به گزارش خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران: پوست بزرگترين ارگان بدن است كه محيط داخلي بدن را از محيط خارجي محافظت مي كند و سطح مقطع آن حدود 1.7 متر مربع است. پوست در مقطع عرضي از 4 قسمت لايه خارجي يا اپي درم،‌ غشا پايه، درم يا كوتيس،‌ زير جلد يا هيپودرم تشكيل شده است.

شناگران در آبهای آزاد، استخرهای سرپوشیده و سرباز در معرض بیماری های شایع پوستی هستند. به خصوص شناگرانی که ساعتهای طولانی در آب می مانند پوستشان در معرض فشارهای غیرطبیعی قرار می گیرد و اثرات حفاظتی پوستشان از بین می رود. از طرفي دیگر بعضی بیماری های عفونی پوست نیز از طریق آب قابل سرایت است.

**بیماری های غیرعفونی پوست در شناگران

بيماري هاي غير عفوني پوست در شناگران بيماريهاي عفوني پوست در شناگران، بيماري هاي عفوني پوست قابل انتقال از طريق آب سه دسته اصلي از بيماري هاي پوستي در بين شناگران هستند.

**بيماري غير عفوني پوست در شناگران:

1- خشکی پوست شناگران: بیماری بسیار شایعی است که در اثر از بین رفتن لایه محافظ چرب روی پوست پیش می آید و بیشتر در شناگران آب گرم که به مدت طولانی شنا می کنند و استفاده کنندگان از جکوزی دیده می شود.

غلظت بالای کلر و استفاده مکرر از صابون بعد از شنا نیز باعث خشکی پوست می شود، همچنین خشک کردن مالشی پوست با حوله یا استفاده از مرطوب کننده های الکل دار سبب خشکی پوست می شود. در اين بيماري پوست خشک، پوسته دار، خارش دار و کمی قرمز می شود. از راه هاي درمان خشكي پوست شناگران قطع عامل ایجاد کننده (شناگر می تواند در آب سرد شنا کند ) استفاده از صابون های گلسیرینه - استفاده از پمادهای استروئید به طور موضعی با نظر پزشک - خشک کردن مناسب پوست با حوله و استفاده از مرطوب کننده های بدون الکل هستند.


2- خارش پوست شناگران: یک واکنش حساسیتی است که در شناگران آبهای آزاد در اثر لارو شیستوزومیا (یک نوع کرم پهن) پدید می آید كه در اين موقع پوست دارای دانه های پهن یا برجسته خارش دار قرمز رنگ می شود که بعد از چند روز خود به خود بهبود می یابد این عارضه به طور معمول خود به خود بهبود می یابد ولی کمپرس سرد و مصرف داروهای ضد حساسیت خوراکی و یا پمادهای استروئیدی موضعی روند بهبود را سرعت می بخشد و درمان مناسبي محسوب مي شود.


3- حساسیت پوستی تماسی ناشی از وسایل شنا: حساسیت به وسایل مورد استفاده در شنا مثل ماسک، عینک، وسایل کمک تنفسی، عایق های گوش و بینی سبب ایجاد این بیماری می شود.

همچنین استفاده از بعضی نرم کننده ها یا روغن های پوستی قبل از شنا از عوامل ایجاد کننده مي باشد كه از علایم اين بيماري قرمزی، خارش، دانه های آب دار کوچک یا پوسته شدن  نام برد.

خودداری از استفاده از وسایل و مواد حساسیت زا، استفاده از استروئید موضعی، استفاده از داورهای ضدحساسیت خوراکی یا موضع،  در موارد شدید که به درمان فوق پاسخ ندهد استروئید خوراکی یا تزریق یا تجویز پزشک استفاده می شود.


**بیماری های عفونی پوست در شناگران

این بیماری ها شامل بیماری های قارچی، انگلی، ویروسی و باکتریایی هستند كه در صورت ابتلا شناگران تا درمان كامل بايد از شنا كردن پرهيز گردد.

عفونت ناشی از لباس شناگران: عفونت میکروبی ریشه مو است که توسط دو میکروب استرپیتوکوک و استافیلکوک در نواحی که لباس شناگر با بدن در تماس فشار دهنده و سفت است ایجاد می شود از علايم اين بيماري یک کورک یا جوش عمیق التهابی دردناک قرمز رنگ با سر زرد رنگ است.  نمونه گیری از جوش برای آزمایش کشت میکروبی و سپس درمان آنتی بیوتیکی مناسب بهترین راه درمان است. کمپرس آب گرم متناوب هم کمک کنده است.


قارچ پا در شناگران: عفونت قارچی لای انگشتان و کف پای شناگران که به علت ماندن طولانی مدت در محیط مرطوب و تماس کف پا با محوطه اطراف استخر به وجود می آید. عامل این نوع قارچ کاندیداآلبیکنس است. ضایعات سفید رنگ پوسته دار لای انگشت و کف پا که گاهی حالت قرمزی و آبدار شدن به خود می گیرد از علايم اين بيماري است و براي درمان بيماري اجتناب از محیط مرطوب، کفش جلو بسته، جوراب نایلونی و خشک نگه داشتن موضع، شست و شوی روزانه با آب و صابون و بتادین و سپس خشک کردن آن ،  استفاده از پمادهای موضعی ضد قارچ توصيه مي شود.

دمل ناشی از استخرهای شنا (گرانولوما): عفونت مزمن پوست ناشی از مایکوباکتریوم مارینوم است که در اثر استفاده از استخرهایی که خوب ضد عفونی نشده اند به وجود می آید. در اين بيماري دمل سفت در آرنج، زانو و پشت دست ها مشاهده مي شود. براي درمان نيز  آنتی بوتیک خوراکی مناسب که توسط پزشک تجویز می شود./زر