی هستهای شدن حرکت کند.
همانطور
که قبلا هم گفتهام، مورد عراق میتواند آموزنده باشد. تحریمهای غرب به
رهبری آمریکا علیه عراق مستقیما منجر به مرگ 500 هزار کودک شد.
واشنگتن در
اوایل دهه 90 ادعا کرد که هدف از اعمال تحریمهای شدید علیه عراق از بین
بردن برنامه هستهای این کشور است و طبق گفته دیپلماتهای ارشد، در چند
ماه اول سال 1997 عراق فاز خلع سلاح توافقنامه آتشبس را تکمیل و به پایان
برد و ایالات متحده هم یک سیستم نظارتی را برای ردیابی و پیگیری نقض قوانین
منع اشاعه تسلیحات هستهای از سوی عراق، طراحی کرده اما آمریکا از لغو
تحریمها خودداری کرد و تهدید کرد طرحهای مربوط به لغو تحریمها در سازمان
ملل را وتو میکند.
در بهار سال 1997 مادلین آلبرایت وزیر خارجه
ایالات متحده در دانشگاه جورج تاون سخنرانی کرد و طی آن سخنرانی گفت حتی
اگر شروط تسلیحات تحت قطعنامه آتشبس تکمیل میشد، ایالات متحده با لغو
تحریمها موافقت نمیکرد مگر آنکه صدام از قدرت کنار گذاشته میشد.
ما
میتوانیم چنین موردی را برای ایران هم ببینیم در حالی که راند پال ادعا
میکند تحریمها ممکن است ما را از جنگ دور نگه دارد، در واقعیت تحریمها
مسئله ایران را لاینحل نگه میدارد و شاید کس دیگری مایل باشد بخاطر برنامه
تسلیحات هستهای که ایران ندارد، علیه این کشور وارد جنگ شود.