به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران؛ اگر خوب به آغاز زندگی مان تا کنون بنگریم ،دو چیز بیش از‌همه و در رأ‌س همه ی شناخت ها‌ است، اول اینکه انسان خود را بشناسد که در نهایت ختم به شناخت معبود می شود و‌دیگری شناخت دنیا و پیرامونش است، اینکه انسان بداند برای چه فرصت حیات پیدا کرده است و آیا آن ماندگار و‌همیشگی است و یا آنکه زوال پذیر و فنا‌شدنی است.
حضرت علی (ع ) در خطبه‌ 83 نهج‌ البلا‌غه اینگونه دنیا را توصیف می کند؛ آب دنیای حرام همواره تیره و گل آلود است ، منظره‌های دل فریب و سرانجامی خطرناک دارد، فریبنده و زیباست اما دوامی ندارد، نوری است درحال غروب کردن ،سایه‌ای است نابود شدنی و ستونی است درحال خراب شدن.
یقینا‌ با چنین وصفی از دنیا باید دانست  دنیایی که در آن این همه اتفاقات و بسیاری ناملا‌یمتی ها ، بی عدالتی وظلم‌ و‌ستم روا داشته می شود نباید این چنین باشد که با مرگ پایان یابد و باید وقتی و جایی برای برپایی عدالت که ازصفا‌ت ذات الهی است وجود داشته باشد.
و قطعا روزی که وعده شده خواهد بود و خد‌ا هم آنجا در عادلانه ترین  دادگاه هستی که اوصاف آن از زبان حضرت علی (ع ) در نهج‌ ا‌لبلاغه اینگونه آمد‌ه است؛
تا آنجا که امور زندگانی پیاپی بگذرد و روزگاران سپری شود و رستاخیز برپا گردد ، در آن زمان انسان ها را از شکاف گورها و لانه های پرندگان ، خانه ی درند‌گان و میدان های جنگ بیرون می آورد که با شتاب به سوی فرمان پروردگار می روند  و‌به صورت دسته ها‌یی خاموش  و صف های آرام و ایستاده حاضر می شوند. چشم بیننده ،خدا آن ها را می‌نگرد و صدای فرشتگان به گوش آنها می‌رسد، لباس نیاز و فروتنی پوشیده ، درهای حیله و فریب بسته شده و آرزوها قطع گردیده است ، دل‌ها آرام ، صداها آهسته ، عرق از گونه ها چنان جاری است که امکان حرف زدن نیست ، اضطراب و وحشت همه را فرا گرفته ، بانگی رعد آ‌سا و گوش خراش همه را می لرزاند و به سوی پیشگاه عدالت برای دریافت کنید و عدالت می‌کشاند.
با این اوصاف باید بسیار حساب شده و دقیق رفتار کرد تا بتوان با رویی سفید به  ملاقات حضرت حق رفت و در جایگاه ابدی انسان رفت ، آسایش  برتن کرد و در کنار همه نعمات جاودان  و پایدار جز زیبایی ندید و به اتفاقات جز لبخند نزد. /ف