به گزارش گروه علمي، پزشكي باشگاه خبرنگاران به نقل از وبدا؛ دکتر سیف‌پناهی اظهار داشت: اختلالات گفتاري آن سری از اختلالاتی است که  طي آن فرد در فیزیک کلام دچار اشکال می شود مانند لکنت و اختلالات تلفظی كه در کسانی که دچار فلج مغزی هستند یا كودكاني که در سنین رشد مثلا در 9 سالگی حرف «ر» را نمی‌تواند درست تلفظ کنند یا کسانی که دچار اختلالات صوت هستند و صدایشان یا حنجره‌شان دچار گرفتگی می‌شود.

وی درباره اختلالات زبانی گفت: آنچه در ذهن فرد قرار دارد و می خواهد به کلام تبدیل شود اگر اختلال داشته باشد مي‌گوييم فرد دچار اختلال زباني است مثلاً در بزرگسالان سکته‌ها و ضربه‌های مغزی که موجب می‌شود فرد قدرت تکلم را از دست بدهد يا در کودکان عقب‌ماندگی‌های ذهنی مختلف، کم‌شنوایی‌ها یا تأخیرهای رشدی که از سوی خانواده‌ها باید گزارش شود.

وي از اختلالات بلع که به صورت رشدی در كودكاني که با فلج مغزی به دنیا می‌آیند و بعدها در شیر خوردن و مکیدن و مهارت‌های جویدن دچار مشکل می‌شوند یاد کرد و ابراز داشت: این افراد نیاز به گفتار درمانی دارند همچنین در افرادی که دچار سکته و ضربه‌های مغزی شده‌اند، كساني كه ام اس يا پارکینسون دارند، كساني كه عمل جراحی حنجره داشته‌اند و پس از آن دچار اختلال در بلع می‌شوند گفتاردرمانی انجام می‌شود.

تروماهای حین تولد و ژنتیک عوامل تأثيرگذار در بروز عارضه ناتواني در گفتار

آسیب‌شناس گفتار و زبان گروه گفتاردرمانی دانشکده توانبخشی، در خصوص عوامل تأثيرگذار در بروز عارضه ناتواني يا ضعف در گفتار گفت: عواملي مانند ژنتیک و مواردی که حین تولد یا بارداری مثل کمبود اکسیژن یا تروماهایی که حین تولد ایجاد می‌شود یا عوامل تاثیرگذار در زمان بارداری مثل تشعشعات و داروها باعث ایجاد مشکلات گفتاری می‌شوند.

دكتر سيف‌پناهي، از ديگر عوامل به عادت‌هايي مثل سيگار كشيدن‌هاي مكرر يا مصرف الكل اشاره مي‌كند كه مي‌تواند اختلالات حنجره‌اي ايجاد كند و متعاقباً موجب مشكلات گفتاري در فرد شود.

وي ادامه داد:  برخي علائم هستند از همان دوره نوزادي و زماني كه كودك در شير خوردن و مكيدن شير دچار مشكل است يا با فلج مغزي متولد مي‌شود، در همين دوره كه كودك در بخش  nicu  بستري است و نياز به كارهاي توان‌بخشي و گفتاردرماني دارد اگر درمانگر از طريق تمريناتي كه روي مهارت‌هاي رفلكس‌هاي اوليه بلع و مكيدن نوزاد انجام مي‌دهد مي‌تواند تا حد زيادي از بروز مشكلات در بزرگسالي فرد پيشگيري كند.

آسیب‌شناس گفتار و زبان گروه گفتاردرمانی دانشکده توانبخشی در خصوص اينكه گفتاردرماني در چه سني مي‌تواند نتيجه‌بخش باشد، تصریح کرد: بر اساس نوع و شدت اختلال و سن مراجعه‌كننده يعني مدت زماني كه از شروع بيماري گذشته، ميزان يا درصد بهبودي متغير است و اگر درمان به موقع آغاز شود در برخي موارد به صورت صددرصدي بهبود يافته و علائم از بين رفته و بازگشتي در علائم مشاهده نمي‌شود بنابراين زمان شروع و اقدام درماني، فاكتور اساسي در پيشگيري از ماندگاري اختلال است. /ح