جالب است بدانید كه فرانسوی‌ها یك ضرب‌المثل جالب به كرفس نسبت داده‌اند كه می‌گوید، اگر مردم خاصیت كرفس را می‌دانستند تمام مزارع را به كاشتن آن اختصاص می‌دادند.

کرفس سرشار از املاح و ویتامین

در گذشته پارسیان به كرفس،كرفش و كرسب نیز می‌گفته‌اند و اعراب آن را معرب كرده و كرفس نامیده‌اند. كرفس دارای انواع و اقسام گوناگونی است، اما در بین آنها دو نوع در تغذیه و بقیه در مداوا به كار می‌روند. در كرفس ویتامین‌های آ ‌- ب -‌ وث و املاح سدیم ‌ پتاسیم و فسفر نهفته است. عطر مطبوع، طعم گوارا و خواص انكارناپذیر كرفس، آن را از بین سبزی‌های دیگر ممتاز كرده است. مهم‌ترین نوع دارویی كرفس، كرفس آبی یا كرفس مرداب است كه به طور خودرو در كنار مرداب‌ها می‌روید. نوع دیگر آن كرفس عطری است كه به علت داشتن عطر زیاد به كرفس مشك معروف است.

روزی یك لیوان آب كرفس

برای این‌كه به روده‌های خسته و پیر كمك شود، توصیه می‌شود كه هر روز یك لیوان عصاره كرفس مصرف شود. از این طریق روده به روش طبیعی تخلیه می‌شود.( البته برگ‌ها را همیشه مصرف كنید.)

كرفس بهترین ماده غذایی است برای عفونت مجاری ادرار و اسید اوریك بالا از طریق تمیز‌كردن كلیه و مجاری ادرار محسوب می‌شود در واقع ترپین، ماده معطر كرفس است كه مانع ماندن سنگ كلیه در مجاری ادرار یا آلودگی میكروبی و درد می‌شود. بعلاوه كرفس عروق را باز می‌كند و برای تقویت قلب و ریه مفید است. كمپرس جوشانده كرفس برای دست و پای سرما زده و نیز برای درمان سایر زخم‌ها مفید است. جالب آن كه بذر كرفس در باز كردن گرفتگی‌های معده قوی‌تر از سایر قسمت‌های آن است. این بذر اشتها آور بوده و به هضم غذا كمك می‌كند.

کرفس و تقویت لثه‌ها

انواع كرفس به علت داشتن ویتامین «ث» لثه‌ها را محكم می‌كند و از خونریزی و رقت خون جلوگیری می‌كند. اشتها را زیاد می‌كند و برای مبتلایان به بیماری‌های رماتیسم، نقرس، درد مفاصل و تصلب شرایین، غذای مفیدی محسوب می‌شود و این دسته از بیماران هم می‌توانند آن را در غذای خود داخل كرده و هم می‌توانند آب آن را گرفته یك فنجان در روز میل كنند. كرفس تب بر، باد شكن و ضد نفخ است و كلیه‌ها و مثانه را زهكشی كرده و دشمن سنگ كلیه است./س