به گزارش  گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،محمد شریف ملک‌زاده 25 آذرماه امسال پس از گذشت 2 هفته از حکم ریاستش در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، استارت راه‌اندازی «خانه» برای اقشار مختلف را زد، از باستان‌شناسان گرفته تا طبیعتگردان و راهنمایان تورهای گردشگری.

خانه‌هایی که در تهران قرار دارند و تاریخی هستند و کاربری فرهنگی می‌یابند.

25 آذرماه، ملک زاده به مدیر کل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران دستور داد تا اسفند «خانه باستان‌شناسان کشور» را راه‌اندازی کند، 2 اسفند، خانه پدری جلال آل احمد پس از مرمت، طی مراسمی رسمی، تبدیل به خانه باستان شناسان ایران شد.

پس از آن ملک زاده در مراسم اختتامیه جشنواره صدای عشایر به تمام عشایر کشور وعده داد که خانه عشایر ایران را افتتاح می‌کند، خانه قوام الدوله که محل جاگیری ایکوموس بود هم تبدیل به «خانه عشایر ایران» شد.

رئیس سازمان میراث فرهنگی که به راه‌اندازی این خانه‌ها علاقمند شده است در روز افتتاح خانه باستان‌شناسان با حضور در مراسم راهنمایان تورهای گردشگری به ‌آنها هم قول راه‌اندازی «خانه راهنمایان» را می‌دهد و به همین ترتیب ادامه می‌یابد تا به «خانه گردشگری استانها»، «خانه سرمایه‌گذاران گردشگری»، «خانه طبیعتگردان» و «خانه صنایع دستی» می‌رسد، خانه دار شدنی که ظاهراً تمام مخاطبان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری را در برخواهد گرفت.

بعضی از این خانه‌ها فراتر از پایتخت خواهد بود که از جمله آنها خانه باستان‌شناسی است که رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری وعده داده است در تمام استانهای کشور راه‌اندازی می‌شوند.

ملک زاده «خانه گردشگری استان‌ها» را در کاخ نیاوران افتتاح کرد و امروز هم «خانه طبیعتگردان» را در سعدآباد راه‌ می‌اندازد.

اما در این خانه‌ها قرار است چه اتفاقی بیفتد که در اداره کل‌های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نمی‌توان آنها را جستجو کرد؟

منوچهر جهانیان، معاون گردشگری کشور درباره اتفاقاتی که قرار است در خانه عشایر ایران رخ دهد، می‌گوید: «امیدواریم خانه عشایر محلی برای تعامل این قشر، برگزاری جشن ها، مراسم، آیین ها، توانمندی ها و .... عشایر باشد.»

محمد شریف ملک زاده، رئیس سازمان میراث فرهنگی درباره فلسفه راه اندازی خانه گردشگری تصریح می‌کند: «خانه گردشگری استانها نیز در راستای رفع مشکلات و بوروکراسی اداری راه اندازی می‌شود و می تواند محفلی برای برگزاری شب‌های استانها باشد و هر شب یک استان در این خانه آداب، رسوم، سنن و ... خود را در معرض نمایش قرار دهد.»

محمد صالح رضاخانی، مدیر کاخ‌موزه سعدآباد نیز درباره راه‌اندازی «خانه طبیعتگردان» در این مجموعه تاریخی می‌گوید:«ایجاد بستری مناسب برای تعامل فعالان طبیعت گردی، تولید و عرضه محصولات و خدمات نوین گردشگری، برگزاری جشنواره ها و مناسبت های مرتبط و ایجاد مرکزی برای آشنایی شهروندان با انواع فعالیت های اکوتوریسم یا بوم گردی و تلاش برای حفاظت از محیط بکر و طبیعی ارزشمند سعدآباد و... از اهداف افتتاح این مرکز است. برنامه ریزی برای مشارکت عموم مردم و به ویژه دانش آموزان و دانشجویان در نمایشگاه‌های جانبی و برنامه‌های گردشگری از رئوس برنامه های پیش بینی شده این مرکز است.»

حسن شبان‌پور، معاون امور مجلس و استان‌های سازمان میراث فرهنگی نیز در مراسم افتتاحیه خانه گردشگری استان ها در مجموعه فرهنگی - تاریخی نیاوران، این خانه را محوری برای الفت و همدلی اقوام و طوایف کشور خواند.

خانه گردشگری استان‌ها هم طبق آنچه اعلام شده است «در راستای معرفی ظرفیت‌های گردشگری استان‌های مختلف در پایتخت راه اندازی شده است و از این پس نیز محفلی برای برگزاری شب‌ها و هفته‌های فرهنگی استان ها خواهد بود. برگزاری جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های موسیقی، معرفی آداب، رسوم، سنن ، غذاهای محلی و ... استان‌های مختلف از دیگر برنامه‌های پیش بینی شده در راه‌اندازی خانه گردشگری استان‌ها است.»

ملک ‌زاده در مراسم افتتاح خانه باستان‌شناسان درباره نحوه اداره این خانه هم به معاون میراث فرهنگی سازمان گفت که دستورالعملی درباره اداره خانه تهیه کند و در این دستورالعمل این خانه را از حالت دولتی خارج کرده تا به صورت 100 درصد علمی و غیرسیاسی اداره شود.

بخشی از این خانه‌ها، خانه‌های تاریخی هستند که فعالان عرصه‌های مختلف بر اساس نام خانه، در آن حضور می‌یابند، بخشی دیگر هم اتاق‌هایی از کاخ‌ - موزه‌ها هستند که در اختیار افراد قرار می‌گیرند.

اما آنچه در حال حاضر اهمیت دارد این است که بخشی از وظایف این خانه‌ها در اداره کل‌های سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تعریف شده است. از سوی دیگر اگر قرار است این خانه‌ها فراتر از محل جشن‌های اقوام ایرانی باشند و تبدیل به محلی برای جمع آوری ایده‌های فعالان بخش خصوصی شوند، افتتاح این خانه‌ها در شرایطی که بیشتر از 4 ماه تا پایان دولت، باقی نمانده است چه ضمانت اجرایی وجود دارد که در دولت بعدی، این خانه‌های تاریخی را تخلیه نکنند و دوباره تغییر کاربری نیابند؟