به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از آسیا تایمز،
افراسیابی در مقاله خود به ضرورت ادامه مذاکرات میان ایران و قدرتهای غربی
می پردازد و می گوید "برای جلوگیری از گسترش دامنه اختلافات بایستی به
دیپلماسی هسته ای متعهد بود و امید داشت که آغاز دور جدید مذاکرات ایران و
پنج عضو دائم شورای امنیتی یعنی آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه و چین به
همراه آلمان که تحت عنوان گروه 1+5 شناخته می شوند فصل جدیدی در تعامل
ایران و قدرتهای غربی بر سر برنامه هسته ای باشد."
افراسیابی در
ادامه به تحریم های ضد ایرانی و فشارهای آمریکا بعنوان مانعی بر سر راه
تعامل ایران و قدرتهای غربی اشاره می کند و می نویسد "یکی از عوامل تاثیر
گذار بر جلوگیری برقراری تعامل میان ایران و قدرتهای غربی بر سر برنامه
هسته ای تحریم های شدید ضد ایرانی وضع شده از سوی آمریکا بر صادرات نفت
ایران و فشاری است که از سوی آن دولت بر ایرانیان وارد می شود. آمریکا این
تحریم ها را طی هفته گذشته نیز شدیدتر نمود و هدفش آنست که بر مشتریان نفت
ایران از جمله کشور هند تاثیر منفی بگذارد و یا آنکه در روند مبادلات بانکی
و روابط تجاری ایران و ترکیه اخلال ایجاد نماید."
افراسیابی
معتقد است که آمریکا در صدد است تا سناریوی کثیفی را که در قبال عراق در
پیش گرفت در مورد ایران نیز پیگیری نماید و می افزاید "آمریکا در صدد است
تا همان فشارهای اقتصادی را که بر عراق در سال 2003 وارد نمود بر ایران نیز
اعمال نماید."
افراسیابی به دشمنی آمریکا با ملت ایران اشاره می
کند و می افزاید که نزدیکی اوباما به رژیم صهیونیستی تاثیر منفی ای بر
وجهه وی در نزد ایرانیان خواهد گذاشت و در این باره می افزاید " سفر قریب
الوقوع اوباما به سرزمین های اشغالی و همزمانی آن با افزایش تحریم ها علیه ،
بیش از پیش این ذهنیت در میان ایرانیان را قوت می بخشد که آمریکا دشمن
ایرانیان است."
افراسیابی به مقاومت و پایداری ملت ایران اشاره
کرده، می افزاید "با این وجود تحریم های آمریکا علیه ملت ایران نمی تواند
خللی در عزم ایرانیان برای پیشرفت هسته ای کشورشان ایجاد نماید. ایران از
نظر جغرافیایی موقعیتی منحصر بفرد دارد و به دریای آزاد راه دارد. لازم به
تکرار این موضوع نیست که ایران تحت فشار وارده از سوی تحریم های جدید نیز
به بازار های جهانی دسترسی دارد. این مسئله ثابت می کند که خیال آمریکائی
ها و صهیونیست ها برای تحقق پروژه ای چون تجاوز به عراق پنداری واهی است."
وی اشاره می کند که آمریکا و صهیونیست به تفاوت های ایران و عراق توجه ندارند و به همین خاطر اوهام پردازی می کنند.
افراسیابی
در این باره می افزاید "آنان دقت نمی کنند که میان ایران و عراق تفاوتهای
عمده ای وجود دارد. عراق دوره صدام حسین تاسیسات هسته ای اش وابسته به
تجهیزات قراضه غربی بود در حالیکه ایران مستقل است. از سوی دیگر ایران
همواره اجازه داده که بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی به آن کشور سفر
نمایند و از این طریق حسن نیت خود را ثابت کرده است."
افراسیابی
در ادامه اشاره می کند که دولت اوباما نبایستی به مشاوره های غلط کارشناسان
دوره بوش در مورد ایران توجه نماید و می نویسد "پیش شرط ضروری آنست که
آمریکا این واقعیت را بپذیرد که ایران یک تهدید نیست و اینکه بایستی با آن
کشور تعامل داشته باشد. کاخ سفید نبایستی مشاوره افرادی که به دولت پیشین
جورج دبلیو بوش نزدیک بودند را در مورد ایران بپذیرد که از جمله آنها می
توان به نیکلاس برنز اشاره کرد فردی که معتقد بود آمریکا و رژیم صهیونیستی
کماکان بایستی به تهدید ایران ادامه دهند."
افراسیابی به خطای
محاسباتی افرادی چون نیکلاس برنز و سایر نئومحافظه کاران آمریکائی اشاره می
کند و می افزاید "کسانی چون برنز نسبت به پذیرش این واقعیت بی توجه اند که
ایران آخرین فناوری های پیشرفته را در زمینه مقابله با تهدیدات خارجی در
اختیار دارد و از سوی دیگر نیز مقامات ایرانی بارها از سلاح هسته ای و در
اختیار داشتن آن توسط هر دولتی ابراز بیزاری نموده اند. مشاوران نئومحافظه
کار دولت پیشین آمریکا تاثیر منفی ای بر سیاستگذاری های دولت آمریکا در
قبال ایران گذاشته اند و مانعی بر سر راه تعامل دو کشور محسوب می شوند."
افراسیابی
در ادامه مقاله خود به سیاه نمایی های رسانه های آمریکائی و صهیونیستی می
پردازد و می افزاید "رسانه های غربی و مطبوعات صهیونیستی وقت را بیهوده تلف
می کنند و در تلاش اند تا نتیجه مذاکرات ایران و آژانس بین المللی انرژی
اتمی را بی اهمیت جلوه دهند تا به گمان خود این مسئله باعث تاثیرگذاری منفی
بر مذاکرات آتی ایران و قدرتهای غربی در آلماتی شود. این رسانه ها توجه
ندارند که مذاکرات ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی طی دو سال گذشته
پیشرفت های چشمگیری داشته است. حتی مقامات آژانس نیز اذعان نموده اند که
اختلافات بسیاری در مسائل متعدد میان ایران و آژانس رفع شده و مسائل باقی
مانده نیز در مذاکرات بعدی رفع خواهند شد."
افراسیابی در نهایت
خاطر نشان می سازد که این کشورهای غربی هستند که بایستی در سیاست های خود
در قبال برنامه هسته ای کشورمان تجدیدنظر نمایند و می نویسد "قدرتهای غربی
برای ایجاد توازن می بایستی در سیاستگذاری های خود در قبال برنامه هسته ای
ایران و بخصوص در مورد تحریم های ضد ایرانی وضع شده تجدید نظر نمایند."