درگذشت چاوز جلوی انقلاب بولیواری را نخواهد گرفت
روزنامه سوئیسی لوتان در سرمقاله امروز خود نوشت: درگذشت "هوگو چاوز" جلوی انقلاب بولیواری را نخواهد گرفت.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از لوتان، درگذشت هوگو چاوز جلوی پیشروی انقلاب بولیواری را نخواهد گرفت. نیکلاس مادورو وارث این انقلاب به شمار می رود.
نیکلاس مادورو که سایه فرمانده چاوز به شمار می رفت به احتمال زیاد خود فرمانده جدید خواهد شد. هوگو چاوز طی چهارده سال حکومت بر ونزوئلا موفق شده بود خلاء سیاسی لازم را حول خود ایجاد کند و هر فردی را که ممکن بود برایش دردسر ساز باشد، کنار گذاشته بود. اما در ماه دسامبر گذشته، چاوز که باردیگر سرطانش عود کرده بود، جانشین خود را تعیین کرد و او کسی نبود جز نیکلاس مادورو 50 ساله.
چاوز جایگاه ویژه ای به مادورو داده بود به طوری که وی را انقلابی واقعی توصیف کرد. این راننده سابق اتوبوس احتمالا برگهای برنده اصلی را برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری که قرار است سی روز دیگر برگزار شود، در دست دارد.
مادورو فردی دقیق و کاری توصیف می شود و از حمایت گسترده قشر مردمی برخوردار است. در ماه مه فوریه در نظرسنجی گسترده ای در ونزوئلا، مادورو از انریکه کاپریلس رهبر مخالفان سیاسی جلوتر بود. حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا نیز در موقعیت برتر در این کشور قرار دارد.
به علاوه مادورو از سه ماه پیش علنا قدرت را در دست گرفته و نحوه مدیریت وی، او را به عنوان وارثی واقعی به تصویر کشانده است. نیکلاس مادورو که وجهه به اصطلاح میانه رو دارد، طی هفته ها مدام در تلویزیون ظاهر شد و در گفتمان خود از بورژوازی انگل و امپریالیسم یانکی ها انتقاد کرده بود. وی به تازگی دو وابسته نظامی آمریکایی را اخراج کرده است. در گفتمان وی هیچ چیزی مشاهده نمی شود که نشانگر تغییر سیاستهای ونزوئلا باشد.
مادورو از سال 2006 تا 2012 وزیر امور خارجه بود و در این مدت موفق شد احترام کشورهای همسایه ؛ دوستان و حتی رقبای خود نظیر کلمبیا را جلب کند. وی تحصیلات خود را در کوبا به اتمام رسانده است.
اما درگذشت چاوز جلوی انقلاب بولیواری را نخواهد گرفت. اگر روزی قرار باشد این انقلاب خاموش شود، فقط و فقط بار سنگین این انقلاب و مسائل پشت پرده تاریک و انکارناپذیر رقابتهای اجتماعی باعث آن خواهد شد، مسائلی که چاوز موفق شد مدتها در پشت پرده آنها را پنهان سازد. این مسائل کاهش وزن بخش خصوصی در اقتصاد، فساد در نظام اداری، تورم و کاهش ارزش پول این کشور است که موجب افزایش ناامنی فزاینده در جامعه شده است.
نیکلاس مادورو که سایه فرمانده چاوز به شمار می رفت به احتمال زیاد خود فرمانده جدید خواهد شد. هوگو چاوز طی چهارده سال حکومت بر ونزوئلا موفق شده بود خلاء سیاسی لازم را حول خود ایجاد کند و هر فردی را که ممکن بود برایش دردسر ساز باشد، کنار گذاشته بود. اما در ماه دسامبر گذشته، چاوز که باردیگر سرطانش عود کرده بود، جانشین خود را تعیین کرد و او کسی نبود جز نیکلاس مادورو 50 ساله.
چاوز جایگاه ویژه ای به مادورو داده بود به طوری که وی را انقلابی واقعی توصیف کرد. این راننده سابق اتوبوس احتمالا برگهای برنده اصلی را برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری که قرار است سی روز دیگر برگزار شود، در دست دارد.
مادورو فردی دقیق و کاری توصیف می شود و از حمایت گسترده قشر مردمی برخوردار است. در ماه مه فوریه در نظرسنجی گسترده ای در ونزوئلا، مادورو از انریکه کاپریلس رهبر مخالفان سیاسی جلوتر بود. حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا نیز در موقعیت برتر در این کشور قرار دارد.
به علاوه مادورو از سه ماه پیش علنا قدرت را در دست گرفته و نحوه مدیریت وی، او را به عنوان وارثی واقعی به تصویر کشانده است. نیکلاس مادورو که وجهه به اصطلاح میانه رو دارد، طی هفته ها مدام در تلویزیون ظاهر شد و در گفتمان خود از بورژوازی انگل و امپریالیسم یانکی ها انتقاد کرده بود. وی به تازگی دو وابسته نظامی آمریکایی را اخراج کرده است. در گفتمان وی هیچ چیزی مشاهده نمی شود که نشانگر تغییر سیاستهای ونزوئلا باشد.
مادورو از سال 2006 تا 2012 وزیر امور خارجه بود و در این مدت موفق شد احترام کشورهای همسایه ؛ دوستان و حتی رقبای خود نظیر کلمبیا را جلب کند. وی تحصیلات خود را در کوبا به اتمام رسانده است.
اما درگذشت چاوز جلوی انقلاب بولیواری را نخواهد گرفت. اگر روزی قرار باشد این انقلاب خاموش شود، فقط و فقط بار سنگین این انقلاب و مسائل پشت پرده تاریک و انکارناپذیر رقابتهای اجتماعی باعث آن خواهد شد، مسائلی که چاوز موفق شد مدتها در پشت پرده آنها را پنهان سازد. این مسائل کاهش وزن بخش خصوصی در اقتصاد، فساد در نظام اداری، تورم و کاهش ارزش پول این کشور است که موجب افزایش ناامنی فزاینده در جامعه شده است.
