روزي در خدمت امام صادق(ع) بوديم ایشان فرمودند: امام حسين(ع) فرمود من کشته گريه و زاري (اشکم) هستم نام من در نزد هيچ مؤمني برده نمي‌شود مگر آن که محزون و گريان شود.

به گزارش خبرنگار ويژه‌نامه محرم باشگاه خبرنگاران، براي گريه و سوگواري در غم شهادت امام حسين(ع) فضايل بسياري مطرح شده و همه اهلبيت(ع) به اين مساله تاكيد داشته اند.


شيخ جليل جعفر بن قولويه در کامل از ابن خارجه روايت کرده است: 

روزي در خدمت امام صادق(ع) بوديم و امام حسين(ع) را ياد کرده و از ایشان نام برديم، حضرت بسيار گريستند و ما نيز به تبع ايشان گريستيم. 

پس از آن فرمودند: امام حسين(ع) فرمود من کشته گريه و زاري (اشکم) هستم نام من در نزد هيچ مؤمني برده نمي‌شود مگر آن که محزون و گريان شود. 

در روايت آمده است هيچ روزي نبود که اسم امام حسين(ع) در نزد امام صادق(ع) برده شود و آن امام در آن روز تبسمي بر لب بياورند. آن حضرت در تمام روز گريان و محزون بودند و مي‌فرمودند: امام حسين(ع) سبب گريه هر مؤمن است. 

شيخ طوسي و شيخ مفيد از ابان بن تغلب روايت کرده‌اند که حضرت صادق عليه السّلام فرمودند: نَفَس کسي که براي مظلوميت ما محزون است تسبيح است و اندوه و ماتم او عبادت خدا و پوشيدن اسرار ما از بيگانگان جهاد در راه خداست .(3) 

شيخ کشي(ره) از زيد شحام روايت کرده است که: من با جماعتي از کوفيان در خدمت امام صادق عليه السّلام بوديم، جعفر بن عفان وارد شد . حضرت او را اکرام کردند و نزديک خود نشاندند و فرمودند يا جعفر! 

جعفر عرض کرد: جانم، خدا مرا فداي تو کند. 

حضرت فرمودند: به من گفته‌اند تو در مرثيه و عزاي حسين (ع) شعر مي‌گوئي. 

جعفر عرض کرد: بله، فداي تو شوم. 

حضرت فرمودند: پس بخوان. 

جعفر شروع به خواندن مرثيه نمود، حضرت امام صادق عليه السّلام و حاضرين مجلس گريستند. 

حضرت آنقدر گريست که اشک چشم مبارکش بر محاسن شريفش جاري شد. 

پس از آن حضرت صادق(ع) فرمودند: به خدا سوگند، که ملائکه مقرب در اينجا حاضر شدند و مرثيه تو را که در مصائب حسين (ع) خواندي شنيدند و بيشتر از ما گريستند و حق تعالي در همين ساعت بهشت را با تمام نعمت‌هاي آن براي تو واجب گردانيد و گناهان تو را آمرزيد. 

پس امام فرمودند: اي جعفر مي‌خواهي که زيادتر بگويم؟ 

جعفر عرض کرد: بله، اي سيد من. 

حضرت فرمود: هر که در مرثيه حسين (ع) شعري بگويد و بگريد و بگرياند، حق تعالي او را بيامرزد و بهشت را براي او واجب مي‌گرداند. (4) 

شيخ صدوق (ره) در امالي از ابراهيم بن ابي المحمود روايت کرده که امام رضا عليه السّلام فرمودند: ماه محرم ماهي بود که اهالي جاهليت، جنگ و قتال را در آن ماه حرام مي‌دانستند، ولي اين امت جفاکار خون‌هاي ما را در آن ماه حلال دانستند و حرمت ما را هتک کرده و زنان و فرزندان ما را در آن ماه اسير کردند. آتش در خيمه‌هاي ما افروخته و اموال ما را غارت کردند. حرمت حضرت رسالت (صلي الله عليه و آله) را در حق ما رعايت نکردند. 

همانا مصيبت شهادت حسين (ع) ديده‌هاي ما را مجروح گردانيد و اشک ما را جاري کرده . عزيز ما را ذليل گردانيده است و زمين کربلا مورث کرب و بلاء ما گرديد. 

پس بايد بر حسين بگريند، همانا گريه بر آن حضرت گناهان بزرگ را فرو مي‌ريزد. 

سپس حضرت رضا(ع) فرمودند: پدرم چون ماه محرم داخل مي‌شد کسي آن حضرت را خندان نمي‌ديد. و اندوه و حزن پيوسته بر او غالب مي‌شد تا روز عاشورا. آن روز، روز مصيبت و حزن و گريه او بود و مي‌فرمود: امروز روزي است که حسين (ع) شهيد شده است. 

