از دل بازارهای سنتی کرمانشاه که عبور می کنی مغازه ها از در و دیوار پارچه های رنگارنگ آویزان کرده اند، قرمز و سبز و زرد و صورتی و آبی و نارنجی. زرق و برق پارچه حتما توجه آدم را جلب می کند، دو متری که بخری احتمالا کافیست و می شود یک لباس کردی زنانه از دلش بیرون آورد.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران کرمانشاه

بانوان با همین لباس عروسی می روند، با قرمز و صورتی هایش. با همین لباس عزا می روند، با مشکی و قهوه ای های تیره اش. تابستان همین لباس را می پوشند و برای زمستان فقط یک رویه بلند مخمل به آن اضافه می کنند و دست سرما را از پشت می بندند.

برای زنان کرد سرزمین های غربی که همپای مردان درو می کنند و زمین می کارند و گوسفندها را چرا می برند، برای زنانی که کودکشان را پشت می گیرند و شیر گاو می دوشند این لباس بهترین و راحت ترین لباس ممکن است.

دور کمرش را هم گاهی شال می بندند، شال مخمل یا هرجنس دیگر. روی همین لباس باید سربند سر گذاشت، سربند هم پوشیده است و هم مثل یک تاج بلند به زن ابهت و متانت می دهد،آن هایی که جوان تر هستند سربندشان رنگ روشن تر است و پیرها معمولا مشکی و قهوه ای تیره می بندند. بعضی هم روی سربند کلاه سر می گذارند، کلاه هایی که که دورش را بایک سری رخته تزئین کرده اند و گاهی این رخته یا زیانه تا زیر گردن هم کشیده می شود.

روی لباس هم خبرهایی هست، با سنگ های تزئینی مثل عقیق و یشم و سکه و زیور آلات تزئینش می کنند، گاهی از همین زیور آلات به سربند و کلاه هم می زنند و از آن دستبند هم به دست می کنند و همه چیز جور قشنگی با هم ست می شود، این ست شدن ها بیشتر برای عروس ها و انهایی که جوان تر هستند کاربرد دارد.

زیر این لباس بلند بایدشلوار خاص خودش را پوشید، شلواری که معمولا هم طرح خود لباس است و از پایین دور مچ محکم می شود. و زیر شلوار هم احتمالا گیوه اصیل کرمانشاهی پا می کنند.

مردهامان هم لباس خاص دارند، شلوار راحت و آزاد کردی با تن پوشی که روی آن قرار می گیرد، دور کمر را هم با شال محکم می کنند. قهوه ای و مشکی و خاکستری و کرم و حتی سفید، شاید سفید را دامادها تن می کنند، مردها هم کلاه دارند، کلاه های دست دوز.

زمستان که بشود روی لباس هاشان فرجی تن می کنند، تن پوشی از جنس نمد که هم گرم است و هم آب راه نمی دهد. و باز زیر همین لباس اصیل گیوه یا کلاش می پوشند.

تصورش را کنید روستاهامان پر است از آدمهایی که لباس های اینچنینی به تن دارند، لباس هایی که نماد طبیعت است، نماد شادی و سرزندگی. لباس هایی که سنگ نوشته ها از سابقه و قدمت دو هزار ساله اش خبر می دهند، حتی اگر امروز ظاهرش کمی متفاوت شده باشد.

حالا شمایی که راه استان ما را پیش گرفته اید برای این تعطیلات 13 روزه، طاقبستان و بیستون دیدن به جای خود، سراب صحنه هم بروید و از تکیه معاون و طاق گرا هم عکس بندازید. سوغاتی های خوشمزه بخرید و بخورید و ببرید، حتما تا اینجا هستید چند کلمه ای هم زبان کردی یاد می گیرید: مثلا این که خوش آمدید می شود "خوش هاتین" و یا کلمه های دیگر.

اما از بازرهای سنتی ما که دیدن کردید بهار و تابستان و پاییز و زمستان را به کمد جای لباس خانه هاتان ببرید. من لباس های راحت و زیبا و شاد کرمانشاهی را به شما توصیه می کنم، همان لباسی که حتما توی فیلم های تلویزیون دیده اید و با خودتان گفتید: چه لباس های خوش رنگ و خوش طرحی، چقدر ساده و پوشیده.

حالا اینجا همان شهریست که شما می توانید از این لباس ها برای خود بخرید و به عنوان یک یادگار کرمانشاهی به شهرتان ببرید، یادگاری که مثل نان برنجی و نان خرمایی زود تمام نمی شود، یادگاری که هربار تن کنید کردنشین های غرب کشور را به خاطر می آورید و سفر چند روزه خود را به کرمانشاهان./س

برچسب ها: کرمانشاه ، نوروز ، سفر
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.