به گزارش
خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران اعتقاد به منجي در همه اديان و مذاهب مطرح بوده است.
يهوديت، مسيحيت، زردتشت و همه و همه معتقدند که روزي در آخر زمان، فرد مصلح و منجي با ظهور خود جهان را از ظلم و ستم و پليدي‌ها پاک خواهد کرد.
در هر کدام از اديان و آيين ها موعود سرانجام به انتظار همه دوستداران صلح خاتمه مي‌دهد.
شايد قسمت‌هايي از کتابهاي آسماني اديان چون تورات و انجيل تحريف شده است ولي جمله‌ها و متن‌هايي از دستبرد تحريف در امان مانده که در آن از آمدن موعود و منجي سخن گفته شده است. آيين بودا از مصلحي سخن مي‌گويد که همواره پيروانش انتظار او را مي‌برند، بوداي پنجم نام موعود در بوداست. زردتشت منجي را در اوستا و ديگر کتابهاي خود سوشيانت مي‌نامد.
در تورات همواره به موعود اشاره شده است در کتابهاي دانيال پيامبر، صفيناي پيامبر، اشعياي پيامبر و زبور حضرت داوود از موعود صحبت شده است.
در کتابهاي انجيل، بشارت‌هايي درباره ظهور مردي در آخر زمان آمده است. بشارت‌هاي بيشتر و روشن‌تر انجيل درباره موعود شايد به علت تحريف کمتر انجيل باشد. در اسلام نيز در روايات متواتر به ظهور موعود وعده داده شده است. اگر از عمر دنيا يک روز بيشتر باقي نمانده باشد، خداوند آن روز را طولاني کند تا مردي از امت و خاندان من که نامش نام من است و زمين را از عدل داد پر کند چنانکه از ظلم و ستم پر شده باشد. در اسلام از موعودي صحبت مي‌شود که از ذريه‌ي حضرت فاطمه زهرا است و فرزند يازدهمين پيشواي شيعيان است. اعتقاد به منجي تنها يک باور اسلامي نيست. گويي همه جهان همواره به دنبال کسي مي‌گردند که تمام ظلم‌ها، پليدي‌ها و همه آنچه که روح انساني‌اش را مي آزارد بر خواهد چيد و آن روز نزديک است/جم
1- فصول المهمه ، ابن صباغ مالکي. ص 294