و همچنين شيخ صدوق از آن حضرت روايت کرده: هر که روز عاشورا روز مصيبت و اندوه گريه او باشد حق تعالي روز قيامت را براي او روز شادي و سرور گرداند و ديده‌گانش در بهشت به نور ما روشن شود. (5) 

از ريان بن شبيب روايت شده است که گفته روز اول محرم به خدمت امام رضا عليه السّلام رسيدم حضرت فرمودند: ... اي پسر شبيب اگر بر حسين (ع) گريه کني و آب ديده‌گان تو بر روي تو جاري شود حق تعالي جميع گناهان صغيره و کبيره تو را مي‌آمرزد خواه اندک باشد و خواه بسيار. 

اي پسر شبيب: اگر مي‌خواهي خدا را ملاقات کني در حالي که هيچ گناهي نداشته باشي حسين (ع) را زيارت کن. 

اي پسر شبيب اگر مي‌خواهي که در غرفه‌اي از بهشت با رسول خدا و ائمه طاهرين محشور شوي قاتلان حسين (ع) را لعنت کن. 

اي پسر شبيب اگر بخواهي مانند شهداي کربلا باشي و ثواب آنها را داشته باشي هر گاه مصيبت آن حضرت را ياد کردي بگو: يا لَيتَني کُنتُ مَعَهُم فَاَفُوزَ فَوزًا عَظيماً؛ اي کاش من با ايشان بودم و رستگاري عظيمي مي‌يافتم. 

اي پسر شبيب اگر مي‌خواهي در درجات عاليه بهشت با ما باشي پس براي اندوه ما اندوهناک باش و در شادي ما شاد. بر تو باد ولايت و محبت ما که اگر کسي سنگي را دوست داشته باشد حق تعالي او را در قيامت با آن محشور مي‌گرداند. (6) 

ابن قوليه با سند معتبر روايت کرده از ابي هارون مکنوف که گفت: به خدمت حضرت صادق عليه السّلام مشرف شدم آن حضرت فرمودند. که براي من مرثيه حسين (ع) بخوان. من نيز شروع کردم به خواندن. 

امام فرمود: به اين صورت نخوان به همان سبک و سياقي که نزد خودتان متعارف است و نزد قبر حسين (ع) مي‌خوانيد بخوان. پس من خواندم. 

حضرت گريستند و من ساکت شدم. 

فرمود: بخوان، من خواندم تا آن اشعار تمام شد. 

حضرت فرمود: باز هم براي من مرثيه بخوان، من شروع کردم به خواندن اين اشعار: يا مَريَمُ قومُي فَاندُبي مَولاکِ وَ عَليَ الحُسَين فَاسعَدي بِبُکاکِ 

پس حضرت بگريست و زن‌ها هم گريستند و شيون نمودند و هنگامي که از گريه آرام شدند فرمودند: اي اباهارون هر کس براي حسين (ع) مرثيه بخواند و يک نفر را بگرياند بهشت بر او واجب مي‌شود. و سپس فرمودند: هر کس امام حسين عليه السّلام را ياد کند و بر او گريه کند بهشت بر او واجب مي‌شود. (7) 

به سند معتبر از عبدالله بن بکر روايت کرده‌اند که گفت: روزي از حضرت صادق عليه السّلام پرسيدم که يابن رسول الله اگر قبر حضرت امام حسين(ع) را بشکافند آيا در قبر آن حضرت چيزي خواهند ديد؟ 

حضرت فرمود: اي پسر بکر چه بسيار عظيم است سؤال تو به درستي که حسين بن علي عليهماالسّلام با پدر و مادر و برادر خود در منزل رسول خدا صلي الله عليه و آله مي‌باشند و با آن حضرت روزي خورده و شادماني مي‌کنند. 

گاهي بر جانب راست عرش آويخته و مي‌گويد پروردگارا وفا کن به عهدي که با من بسته‌اي و نظر مي‌کند بر زيارت کنندگان خود، ايشان را با نام‌هايشان و نام پدرانشان مي‌شناسند. و نظر مي‌کنند به سوي آنهائي که بر او گريه مي‌کنند و برايشان طلب آمرزش کرده و از پدرانشان مي‌خواهند که براي آنها استغفار کنند و مي‌گويند: 
اي گريه کننده بر من اگر بداني خدا چه جيزي براي تو مهيا کرده از ثواب‌ها، هر آينه شادي تو زيادتر از اندوه تو خواهد شد. 

آن بزرگوار از حق تعالي درخواست مي‌کند که هر گناه و خطا که گريه کننده بر او کرده است بيامرزد. (8) 

ارزش قطره اشک براي امام حسين(ع)

قطره‌اي از آن اگر در جنهم بيفتد آتش و حرارت آن را خاموش مي‌کند. 

ملائکه خود آن اش‌کها را گرفته و در شيشه‌اي ضبط مي‌کنند. (9) 

براي هر عملي ثواب محدودي است جز ثواب آن اشک که اجر آن محدوديتي و يا اتمامي ندارد. 

چشم گريان در عزاي امام حسين عليه السّلام و ارزش آن

اگر اشک بر امام حسين عليه السّلام داراي اين همه اعتبارست يقينا چشمي که در عزاي او گريان باشد نيز خواص و ويژگي‌هاي مربوط به خود را دارد. 

