انواع شهرهای جدید از نظر نوع عملکرد و ساختار :

بر اساس اين گزارش شهرهای عمده و مراکز تصمیم گیری سیاسی: برازیلیا ، شاندیگار ، اسلام آباد ، بلگراد جدید ، تیتوگراد .

شهرهای صنعتی: نووا-هوتا در لهستان ، دونوجواروس در مجارستان ، براتسک در سیبری .

شهرهای اراضی جمعیت پذیر: زویدرزی در هلند .

شهرهای دانشگاهی یا پژوهشگران: تسکوبا در ژاپن ، آمادمگورو دوک نزدیک نووسی بیرسک.

شهرهای اقماری:

بر اساس اين گزارش این شهرها در درون حوزه کلانشهرها شکل گرفته ،با شهر مرکزی پیوند های عملکردی محکمی دارند. بنابراین زمان جابجایی نباید از 30 تا 45 دقیقه تجاوز کند .این شهرها از نظر کل تراکم و شیوه زندگی اصولاً تداوم الگوی سکونتی حومه نشین به شمار می روند.تراکم خالص این سکونتگاه ها بین 12 تا 37 نفر در هکتار است و وسعت آنها معمولاً بین 400 تا 6هزار هکتار و گاه بیشتر است . هارلو در اطراف لندن ،رستون نزدیک واشنگتون .

شهرهای در حال استعمار: هیزپانو – امریکن ،شهرهای اروپایی شمال آفریقا در جهت بهره برداری از منابع یا صنایع ... .

شهرهای جدید پیوسته: این اصطلاح را هاروی پارلوف برای توصیف شهرهایی که در محدوده شهرهای موجود احداث می شوند به کار می برد .در واقع ،این الگو در جوار مادر شهر و مجتمعهای بزرگ برای رفع مشکل انباشتگی مسکونی آن ها ایجاد می شوند .

شهرهای جدید موازی: به علت وجود موانع جغرافیایی و طبیعی دو شهر در مجاور هم شکل گرفته، گسترش می یابند یا ممکن است در ابتدا یک شهر قدیمی شکل بگیرد و بعد به دلیل وجود موانع یاد شده، شهر جدیدی رونق یابد. اسلام آباد و راولپندی در پاکستان نمونه این شهرها هستند .

شهرهای جدید مهاجرنشین: هدف از ایجاد شهرهای جدید مهاجر نشین ،تخلیه شهرها با عمل مهاجرت ،حفظ تعادل میان جمعیت در محیط در کل شهرهای و بهره مندی از نیروی انسانی و منابع طبیعی یک ناحیه است. شهرهای جدید مهاجر نشین را می توان براساس منشأ عملکرد آنها به 5 طبقه ی شهرهای کشاورزی ، نظامی ، تجاری ، مراکز ناحیه ای ، معدنی ، بازیابی زمینی از دریا تقسیم کرد .

شهرهای جدید سرریزپذیر :این شهرها برای خنثی کردن و کنترل رشد شتابان شهرهای بزرگ و نیز جذب و انتقال بخشی از جمعیت آن ها احداث می شوند .