شهرکرد/
در نوروز کجاي ايران را بگرديم؟
جایی از ایران، باران سبزه ها، از زمین به آسمان باریده است و زمین به یکباره زیر فرشی سبزینه، پاهایش را پهن کرده است.
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران شهرکرد:
کوه تفالی به سنگها زده است که عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد و بهار همان دگر باره عالم پیر است که اکنون سرازیر تقویم ها شده است.
درخت ها، با پای پیاده به استقبال نوروز آمده اند و رودها، کفش های آبی خیس خود را گوشه ای از دشت کنار گذاشته اند تا بهار را زودتر از ماهی های قرمز تنگ دیده باشند.
زمستان، کم کم بقچه پر از برف اش را جمع و جور کرده است تا با همین گیوه های قدیمی اش از کوه ها و دشت ها بزند بیرون و برود به دنبال بادها که او را به سمت و سوی دیگری می برند.
استان چهارمحال و بختیاری آماده خداحافظی با زمستانش می شود تا بهار هر چه زیبایی دارد را در بلندترین سکونت گاه ایران نمایان کند و نوروز را چند گاهی مهمان خانه های مردم کند.
نوروز ،از کوچه ها، به خانه مردم استان چهارمحال و بختیاری سرک می کشد تا سرزمین بلند قامت ایران، برای بهار دلربایی کند.
استان چهارمحال و بختیاری، با مساحتی افزون بر 16 هزار و 533 کیلومتر مربع در فلات مرکزی ایران و در امتداد سلسله جبال زاگرس واقع شده و حداقل ارتفاع آن، 800 متر از سطح دریا در حاشیه خروجی رودخانه زاینده رود و حداکثر ارتفاع آن چهار هزار و 250 متر در ارتفاعات زردکوه می باشد.
افزون بر 84 درصد از مساحت استان چهارمحال و بختیاری، معادل یک میلیون هکتار را، منابع طبیعی و عرصه ملی تشکیل می دهد، که از این میزان، 307 هزار هکتار را اراضی جنگلی و یک میلیون و 93 هزار هکتار آن مرتع است.
جنگل های استان چهارمحال و بختیاری، دو درصد مساحت جنگلهای کشور را به خود اختصاص داده اند و پراکنش این جنگل ها از شمال غربی این استان، در منطقه بازفت به صورت نواری به سمت جنوب غربی به طول 212 کیلومتر در چهار شهرستان کوهرنگ، اردل، لردگان و بروجن و در پنج حوزه آبخیز رودخانه های بازفت، ونک، منج، خرسان و کارون است.
حدود 19 جامعه جنگلی با 63 گونه درختی و درختچه ای دراین جنگلها شناسایی شده که بلوط غرب، بنه، ارس، بادام، ارژن، نارون، افرا، کیکم، زالزالک، داغداغان، گلابی وحشی و پلاخور از مهمترین گونه های جنگلی این استان می باشد.
همچنین وجود 700 چشمه جوشان و خروشان، افزون بر 20 رودخانه فصلی و دائمی و سه رودخانه بزرگ زاینده رود، کارون و دز، وجود تالابهای بین المللی چغاخور، گندمان و سولگان و وجود گرداب بن از مهمترین کانون های آبی کشور در این استان است.
اکوتوریسم استان چهارمحال و بختیاری، به دلیل تنوع اقلیمی و قرار گرفتن در بین دو تنوع قالب جنوبی و غربی، یکی از پیچیده ترین اکوسیستم های طبیعی ایران است.
استان چهارمحال و بختیاری، دارای شش قطب طبیعی گردشگری و اکوتوریسم است و وجود پارک ملی چهار هزار هکتاری در منطقه شکار ممنوع و حفاظت شده تنگ صیاد، می تواند در جذب اکوتوریسم، نقش مهمی داشته باشد.
طبیعت بکر استان چهارمحال و بختیاری، این استان را به عنوان یکی از کانون های اکوتوریسم کشور معرفی کرده است.
در کنار این اکوتوریسم، بافت و زندگی عشایری نیز به عنوان اکو موزه طبیعی مطرح است و در جذب توریسم طبیعت گرد، نقش بسزایی ایفا کرده است.
اکوتوریسم به مفهوم استفاده از قابلیت طبیعی برای جذب توریسم و گردشگر قلمداد می شود و طبیعت زیبای استان چهارمحال و بختیاری، اکوتوریسم بزرگ فلات مرکزی ایران است.
استان چهارمحال و بختیاری، به دلیل قرار گرفتن در منطقه زاگرس مرکزی دارای استعدادهای بسیار زیبای طبیعی و خدادادی است و این استعدادها نقش مهمی در جذب اکوتوریست دارد.
هم اکنون، 923 گونه گیاهی، 294 گونه جانوری، 307 هزار هکتار جنگل و یک میلیون و 903 هزار مرتع در این استان شناسایی شده و این استان یک هشتم تنوع زیستی کشور را در خود جای داده است.
وجود یک هزار و 500 کیلومتر رودخانه، مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع، 900 چشمه دائمی و تپه ماهورها از دیگر ظرفیت های طبیعی این استان در جذب گردشگر است.
با توجه به اینکه، 90 درصد از جذب توریسم و گردشگری این استان، در بخش طبیعت است، اکوتوریسم فصل نوینی در جذب گردشگر داخلی و خارجی برای این استان فراهم کرده است.
با این وجود، نزدیک به یک هزار کانون گردشگری طبیعی در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد و این فرصت، طبیعت گردی را برای گردشگران نوروزی در آغاز فصل بهار ایجاد کرده است./س