خواص چشم گريان در عزاي امام حسين (ع)

آن چشم در نزد خداوند از تمام چشم‌ها محبوب‌تر است.(10) 

همه چشم‌ها در روز قيامت گريانند مگر چشمي که بر امام حسين عليه السّلام گريه کرده باشد. (11) 

آن چشم روشن شود به نور کوثر و نظر به آن. (12) 

آن چشم را ملائکه تبرّک مي‌کنند و اشک را خود از آن پاک مي‌کنند.(13) 

خواص گريه براي سيدالشهدا(ع)

هر کسي که تا به حال خداوند اين مرحمت را در حق او نموده باشد و توانسته باشد قطره اشکي در عزاي آن حضرت از ديدگان جاري سازد به خوبي آثار و برکات نوراني و حالات معنوي وصف ناشدني آن را در يافته اما گريه براي آن حضرت خواصي مربوط به خود را دارد که ما اجمالاً بعضي از آن را ذکر مي‌کنيم: صله حضرت محمد صلي الله عليه و آله است. (14) 

مساعدت و ياري حضرت زهرا سلام الله عليها است زيرا آن مکرمه هر روز در عزاي فرزندنش مي‌گريد. (15) 

اداء حق پيامبر صلي الله عليه و آله، خدا و ائمه هدي (ع) است. (16) 

گريه براي آن حضرت تأسي به انبياء، ملائکه و عبادالصالحين خداوند است. 

اداء مزد رسالت پيامبر است زيرا در قرآن آمده که مزد رسالت پيامبر مودّت ذي القربي (دوستي با خاندان رسول خدا) است. ترک آن جفا به آن حضرت است. (17) 

تسلي دهنده دل از جميع گريه‌ها و اندوه‌ها است. (18) 

خواص مجالس ذکر مصائب امام حسين(ع) 

کساني که در مجالس ذکر او شرکت مي‌کنند به خوبي حال و هواي آنجا را درک کرده و ارتباط معنوي عميقي با حضرتش برقرار مي‌سازند، اما بر طبق احاديث و روايات متعدد مجالس آن حضرت داراي ويژگي‌هايي است: 

1- هر کس بنشيند در مجالسي که در آن به امر ائمه عليهم السّلام پرداخته شده و ذکر مصائب آنان است دل او نمي‌ميرد در آن روزي که دل‌ها مي‌ميرند. (19) 

2- اينگونه مجالس محبوب خدا، رسول او و ائمه عليهم السلام مي‌باشد.(20) 

3- نَفَس فرد عزادار در آن مجلس تسبيح خداوند است.(21) 

4- اين مجالس محل نَظَر حضرت امام حسين عليه السّلام است. زيرا آن جناب در عرش است و از آنجا به سوي سرزمين کربلا و زوّار و گريه‌کنندگان خود نظاره مي‌کنند. (22) 

5- ملائکه مقرب خداوند درآن مجلسي حاضر مي شوند. 

6- مجلس عزاي امام حسين عليه السّلام هر جا بر پا شود آنجا قبه و بارگاه اوست . 

7- معراج گريه‌کنندگان است زيرا که محل نزول صلوات و رحمت الهي و غفران ذنوب و ... است. 

8- اين مجالس از ديگر مجالس اشرف و افضل است.(23) 

پي‌نوشت‌ها: 
1- بحارالانوار، ج44، ص289 و کامل الزيارات باب32، ص101 
2- بحارالانوار /278/44/ امالي صدوق مجلسي 17/ ص68 
3- منتهي الآمال ، ج 1، ص 538 
4- منتهي الآمال ، ج 1، ص 539 
5- منتهي الآمال ، ج 1، ص 540 
6- منتهي الآمال ، ج 1، ص 541 
7- منتهي الآمال ، ج 1، ص 542 
8- منتهي الآمال ، ج 1، ص 543 
9- منتخب طريحي/140/2 
10- بحارالانوار /207/45، کامل الزيات باب26 ص81 
11- بحارالانوار /293/44، عوالم /534/17 
12- بحارالانوار /290/44، کامل الزيارات باب 32 ص102 
13- بحارالانوار /305/44، تفسير امام حسن عسگري (عليه السّلام) ص369 
14- بحارالانوار /207/45، کامل الزيارات باب 26 ص81 
15- بحارالانوار /209/208/45، کامل الزيارات باب ص82 
16- بحارالانوار /207/45، کامل الزيارات باب 26 ص81 
17- بحارالانوار ، ج 45، ص 205 وکامل الزيارات ، باب 26، ص 79 
18- ترجمه خصائص الحسينيه ، ص 257 
19- بحارالانوار /278/44، امالي صدوق مجلسي 17 ص68 
20- بحارالانوار /282/42، قرب الاسناد ص) 18 
21- بحارالانوار /278/44، امالي صدوق ، مجلس 17، ص 68 
22- بحارالانوار /292/44، کامل الزيارات باب 32ص103 
23- ترجمه خصائص الحسينيه ، ص 256

برچسب ها: محرم ، عزاداری ، گریه
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۱:۵۶ ۲۳ مهر ۱۳۹۵
کل یوما عاشورا. کل عرضا کربلا
آخرین اخبار